Псалтирь 88

1 Песнь. Псалом Сынов Кореевых. Начальнику хора на Махалаф, для пения. Учение Емана Езрахита. Господи, Боже спасения моего! днем вопию и ночью пред Тобою:

۱ سرود و مزمور بنی قورح برای سالار مغنیان برمحلت لعنوت. قصیده هیمان ازراحی ای یهوه خدای نجات من، شب و روزنزد تو فریاد کرده‌ام.

2 да внидет пред лице Твое молитва моя; приклони ухо Твое к молению моему,

۲ دعای من به حضور تو برسد، به ناله من گوش خود را فراگیر.

3 ибо душа моя насытилась бедствиями, и жизнь моя приблизилась к преисподней. (Sheol h7585)

۳ زیرا که جان من از بلایا پر شده است وزندگانی‌ام به قبر نزدیک گردیده. (Sheol h7585)

4 Я сравнялся с нисходящими в могилу; я стал, как человек без силы,

۴ از فروروندگان به هاویه شمرده شده‌ام و مثل مرد بی‌قوت گشته‌ام.

5 между мертвыми брошенный, как убитые, лежащие во гробе, о которых Ты уже не вспоминаешь и которые от руки Твоей отринуты.

۵ در میان مردگان منفرد شده، مثل کشتگان که در قبر خوابیده‌اند، که ایشان را دیگربه یاد نخواهی آورد و از دست تو منقطع شده‌اند.

6 Ты положил меня в ров преисподний, во мрак, в бездну.

۶ مرا در هاویه اسفل گذاشته‌ای، در ظلمت درژرفیها.

7 Отяготела на мне ярость Твоя, и всеми волнами Твоими Ты поразил меня.

۷ خشم تو بر من سنگین شده است و به همه امواج خود مرا مبتلا ساخته‌ای، سلاه.

8 Ты удалил от меня знакомых моих, сделал меня отвратительным для них; я заключен, и не могу выйти.

۸ آشنایانم را از من دور کرده، و مرا مکروه ایشان گردانیده‌ای محبوس شده، بیرون نمی توانم آمد.

9 Око мое истомилось от горести: весь день я взывал к Тебе, Господи, простирал к Тебе руки мои.

۹ چشمانم از مذلت کاهیده شد. ای خداوند، نزدتو فریاد کرده‌ام تمامی روز. دستهای خود را به تودراز کرده‌ام.

10 Разве над мертвыми Ты сотворишь чудо? Разве мертвые встанут и будут славить Тебя?

۱۰ آیا برای مردگان کاری عجیب خواهی کرد؟ مگر مردگان برخاسته، تو را حمد خواهندگفت؟ سلاه.

11 или во гробе будет возвещаема милость Твоя, и истина Твоя - в месте тления?

۱۱ آیا رحمت تو در قبر مذکورخواهد شد؟ و امانت تو در هلاکت؟

12 разве во мраке познают чудеса Твои, и в земле забвения - правду Твою?

۱۲ آیا کارعجیب تو در ظلمت اعلام می‌شود و عدالت تودر زمین فراموشی؟

13 Но я к Тебе, Господи, взываю, и рано утром молитва моя предваряет Тебя.

۱۳ و اما من نزد تو‌ای خداوندفریاد برآورده‌ام و بامدادان دعای من در‌پیش تومی آید.

14 Для чего, Господи, отреваешь душу мою, скрываешь лице Твое от меня?

۱۴ ‌ای خداوند چرا جان مرا ترک کرده، وروی خود را از من پنهان نموده‌ای.

15 Я несчастен и истаеваю с юности; несу ужасы Твои и изнемогаю.

۱۵ من مستمندو از طفولیت مشرف بر موت شده‌ام. ترسهای تورا متحمل شده، متحیر گردیده‌ام.

16 Надо мною прошла ярость Твоя, устрашения Твои сокрушили меня,

۱۶ حدت خشم تو بر من گذشته است و خوف های تو مراهلاک ساخته.

17 всякий день окружают меня, как вода: облегают меня все вместе.

۱۷ مثل آب دور مرا گرفته است تمامی روز و مرا از هر سو احاطه نموده.

18 Ты удалил от меня друга и искреннего; знакомых моих не видно.

۱۸ یاران و دوستان را از من دور کرده‌ای و آشنایانم را در تاریکی.