Псалтирь 73
1 Как благ Бог к Израилю, к чистым сердцем!
Асаф язған күй: — Дәрвәқә Худа Исраилға, Қәлби сап болғанларға меһривандур;
2 А я - едва не пошатнулись ноги мои, едва не поскользнулись стопы мои, -
Лекин өзүм болсам, путлишип жиқилип чүшүшкә тасла қалдим; Аяқлирим тейилип кәткили қил қалди;
3 я позавидовал безумным, видя благоденствие нечестивых,
Чүнки рәзилләрниң ронақ тапқанлиғини көрүп, Һакавурларға һәсәт қилдим;
4 ибо им нет страданий до смерти их, и крепки силы их;
Чүнки улар өлүмидә азаплар тартмайду, Әксичә тени мәзмут вә сағлам туриду.
5 на работе человеческой нет их, и с прочими людьми не подвергаются ударам.
Улар инсанға хас җапани көрмәйду, Яки хәқләрдәк балаю-апәткә учримайду.
6 Оттого гордость, как ожерелье, обложила их, и дерзость, как наряд, одевает их;
Шуңа мәғрурлуқ марҗандәк уларға есилиду, Зорлуқ-зомигәрлик тондәк уларға чаплишиду.
7 выкатились от жира глаза их, бродят помыслы в сердце;
Улар сәмрип кәткәнлигидин көзлири томпийип чиқти; Уларниң қәлбидики хияләтләр һәддидин ешип кетиду.
8 над всем издеваются, злобно разглашают клевету, говорят свысока;
Башқиларни мәсқирә қилип зәһәрлик сөзләйду; Һалини үстүн қилип дивинип, доқ қилиду.
9 поднимают к небесам уста свои, и язык их расхаживает по земле.
Улар ағзини пәләккә қойиду, Уларниң тиллири йәр йүзини кезип жүриду.
10 Потому туда же обращается народ Его, и пьют воду полною чашею,
Шуңа [Худаниң] хәлқи мошуларға майил болуп, Уларниң дегәнлирини су ичкәндәк ахириғичә ичип: —
11 и говорят: “как узнает Бог? и есть ли ведение у Вышнего?”
«Тәңри қандақ биләләйтти?», «Һәммидин Алий Болғучида билим барму?» — дәйду.
12 И вот, эти нечестивые благоденствуют в веке сем, умножают богатство.
Мана булар рәзилләрдур; Улар бу дунияда раһәт-парағәтни көриду, Байлиқларни топлайду.
13 Так не напрасно ли я очищал сердце мое и омывал в невинности руки мои,
«Аһ, һәқиқәтән бекардин-бекар көңлүмни пакландуруптимән, Гунасиз туруп қолумни артуқчә жуюп кәптимән;
14 и подвергал себя ранам всякий день и обличениям всякое утро?
Бекарға күн бойи җапа чекиптимән; Шундиму һәр сәһәрдә [виҗданниң] әйивигә учрап кәлдим!».
15 Но если бы я сказал: “буду рассуждать так”, - то я виновен был бы пред родом сынов Твоих.
Бирақ мән: — «Бундақ [десәм], Бу дәвирдики пәрзәнтлириңгә асийлиқ қилған болмамдимән?» — дедим.
16 И думал я, как бы уразуметь это, но это трудно было в глазах моих,
Уларни калламдин өткүзәй десәм, Көзүмгә шундақ еғир көрүнди.
17 доколе не вошел я во святилище Божие и не уразумел конца их.
Тәңриниң муқәддәс җайлириға киргичә шундақ ойлидим; Киргәндила [яманларниң] ақивитини чүшәндим.
18 Так! на скользких путях поставил Ты их и низвергаешь их в пропасти.
Дәрвәқә Сән уларни тейилғақ йәрләргә орунлаштурисән, Уларни жиқитип парә-парә қиливетисән.
19 Как нечаянно пришли они в разорение, исчезли, погибли от ужасов!
Улар көзни жумуп ачқучила шунчә паракәндә болиду, Дәһшәтләр уларни бесип йоқитиду!
20 Как сновидение по пробуждении, так Ты, Господи, пробудив их, уничтожишь мечты их.
Сән и Рәб, чүштин ойғанғандәк ойғинип, Орнуңдин туруп уларниң сияқини көзгә илмайсән.
21 Когда кипело сердце мое, и терзалась внутренность моя,
Жүрәклирим қайнап, Ичлирим санҗилғандәк болған чағда,
22 тогда я был невежда и не разумел; как скот был я пред Тобою.
Өзүмни һеч немә билмәйдиған бир һамақәт, Алдиңда бир һайван екәнлигимни билип йәттим.
23 Но я всегда с Тобою: Ты держишь меня за правую руку;
Һалбуки, мән һемишә Сән билән биллә; Сән мени оң қолумдин тутуп йөлидиң;
24 Ты руководишь меня советом Твоим и потом примешь меня в славу.
Өз несиһәтиң билән мени йетәкләйсән, Шан-шәрипңни намайән қилғандин кейин, Ахирида Сән мени өзүңгә қобул қилисән.
25 Кто мне на небе? и с Тобою ничего не хочу на земле.
Әрштә Сәндин башқа мениң кимим бар? Йәр йүзидә болса Сәндин башқа һеч кимгә интизар әмәсмән.
26 Изнемогает плоть моя и сердце мое: Бог твердыня сердца моего и часть моя вовек.
Әтлирим һәм қәлбим зәиплишиду, Лекин Худа қәлбимдики қорам таш һәм мәңгүлүк несивәмдур!
27 Ибо вот, удаляющие себя от Тебя гибнут; Ты истребляешь всякого отступающего от Тебя.
Чүнки мана, Сәндин жирақ турғанлар һалак болиду; Вапасизлиқ қилған паһишә аялдәк Сәндин ваз кәчкәнләрниң һәр бирини йоқитисән.
28 А мне благо приближаться к Богу! На Господа Бога я возложил упование мое, чтобы возвещать все дела Твои.
Бирақ мән үчүн, Худаға йеқинлишиш әвзәлдур! Униң барлиқ қилған ишлирини җакалаш үчүн, Рәб Пәрвәрдигарни таянчим қилдим.
