Псалтирь 73
1 Как благ Бог к Израилю, к чистым сердцем!
Psalmo de Asaf. Jes, bona estas Dio por Izrael, Por tiuj, kiuj havas puran koron.
2 А я - едва не пошатнулись ноги мои, едва не поскользнулись стопы мои, -
Sed mi — apenaŭ ne falŝanceliĝis miaj piedoj, Preskaŭ elglitis miaj paŝoj.
3 я позавидовал безумным, видя благоденствие нечестивых,
Ĉar mi ĉagreniĝis pro la fanfaronuloj, Vidante la bonstaton de la malvirtuloj.
4 ибо им нет страданий до смерти их, и крепки силы их;
Ĉar ili ne havas suferojn de morto, Kaj iliaj fortoj estas fortikaj.
5 на работе человеческой нет их, и с прочими людьми не подвергаются ударам.
Ili ne partoprenas en la zorgoj de homoj, Kaj ili ne suferas kun aliaj homoj.
6 Оттого гордость, как ожерелье, обложила их, и дерзость, как наряд, одевает их;
Tial ilian kolon ĉirkaŭvolvis fiereco, Kaj perforteco ilin vestas kiel ornamo.
7 выкатились от жира глаза их, бродят помыслы в сердце;
Pro graso elmetiĝis iliaj okuloj, Superbordiĝis en ilia koro la intencoj.
8 над всем издеваются, злобно разглашают клевету, говорят свысока;
Ili mokas, ili parolas malbonintence pri premado; Ili parolas de alte.
9 поднимают к небесам уста свои, и язык их расхаживает по земле.
Kontraŭ la ĉielon ili levas sian buŝon, Kaj ilia lango promenas sur la tero.
10 Потому туда же обращается народ Его, и пьют воду полною чашею,
Tial tien ankaŭ iras Lia popolo, Kaj ili akvon ĉerpas abunde.
11 и говорят: “как узнает Бог? и есть ли ведение у Вышнего?”
Kaj ili diras: Kiel Dio scias? Kaj ĉu la Plejaltulo komprenas?
12 И вот, эти нечестивые благоденствуют в веке сем, умножают богатство.
Jen tiuj estas malvirtuloj, Kaj ili estas feliĉuloj de la mondo kaj atingis riĉecon!
13 Так не напрасно ли я очищал сердце мое и омывал в невинности руки мои,
Nur vane mi purigis mian koron Kaj lavis per senkulpeco miajn manojn,
14 и подвергал себя ранам всякий день и обличениям всякое утро?
Kaj mi turmentiĝas ĉiutage Kaj mi suferas punon ĉiumatene!
15 Но если бы я сказал: “буду рассуждать так”, - то я виновен был бы пред родом сынов Твоих.
Se mi intencus paroli kiel ili, Tiam mi fariĝus perfida al la generacio de Viaj filoj.
16 И думал я, как бы уразуметь это, но это трудно было в глазах моих,
Mi meditis, por kompreni ĉi tion; Sed ĝi estis malfacila en miaj okuloj,
17 доколе не вошел я во святилище Божие и не уразумел конца их.
Ĝis mi venis en la sanktejon de Dio Kaj ekkomprenis la finon de tio.
18 Так! на скользких путях поставил Ты их и низвергаешь их в пропасти.
Vi starigas ilin sur glitiga loko; Kaj Vi ĵetas ilin en pereon.
19 Как нечаянно пришли они в разорение, исчезли, погибли от ужасов!
Kiel momente ili ruiniĝis! Pereis, malaperis de subita teruro!
20 Как сновидение по пробуждении, так Ты, Господи, пробудив их, уничтожишь мечты их.
Simile al sonĝo post la vekiĝo, Vi, ho mia Sinjoro, en kolero tute sensignifigas ilian bildon.
21 Когда кипело сердце мое, и терзалась внутренность моя,
Kiam bolis mia koro Kaj turmentiĝis mia internaĵo,
22 тогда я был невежда и не разумел; как скот был я пред Тобою.
Tiam mi estis senklerulo kaj mi ne komprenis; Mi estis kiel bruto antaŭ Vi.
23 Но я всегда с Тобою: Ты держишь меня за правую руку;
Sed mi ĉiam estas apud Vi; Vi tenas min je la dekstra mano.
24 Ты руководишь меня советом Твоим и потом примешь меня в славу.
Per Via konsilo Vi min kondukas, Kaj poste Vi akceptas min kun honoro.
25 Кто мне на небе? и с Тобою ничего не хочу на земле.
Kiu estas por mi en la ĉielo? Kaj krom Vi mi nenion volas sur la tero.
26 Изнемогает плоть моя и сердце мое: Бог твердыня сердца моего и часть моя вовек.
Konsumiĝas mia karno kaj mia koro; Sed la fortikaĵo de mia koro kaj mia parto estas Dio por eterne.
27 Ибо вот, удаляющие себя от Тебя гибнут; Ты истребляешь всякого отступающего от Тебя.
Jen tiuj, kiuj malproksimiĝas de Vi, pereas; Vi ekstermas ĉiun, kiu perfidiĝis al Vi.
28 А мне благо приближаться к Богу! На Господа Бога я возложил упование мое, чтобы возвещать все дела Твои.
Sed al mi estas bone, ke mi estas proksima al Dio; Sur mian Sinjoron, sur la Eternulon, mi metis mian fidon, Por rakonti ĉiujn Viajn farojn.
