Псалтирь 71
1 На Тебя, Господи, уповаю, да не постыжусь вовек.
Drottinn, þú ert skjól mitt! Ekki yfirgefa mig!
2 По правде Твоей избавь меня и освободи меня; приклони ухо Твое ко мне и спаси меня.
Frelsaðu mig frá óvinum mínum, því að þú er réttlátur. Bjargaðu mér! Snúðu eyra þínu að mér og hlustaðu á mína einlægu bæn.
3 Будь мне твердым прибежищем, куда я всегда мог бы укрываться; Ты заповедал спасти меня, ибо твердыня моя и крепость моя - Ты.
Vertu mér vígi og skjól gegn öllum árásum.
4 Боже мой! избавь меня из руки нечестивого, из руки беззаконника и притеснителя,
Já, bjargaðu mér ó Guð, frá svikum þessara illmenna.
5 ибо Ты - надежда моя, Господи Боже, упование мое от юности моей.
Drottinn, þú ert mín síðasta von. Allt frá barnsaldri treysti ég á þig.
6 На Тебе утверждался я от утробы; Ты извел меня из чрева матери моей; Тебе хвала моя не престанет.
Frá fæðingu hefur þú vakað yfir mér og verndað mig – skyldi ég ekki vegsama þig?!
7 Для многих я был как бы дивом, но Ты твердая моя надежда.
Velgengni mína, sem margir undrast, á ég vernd þinni að þakka.
8 Да наполнятся уста мои хвалою, чтобы воспевать всякий день великолепие Твое.
Ég vil lofa þig liðlangan daginn, ó Guð, því að alls góðs hef ég notið úr hendi þinni.
9 Не отвергни меня во время старости; когда будет оскудевать сила моя, не оставь меня,
Nú þegar aldurinn færist yfir, þá vísa mér ekki frá. Hafnaðu mér ekki þegar þrekið minnkar.
10 ибо враги мои говорят против меня, и подстерегающие душу мою советуются между собою,
Óvinir mínir hvísla:
11 говоря: “Бог оставил его; преследуйте и схватите его, ибо нет избавляющего”.
„Guð hefur yfirgefið hann! Nú er hann auðveld bráð. Hann hefur engan sér til hjálpar!“
12 Боже! не удаляйся от меня; Боже мой! поспеши на помощь мне.
Guð minn, farðu ekki frá mér! Komdu fljótt og hjálpaðu mér!
13 Да постыдятся и исчезнут враждующие против души моей, да покроются стыдом и бесчестием ищущие мне зла!
Útrýmdu þeim. Láttu þá verða til skammar sem óska mér óhamingju.
14 А я всегда буду уповать на Тебя и умножать всякую хвалу Тебе.
En ég mun áfram treysta þér og ekki draga úr lofgjörð minni!
15 Уста мои будут возвещать правду Твою, всякий день благодеяния Твои; ибо я не знаю им числа.
Oftsinnis frelsaðir þú mig úr bráðri hættu. Ég vitna og rifja upp gæsku þína og daglega umhyggju.
16 Войду в размышление о силах Господа Бога; воспомяну правду Твою единственно Твою.
Drottinn, styrkur þinn heldur mér uppi. Það skulu allir vita að þú einn ert góður og réttlátur.
17 Боже! Ты наставлял меня от юности моей, и доныне я возвещаю чудеса Твои.
Guð minn, allt frá æsku hjálpaðir þú mér – um dásemdarverk þín hef ég ekki þagað.
18 И до старости, и до седины не оставь меня, Боже, доколе не возвещу силы Твоей роду сему и всем грядущим могущества Твоего.
Nú er ég orðinn gamall og hárin grá, en Drottinn yfirgefðu mig ekki! Láttu mig lifa enn um stund, svo að unga kynslóðin fái að heyra um máttarverk þín.
19 Правда Твоя, Боже, до превыспренних; великие дела соделал Ты; Боже, кто подобен Тебе?
Kraftur þinn og kærleikur, Drottinn, nær til himna. Ó, hve það er dásamlegt! Hvar er slíkan Guð að finna sem þig?!
20 Ты посылал на меня многие и лютые беды, но и опять оживлял меня и из бездн земли опять выводил меня.
Þú hefur sent okkur margvíslegt mótlæti – en ég veit að þú munt frelsa á ný og leyfa okkur að lifa!
21 Ты возвышал меня и утешал меня.
Þú munt auka við heiður minn og hugga mig að nýju.
22 И я буду славить Тебя на псалтири, Твою истину, Боже мой; буду воспевать Тебя на гуслях, Святый Израилев!
Ég leik á hörpu mína og lofa þig, því að öll þín orð og fyrirheit hafa staðist, þú hinn heilagi í Ísrael.
23 Радуются уста мои, когда я пою Тебе, и душа моя, которую Ты избавил;
Ég vil lofa þig hárri röddu, því að þú hefur frelsað mig!
24 и язык мой всякий день будет возвещать правду Твою, ибо постыжены и посрамлены ищущие мне зла.
Liðlangan daginn vitna ég um ást þína og réttlæti, því að óvinir mínir sem óskuðu mér ógæfu, voru auðmýktir og roðnuðu af skömm.
