Псалтирь 69

1 Начальнику хора. На Шошанниме. Псалом Давида. Спаси меня, Боже, ибо воды дошли до души моей.

برای رهبر سرایندگان: در مایۀ «سوسنها». مزمور داوود. خدایا، مرا از این طوفان مشکلات نجات ده!

2 Я погряз в глубоком болоте, и не на чем стать; вошел во глубину вод, и быстрое течение их увлекает меня.

در منجلاب فرو رفته‌ام و در زیر پایم جایی برای ایستادن نیست. به جاهای عمیق رسیده‌ام و سیلاب مرا پوشانده است.

3 Я изнемог от вопля, засохла гортань моя, истомились глаза мои от ожидания Бога моего.

از بس می‌نالم خسته شده‌ام و گلویم خشک شده است. چشمانم آنقدر منتظر اقدام تو بوده‌اند که تار گشته‌اند.

4 Ненавидящих меня без вины больше, нежели волос на голове моей; враги мои, преследующие меня несправедливо, усилились; чего я не отнимал, то должен отдать.

آنانی که بی‌سبب از من نفرت دارند از موهای سرم بیشترند. دشمنانم در مورد من دروغ می‌گویند، آنها از من قویترند و قصد کشتن مرا دارند. آنچه از دیگران ندزدیده‌ام، از من می‌خواهند برگردانم.

5 Боже! Ты знаешь безумие мое, и грехи мои не сокрыты от Тебя.

ای خدا، تو حماقت مرا می‌دانی و گناهانم از نظر تو پنهان نیست.

6 Да не постыдятся во мне все, надеющиеся на Тебя, Господи, Боже сил. Да не посрамятся во мне ищущие Тебя, Боже Израилев,

ای خداوند لشکرهای آسمان، مگذار آنانی که به تو امیدوار هستند و انتظار تو را می‌کشند، به سبب من شرمنده شوند. ای خدای اسرائیل، مگذار مایهٔ رسوایی دوستدارانت شوم.

7 ибо ради Тебя несу я поношение, и бесчестием покрывают лице мое.

من به خاطر توست که اینچنین مورد سرزنش واقع شده و رسوا گشته‌ام.

8 Чужим стал я для братьев моих и посторонним для сынов матери моей,

نزد برادران خود غریب هستم و در خانوادهٔ خود بیگانه محسوب می‌شوم.

9 ибо ревность по доме Твоем снедает меня, и злословия злословящих Тебя падают на меня;

اشتیاقی که برای خانۀ تو دارم، مثل آتش در من زبانه می‌کشد، و توهینهای اهانت‌کنندگانِ تو بر من افتاده است.

10 и плачу, постясь душею моею, и это ставят в поношение мне;

هنگامی که با روزه و اشک در حضور تو خود را فروتن می‌سازم، آنها مرا سرزنش می‌کنند.

11 и возлагаю на себя вместо одежды вретище, и делаюсь для них притчею;

وقتی برای توبه و ندامت پلاس در بر می‌کنم، آنها مسخره‌ام می‌کنند.

12 о мне толкуют сидящие у ворот, и поют в песнях пьющие вино.

مردم کوچه و بازار پشت سرم حرف می‌زنند و میگساران برای من آواز می‌خوانند.

13 А я с молитвою моею к Тебе, Господи; во время благоугодное, Боже, по великой благости Твоей услышь меня в истине спасения Твоего;

اما من، ای خداوند، نزد تو دعا می‌کنم. ای خدا، تو در وقت مناسب به من جواب ده، به سبب محبت عظیمت دعای مرا مستجاب فرما و مطابق وعدهٔ خود مرا نجات ده.

14 извлеки меня из тины, чтобы не погрязнуть мне; да избавлюсь от ненавидящих меня и от глубоких вод;

مرا از میان سیل و طوفان برهان تا غرق نشوم. مرا از دست دشمنانم نجات ده.

15 да не увлечет меня стремление вод, да не поглотит меня пучина, да не затворит надо мною пропасть зева своего.

مگذار سیلاب مرا بپوشاند و در اعماق آبها غرق شوم.

16 Услышь меня, Господи, ибо блага милость Твоя; по множеству щедрот Твоих призри на меня;

ای خداوند، دعای مرا مستجاب فرما، زیرا محبت تو شگفت‌انگیز است. از من مراقبت فرما، زیرا رحمت تو بیکران است.

17 не скрывай лица Твоего от раба Твоего, ибо я скорблю; скоро услышь меня;

روی خود را از من برمگردان، زیرا در سختی و زحمت هستم. دعای مرا زود جواب ده.

18 приблизься к душе моей, избавь ее; ради врагов моих спаси меня.

نزد من بیا و بهای آزادیم را بپرداز و مرا از دست دشمن رها کن.

19 Ты знаешь поношение мое, стыд мой и посрамление мое: враги мои все пред Тобою.

می‌دانی چگونه مورد سرزنش و اهانت قرار گرفته و رسوا شده‌ام؛ تو همهٔ دشمنانم را می‌بینی.

20 Поношение сокрушило сердце мое, и я изнемог, ждал сострадания, но нет его, утешителей, но не нахожу.

طعنه و سرزنش مردم دل مرا شکسته است و سخت بیمار شده‌ام. منتظر بودم کسی با من همدردی کند، ولی شخص دلسوزی یافت نشد. به جستجوی افرادی پرداختم که مرا دلداری دهند، اما کسی را نیافتم.

21 И дали мне в пищу желчь, и в жажде моей напоили меня уксусом.

به جای خوراک، به من زرداب دادند و به جای آب، سرکه نوشاندند.

22 Да будет трапеза их сетью им, и мирное пиршество их - западнею;

بگذار سفرۀ رنگینی که جلویشان پهن است، دامی شود و آرامش و صفایشان، تله باشد.

23 да помрачатся глаза их, чтоб им не видеть, и чресла их расслабь навсегда;

چشمانشان کور شود تا نتوانند ببینند، و کمرهایشان همیشه بلرزد!

24 излей на них ярость Твою, и пламень гнева Твоего да обымет их;

خشم خود را بر سرشان بریز و با آتش غضبت آنها را بسوزان!

25 жилище их да будет пусто, и в шатрах их да не будет живущих,

ای کاش خانه‌هایشان خراب گردد و کسی در خیمه‌هایشان ساکن نشود.

26 ибо, кого Ты поразил, они еще преследуют, и страдания уязвленных Тобою умножают.

زیرا به کسی که تو تنبیه کرده‌ای آزار می‌رسانند و از رنجهای آنانی که تو مجروحشان ساخته‌ای سخن می‌گویند.

27 Приложи беззаконие к беззаконию их, и да не войдут они в правду Твою;

گناهانشان را یک به یک در نظر بگیر و مگذار نجات تو شامل حالشان شود.

28 да изгладятся они из книги живых и с праведниками да не напишутся.

نامشان را از دفتر حیات خود پاک کن و مگذار جزو قوم تو محسوب شوند.

29 А я беден и страдаю; помощь Твоя, Боже, да восставит меня.

اما من مصیبت‌زده و دردمند هستم. ای خدا، مرا نجات ده و سرافراز فرما.

30 Я буду славить имя Бога моего в песни, буду превозносить Его в славословии,

با سرود نام خدا را ستایش خواهم نمود و با دعای شکرگزاری عظمت او را خواهم ستود.

31 и будет это благоугоднее Господу, нежели вол, нежели телец с рогами и с копытами.

خداوند چنین پرستشی را بیش از قربانی حیوانات می‌پسندد.

32 Увидят это страждущие и возрадуются. И оживет сердце ваше, ищущие Бога,

اشخاص فروتن که طالب خدا هستند وقتی ببینند او به فکر ایشان است شاد و امیدوار خواهند شد.

33 ибо Господь внемлет нищим и не пренебрегает узников Своих.

خداوند دعای نیازمندان را مستجاب می‌نماید و عزیزان خود را در زندان و اسارت فراموش نمی‌کند.

34 Да восхвалят Его небеса и земля, моря и все движущееся в них;

ای آسمان و زمین، خدا را ستایش کنید! ای دریاها و ای موجودات دریایی، خدا را بستایید!

35 ибо спасет Бог Сион, создаст города Иудины, и поселятся там и наследуют его,

خدا اورشلیم را نجات خواهد داد و شهرهای یهودا را دوباره بنا خواهد نمود تا قوم برگزیده‌اش در سرزمین موعود سکونت نمایند و آن را به تصرف خود درآورند.

36 и потомство рабов Его утвердится в нем, и любящие имя Его будут поселяться на нем.

فرزندان بندگانش وارث سرزمین موعود خواهند شد و آنانی که خدا را دوست می‌دارند، در آن ساکن خواهند شد.