Псалтирь 69
1 Начальнику хора. На Шошанниме. Псалом Давида. Спаси меня, Боже, ибо воды дошли до души моей.
Al la ĥorestro. Por ŝoŝanoj. De David. Savu min, ho Dio; Ĉar la akvoj venis ĝis mia animo.
2 Я погряз в глубоком болоте, и не на чем стать; вошел во глубину вод, и быстрое течение их увлекает меня.
Mi profundiĝis en profundan marĉon, kaj mi ne havas, sur kio stari; Mi enfalis en la profundon de la akvo, kaj la fluo min forportas.
3 Я изнемог от вопля, засохла гортань моя, истомились глаза мои от ожидания Бога моего.
Mi senfortiĝis de mia kriado, sekiĝis mia gorĝo; Laciĝis miaj okuloj de la atendado de mia Dio.
4 Ненавидящих меня без вины больше, нежели волос на голове моей; враги мои, преследующие меня несправедливо, усилились; чего я не отнимал, то должен отдать.
Pli multaj ol la haroj de mia kapo estas miaj senkaŭzaj malamantoj; Fortiĝis miaj premantoj, miaj maljustaj malamikoj; Kion mi ne rabis, tion mi devas fordoni.
5 Боже! Ты знаешь безумие мое, и грехи мои не сокрыты от Тебя.
Ho Dio, Vi scias mian malsaĝecon; Kaj miaj kulpoj ne estas kaŝitaj por Vi.
6 Да не постыдятся во мне все, надеющиеся на Тебя, Господи, Боже сил. Да не посрамятся во мне ищущие Тебя, Боже Израилев,
Ne hontiĝu per mi tiuj, kiuj esperas al Vi, ho mia Sinjoro, Eternulo Cebaot! Ne hontiĝu per mi tiuj, kiuj Vin serĉas, ho Dio de Izrael!
7 ибо ради Тебя несу я поношение, и бесчестием покрывают лице мое.
Ĉar pro Vi mi portas malhonoron, Honto kovras mian vizaĝon.
8 Чужим стал я для братьев моих и посторонним для сынов матери моей,
Mi fariĝis fremda por miaj fratoj, Nekonato por la filoj de mia patrino.
9 ибо ревность по доме Твоем снедает меня, и злословия злословящих Тебя падают на меня;
Ĉar fervoro pri Via domo min konsumis, Kaj la insultoj de Viaj insultantoj falis sur min.
10 и плачу, постясь душею моею, и это ставят в поношение мне;
Kaj mi ploras, mia animo estas en fasto, Kaj pri tio oni min hontigas.
11 и возлагаю на себя вместо одежды вретище, и делаюсь для них притчею;
Kiel veston mi metis sur min sakon, Kaj mi fariĝis moka ekzemplo por ili.
12 о мне толкуют сидящие у ворот, и поют в песнях пьющие вино.
Parolas pri mi la sidantoj ĉe la pordego, Kaj la drinkantoj kantas pri mi.
13 А я с молитвою моею к Тебе, Господи; во время благоугодное, Боже, по великой благости Твоей услышь меня в истине спасения Твоего;
Kaj mi preĝas al Vi, ho Eternulo, en favora tempo; Ho Dio, pro Via granda boneco respondu al mi per Via vera helpo.
14 извлеки меня из тины, чтобы не погрязнуть мне; да избавлюсь от ненавидящих меня и от глубоких вод;
Eligu min el la ŝlimo, ke mi ne dronu; Mi estu savita kontraŭ miaj malamantoj kaj el profunda akvo.
15 да не увлечет меня стремление вод, да не поглотит меня пучина, да не затворит надо мною пропасть зева своего.
Ne fortiru min fluo de la akvo, Ne englutu min profundo, Kaj abismo ne fermu super mi sian buŝon.
16 Услышь меня, Господи, ибо блага милость Твоя; по множеству щедрот Твоих призри на меня;
Aŭskultu min, ho Eternulo, ĉar bona estas Via favorkoreco; Laŭ Via kompatemeco turnu Vin al mi.
17 не скрывай лица Твоего от раба Твоего, ибо я скорблю; скоро услышь меня;
Kaj ne kaŝu antaŭ Via sklavo Vian vizaĝon, ĉar mi suferas; Rapidu, aŭskultu min.
18 приблизься к душе моей, избавь ее; ради врагов моих спаси меня.
Alproksimiĝu al mia animo, savu ĝin; Spite miajn malamikojn liberigu min.
19 Ты знаешь поношение мое, стыд мой и посрамление мое: враги мои все пред Тобою.
Vi scias mian malhonoron kaj mian honton kaj mian mokatecon; Antaŭ Vi estas ĉiuj miaj premantoj.
20 Поношение сокрушило сердце мое, и я изнемог, ждал сострадания, но нет его, утешителей, но не нахожу.
Honto rompis mian koron, kaj mi senfortiĝis; Mi atendis kompatantojn, sed ili forestis; Konsolantojn, sed mi ne trovis.
21 И дали мне в пищу желчь, и в жажде моей напоили меня уксусом.
Kaj ili donis al mi por manĝo galon, Kaj en mia soifo ili trinkigis al mi vinagron.
22 Да будет трапеза их сетью им, и мирное пиршество их - западнею;
Ilia tablo antaŭ ili fariĝu reto, Kaj ilia prospero fariĝu kaptilo.
23 да помрачатся глаза их, чтоб им не видеть, и чресла их расслабь навсегда;
Mallumiĝu iliaj okuloj, ke ili ne vidu; Kaj iliajn lumbojn malfortigu por ĉiam.
24 излей на них ярость Твою, и пламень гнева Твоего да обымет их;
Verŝu sur ilin Vian furiozon, Kaj la flamo de Via kolero ilin ataku.
25 жилище их да будет пусто, и в шатрах их да не будет живущих,
Ilia loĝejo dezertiĝu, En iliaj tendoj ne ekzistu loĝanto.
26 ибо, кого Ты поразил, они еще преследуют, и страдания уязвленных Тобою умножают.
Ĉar tiun, kiun Vi frapis, ili persekutas, Kaj la suferojn de Viaj batitoj ili rakontas.
27 Приложи беззаконие к беззаконию их, и да не войдут они в правду Твою;
Aldonu kulpon al ilia kulpo, Ke ili ne atingu Vian bonecon.
28 да изгладятся они из книги живых и с праведниками да не напишутся.
Ili estu elstrekitaj el la libro de vivantoj, Kaj ili ne estu skribitaj kune kun virtuloj.
29 А я беден и страдаю; помощь Твоя, Боже, да восставит меня.
Sed mi estas malriĉa kaj suferanta; Via helpo min defendu, ho Dio.
30 Я буду славить имя Бога моего в песни, буду превозносить Его в славословии,
Mi gloros la nomon de Dio per kanto, Kaj mi rakontos en danko Lian grandecon.
31 и будет это благоугоднее Господу, нежели вол, нежели телец с рогами и с копытами.
Kaj ĝi estos pli agrabla al la Eternulo, Ol bovo aŭ bovido kun kornoj kaj fendohavaj hufoj.
32 Увидят это страждущие и возрадуются. И оживет сердце ваше, ищущие Бога,
Vidos humiluloj kaj ĝojos! Ho serĉantoj de Dio, via koro reviviĝu.
33 ибо Господь внемлет нищим и не пренебрегает узников Своих.
Ĉar la Eternulo aŭskultas humilulojn, Kaj Siajn malliberulojn Li ne malŝatas.
34 Да восхвалят Его небеса и земля, моря и все движущееся в них;
Gloru Lin la ĉielo kaj la tero, La maroj, kaj ĉio, kio en ili moviĝas.
35 ибо спасет Бог Сион, создаст города Иудины, и поселятся там и наследуют его,
Ĉar Dio helpos Cionon kaj konstruos la urbojn de Judujo, Ke oni tie loĝos kaj ilin heredos.
36 и потомство рабов Его утвердится в нем, и любящие имя Его будут поселяться на нем.
Kaj la idaro de Liaj sklavoj ĝin heredos, Kaj la amantoj de Lia nomo loĝos en ĝi.
