Псалтирь 44

1 Начальнику хора. Учение. Сынов Кореевых. Боже, мы слышали ушами своими, отцы наши рассказывали нам о деле, какое Ты соделал во дни их, во дни древние:

۱ برای سالار مغنیان. قصیده بنی قورح ای خدا به گوشهای خود شنیده‌ایم وپدران ما، ما را خبر داده‌اند، از کاری که در روزهای ایشان و در ایام سلف کرده‌ای.

2 Ты рукою Твоею истребил народы, а их насадил; поразил племена и изгнал их;

۲ تو به‌دست خود امت‌ها را بیرون کردی، اماایشان را غرس نمودی. قومها را تباه کردی، اما ایشان را منتشر ساختی.

3 ибо они не мечом своим приобрели землю, и не их мышца спасла их, но Твоя десница и Твоя мышца и свет лица Твоего, ибо Ты благоволил к ним.

۳ زیرا که به شمشیر خود زمین را تسخیر نکردند و بازوی ایشان ایشان را نجات نداد. بلکه دست راست تو وبازو و نور روی تو. زیرا از ایشان خرسندبودی.

4 Боже, Царь мой! Ты - тот же; даруй спасение Иакову.

۴ ‌ای خدا تو پادشاه من هستی. پس برنجات یعقوب امر فرما.

5 С Тобою избодаем рогами врагов наших; во имя Твое попрем ногами восстающих на нас:

۵ به مدد تو دشمنان خود راخواهیم افکند و به نام تو مخالفان خویش راپایمال خواهیم ساخت.

6 ибо не на лук мой уповаю, и не меч мой спасет меня;

۶ زیرا بر کمان خودتوکل نخواهم داشت و شمشیرم مرا خلاصی نخواهد داد.

7 но Ты спасешь нас от врагов наших, и посрамишь ненавидящих нас.

۷ بلکه تو ما را از دشمنان ما خلاصی دادی و مبغضان ما را خجل ساختی.

8 О Боге похвалимся всякий день, и имя Твое будем прославлять вовек.

۸ تمامی روزبر خدا فخر خواهیم کرد و نام تو را تا به ابد تسبیح خواهیم خواند، سلاه.

9 Но ныне Ты отринул и посрамил нас, и не выходишь с войсками нашими;

۹ لیکن الان تو ما را دورانداخته و رسوا ساخته‌ای و با لشکرهای ما بیرون نمی آیی.

10 обратил нас в бегство от врага, и ненавидящие нас грабят нас;

۱۰ و ما را از پیش دشمن روگردان ساخته‌ای و خصمان ما برای خویشتن تاراج می‌کنند.

11 Ты отдал нас, как овец, на съедение и рассеял нас между народами;

۱۱ ما را مثل گوسفندان برای خوراک تسلیم کرده‌ای و ما را در میان امت‌ها پراکنده ساخته‌ای.

12 без выгоды Ты продал народ Твой и не возвысил цены его;

۱۲ قوم خود را بی‌بها فروختی و ازقیمت ایشان نفع نبردی.

13 отдал нас на поношение соседям нашим, на посмеяние и поругание живущим вокруг нас;

۱۳ ما را نزد همسایگان ماعار گردانیدی. اهانت و سخریه نزد آنانی که گرداگرد مایند.

14 Ты сделал нас притчею между народами, покиванием головы между иноплеменниками.

۱۴ ما را در میان امت هاضرب‌المثل ساخته‌ای. جنبانیدن سر در میان قوم‌ها.

15 Всякий день посрамление мое предо мною, и стыд покрывает лице мое

۱۵ و رسوایی من همه روزه در نظر من است. و خجالت رویم مرا پوشانیده است،

16 от голоса поносителя и клеветника, от взоров врага и мстителя:

۱۶ ازآواز ملامت گو و فحاش، از روی دشمن و انتقام گیرنده.

17 все это пришло на нас, но мы не забыли Тебя и не нарушили завета Твоего.

۱۷ این همه بر ما واقع شد. اما تو را فراموش نکردیم و در عهد تو خیانت نورزیدیم.

18 Не отступило назад сердце наше, и стопы наши не уклонились от пути Твоего,

۱۸ دل مابه عقب برنگردید و پایهای ما از طریق تو انحراف نورزید.

19 когда Ты сокрушил нас в земле драконов и покрыл нас тенью смертною.

۱۹ هرچند ما را در مکان اژدرها کوبیدی و ما را به سایه موت پوشانیدی.

20 Если бы мы забыли имя Бога нашего и простерли руки наши к богу чужому,

۲۰ نام خدای خود را هرگز فراموش نکردیم و دست خود را به خدای غیر برنیفراشتیم.

21 то не взыскал ли бы сего Бог? Ибо Он знает тайны сердца.

۲۱ آیا خدا این راغوررسی نخواهد کرد؟ زیرا او خفایای قلب رامی داند.

22 Но за Тебя умерщвляют нас всякий день, считают нас за овец, обреченных на заклание.

۲۲ هر آینه به‌خاطر تو تمامی روز کشته می‌شویم و مثل گوسفندان ذبح شمرده می‌شویم.

23 Восстань, что спишь, Господи! пробудись, не отринь навсегда.

۲۳ ‌ای خداوند بیدار شو چراخوابیده‌ای؟ برخیز و ما را تا به ابد دور مینداز.

24 Для чего скрываешь лице Твое, забываешь скорбь нашу и угнетение наше?

۲۴ چرا روی خود را پوشانیدی و ذلت و تنگی مارا فراموش کردی؟

25 ибо душа наша унижена до праха, утроба наша прильнула к земле.

۲۵ زیرا که جان ما به خاک خم شده است و شکم ما به زمین چسبیده.

26 Восстань на помощь нам и избавь нас ради милости Твоей.

۲۶ به جهت اعانت ما برخیز و بخاطر رحمانیت خود ما رافدیه ده.