Псалтирь 35
1 Псалом Давида. Вступись, Господи, в тяжбу с тяжущимися со мною, побори борющихся со мною;
Psalm Dawidowy. Rozpieraj się, Panie! z tymi, którzy się ze mną spierają; a walcz przeciwko tym, którzy walczą przeciwko mnie.
2 возьми щит и латы и восстань на помощь мне;
Porwij pukierz i tarczę, a powstań na ratunek mój.
3 обнажи меч и прегради путь преследующим меня; скажи душе моей: “Я спасение твое!”
Dobądź włóczni, a staw się na drodze przeciwko tym, którzy mię prześladują. Rzeczże duszy mojej: Jam jest zbawieniem twojem.
4 Да постыдятся и посрамятся ищущие души моей; да обратятся назад и покроются бесчестием умышляющие мне зло;
Niech będą pohańbieni i zawstydzeni, którzy szukają duszy mojej; niech tył podadzą, i niech będą zawstydzeni, którzy mi źle myślą.
5 да будут они, как прах пред лицом ветра, и Ангел Господень да прогоняет их;
Niech będą jako plewy przed wiatrem, a Anioł Pański niechaj ich rozproszy.
6 да будет путь их темен и скользок, и Ангел Господень да преследует их,
Niech będzie droga ich ciemna i śliska, Anioł Pański niech ich goni.
7 ибо они без вины скрыли для меня яму - сеть свою, без вины выкопали ее для души моей.
Albowiem bez przyczyny zastawili na mię w dole sieci swoje, i bez przyczyny ukopali dół duszy mojej.
8 Да придет на него гибель неожиданная, и сеть его, которую он скрыл для меня, да уловит его самого; да впадет в нее на погибель.
Niechaj na nich przyjdzie spustoszenie, którego się nie spodziewali; a sieć ich, którą zastawili, niech ich ułowi na zginienie, a niech w nią wpadną.
9 А моя душа будет радоваться о Господе, будет веселиться о спасении от Него.
Ale dusza moja niech się rozraduje w Panu, niech się rozweseli w zbawieniu jego.
10 Все кости мои скажут: “Господи! кто подобен Тебе, избавляющему слабого от сильного, бедного и нищего от грабителя его?”
Tedy wszystkie kości moje rzeką: Panie! któż podobny tobie? który wyrywasz utrapionego od mocniejszego nadeń, a nędznego i ubogiego od drapieżcy jego.
11 Восстали на меня свидетели неправедные: чего я не знаю, о том допрашивают меня;
Powstawają świadkowie fałszywi, a o czem nie wiem, pytają mię.
12 воздают мне злом за добро, сиротством душе моей.
Oddawają mi złem za dobre, chcąc mię pozbawić duszy mojej,
13 Я во время болезни их одевался во вретище, изнурял постом душу мою, и молитва моя возвращалась в недро мое.
Chociażem się ja w wór obłóczył, gdy oni chorowali; trapiłem postem duszę moję, i modliłem się często sam u siebie za nimi.
14 Я поступал, как бы это был друг мой, брат мой; я ходил скорбный, с поникшею головою, как бы оплакивающий мать.
Jako do przyjaciela, jako do brata mego, ustawiczniem chadzał; poniżałem się jako ten, który się smuci, chodząc po matce w żałobie.
15 А когда я претыкался, они радовались и собирались; собирались ругатели против меня, не знаю за что, поносили и не переставали;
Lecz oni, gdym ja chorował, weselili się, i zbierali się; zbierali się przeciwko mnie, jakoby byli dla mnie utrapieni, czegom ja nie spostrzegł; szczypali mię, a nie milczeli.
16 с лицемерными насмешниками скрежетали на меня зубами своими.
Z obłudnikami, z naśmiewcami, z pochlebcami zgrzytali na mię zębami swemi.
17 Господи! долго ли будешь смотреть на это? Отведи душу мою от злодейств их, от львов - одинокую мою.
Panie! długoż na to patrzeć będziesz? wyrwijże duszę moję od zguby ich, od lwiąt jedynaczkę moję.
18 Я прославлю Тебя в собрании великом, среди народа многочисленного восхвалю Тебя,
Będę cię wysławiał w zgromadzeniu wielkiem; między ludem wielkim będę cię chwalił.
19 чтобы не торжествовали надо мною враждующие против меня неправедно, и не перемигивались глазами ненавидящие меня безвинно;
Niech się nie weselą ze mnie, którzy mi są nieprzyjaciółmi bez przyczyny; którzy mię mają w nienawiści niesłusznie, niech nie mrugają okiem.
20 ибо не о мире говорят они, но против мирных земли составляют лукавые замыслы;
Albowiem nie mówią o pokoju; ale przeciwko spokojnym na ziemi zdradliwe słowa zmyślają.
21 расширяют на меня уста свои; говорят: “хорошо! хорошо! видел глаз наш”.
Owszem, rozdzierają na mię gębę swą, mówiąc: Ehej! ehej! widzić to oko nasze.
22 Ты видел, Господи, не умолчи; Господи! не удаляйся от меня.
Widzisz to, Panie! nie milczże Panie! nie oddalaj się odemnie.
23 Подвигнись, пробудись для суда моего, для тяжбы моей, Боже мой и Господи мой!
Obudźże się, a ocuć dla sądu mego, Boże mój i Panie mój! dla sprawy mojej.
24 Суди меня по правде Твоей, Господи, Боже мой, и да не торжествуют они надо мною;
Sądź mnie według sprawiedliwości twojej, Panie Boże mój! a niech się nie weselą nademną.
25 да не говорят в сердце своем: “хорошо! по душе нашей!” Да не говорят: “мы поглотили его”.
Niech nie mówią w sercu swojem: Ehej, duszo masza! niech nie mówią: Pożarliśmy go.
26 Да постыдятся и посрамятся все, радующиеся моему несчастью; да облекутся в стыд и позор величающиеся надо мною.
Niechajże będą pohańbieni, i zawstydzeni wszyscy weselący się ze złego mego; niech będą obleczeni w hańbę, i w sromotę, którzy się chlubią przeciwko mnie.
27 Да радуются и веселятся желающие правоты моей и говорят непрестанно: “да возвеличится Господь, желающий мира рабу Своему!”
Ale ci, którzy się kochają w sprawiedliwości mojej, niech śpiewają i radują się, a niech mówią ustawicznie: Niech będzie uwielbiony Pan, który życzy pokoju słudze swemu.
28 И язык мой будет проповедывать правду Твою и хвалу Твою всякий день.
A język mój będzie opowiadał sprawiedliwość twoję, i na każdy dzień chwałę twoję.
