Псалтирь 22
1 Начальнику хора. При появлении зари. Псалом Давида. Боже мой! Боже мой! для чего Ты оставил меня? Далеки от спасения моего слова вопля моего.
Przedniejszemu śpiewakowi na czas poranny psalm Dawidowy. Boże mój! Boże mój! czemuś mię opuścił? oddaliłeś się od wybawienia mego, od słów ryku mego.
2 Боже мой! я вопию днем, - и Ты не внемлешь мне, ночью, - и нет мне успокоения.
Boże mój! wołam we dnie, a nie ozywasz mi się; i w nocy, a nie mogę się uspokoić.
3 Но Ты, Святый, живешь среди славословий Израиля.
Aleś ty Święty, mieszkający w chwałach Izraelskich.
4 На Тебя уповали отцы наши; уповали, и Ты избавлял их;
W tobie nadzieję mieli ojcowie nasi; nadzieję mieli, a wybawiłeś ich.
5 к Тебе взывали они, и были спасаемы; на Тебя уповали, и не оставались в стыде.
Do ciebie wołali, a wybawieni są; w tobie nadzieję mieli, a nie byli pohańbieni.
6 Я же червь, а не человек, поношение у людей и презрение в народе.
Alem ja robak, a nie człowiek: pośmiewisko ludzkie, i wzgarda pospólstwa.
7 Все, видящие меня, ругаются надо мною, говорят устами, кивая головою:
Wszyscy, którzy mię widzą, szydzą ze mnie; wykrzywiają gębę, chwieją głową, mówiąc:
8 “он уповал на Господа; пусть избавит его, пусть спасет, если он угоден Ему”.
Spuścił się na Pana, niechże go wyrwie; niech go wybawi, ponieważ się w nim kocha.
9 Но Ты извел меня из чрева, вложил в меня упование у грудей матери моей.
Aleś ty jest, któryś mię wywiódł z żywota, czyniąc mi dobrą nadzieję jeszcze u piersi matki mojej.
10 На Тебя оставлен я от утробы; от чрева матери моей Ты - Бог мой.
Na tobie spolegam od narodzenia swego; z żywota matki mojej tyś Bogiem moim.
11 Не удаляйся от меня, ибо скорбь близка, а помощника нет.
Nie oddalajże się odemnie; albowiem utrapienie bliskie jest, a niemasz, ktoby ratował.
12 Множество тельцов обступили меня; тучные Васанские окружили меня,
Obtoczyło mię mnóstwo cielców; byki z Basan obległy mię.
13 раскрыли на меня пасть свою, как лев, алчущий добычи и рыкающий.
Otworzyły na mię gębę swą jako lew szarpający i ryczący.
14 Я пролился, как вода; все кости мои рассыпались; сердце мое сделалось, как воск, растаяло посреди внутренности моей.
Rozpłynąłem się jako woda, a rozstąpiły się wszystkie kości moje; stało się serce moje jako wosk, zstopniało w pośród wnętrzności moich.
15 Сила моя иссохла, как черепок; язык мой прильнул к гортани моей, и Ты свел меня к персти смертной.
Wyschła jako skorupa moc moja, a język mój przysechł do podniebienia mego; nawet w prochu śmierci położyłeś mię.
16 Ибо псы окружили меня, скопище злых обступило меня, пронзили руки мои и ноги мои.
Albowiem psy mię obskoczyły, gromada złośników obległa mię; przebodli ręce moje i nogi moje.
17 Можно было бы перечесть все кости мои; а они смотрят и делают из меня зрелище;
Zliczyłbym wszystkie kości moje; lecz oni na mię patrząc, przypatrują mi się.
18 делят ризы мои между собою и об одежде моей бросают жребий.
Rozdzielili odzienie moje między się, a o szaty moje los miotali.
19 Но Ты, Господи, не удаляйся от меня; сила моя! поспеши на помощь мне;
Ale ty, Panie! nie oddalaj się: mocy moja! na ratunek mój pospiesz.
20 избавь от меча душу мою и от псов одинокую мою;
Wyrwij od miecza duszę moję, z mocy psiej jedynaczkę moję.
21 спаси меня от пасти льва и от рогов единорогов, услышав, избавь меня.
Wybaw mię z paszczęki lwiej, a od rogów jednorożcowych wyzwól mię.
22 Буду возвещать имя Твое братьям моим, посреди собрания восхвалять Тебя.
Tedy opowiem imię twoje braciom mym; w pośród zgromadzenia chwalić cię będę.
23 Боящиеся Господа! восхвалите Его. Все семя Иакова! прославь Его. Да благоговеет пред Ним все семя Израиля,
Mówiąc: Którzy się boicie Pana, chwalcie go; wszystko potomstwo Jakóbowe wysławiajcie go, a niech się go boi wszystko nasienie Izraelskie.
24 ибо Он не презрел и не пренебрег скорби страждущего, не скрыл от него лица Своего, но услышал его, когда сей воззвал к Нему.
Albowiem nie wzgardził, ani się odwrócił od utrapienia ubogiego, ani skrył od niego oblicza swego; owszem, gdy do niego wołał, wysłuchał go.
25 О Тебе хвала моя в собрании великом; воздам обеты мои пред боящимися Его.
O tobie chwała moja w zgromadzeniu wielkiem; śluby moje oddam przed tymi, którzy się ciebie boją.
26 Да едят бедные и насыщаются; да восхвалят Господа ищущие Его; да живут сердца ваши во веки!
Będą jeść ubodzy, i nasycą się; chwalić będą Pana, którzy go szukają; serce wasze żyć będzie na wieki.
27 Вспомнят, и обратятся к Господу все концы земли, и поклонятся пред Тобою все племена язычников,
Wspomną i nawrócą się do Pana wszystkie granice ziemi, i kłaniać się będą przed obliczem twojem wszystkie pokolenia narodów.
28 ибо Господне есть царство, и Он - Владыка над народами.
Albowiem Pańskie jest królestwo, a on panuje nad narodami.
29 Будут есть и поклоняться все тучные земли; преклонятся пред Ним все нисходящие в персть и не могущие сохранить жизни своей.
Wszyscy bogaci ziemi będą jeść, i upadać przed nim, przed oblicznością jego kłaniać się będą wszyscy zstępujący w proch, i którzy duszy swej żywo zachować nie mogą.
30 Потомство мое будет служить Ему, и будет называться Господним вовек:
Nasienie ich służyć mu będzie, a będzie przywłaszczane Panu w każdym wieku.
31 придут и будут возвещать правду Его людям, которые родятся, что сотворил Господь.
Zbieżą się, a będą opowiadali sprawiedliwość jego narodowi, który z nich wynijdzie, iż ją on wykonał.
