< Псалтирь 139 >
1 Начальнику хора. Псалом Давида. Господи! Ты испытал меня и знаешь.
Przedniejszemu śpiewakowi psalm Dawidowy. Panie! doświadczyłeś i doznałeś mię.
2 Ты знаешь, когда я сажусь и когда встаю; Ты разумеешь помышления мои издали.
Tedy znasz siedzenie moje, i powstanie moje, wyrozumiewasz myśli moje z daleka.
3 Иду ли я, отдыхаю ли - Ты окружаешь меня, и все пути мои известны Тебе.
Tyś chodzenie moje i leżenie moje ogarnął, świadomeś wszystkich dróg moich.
4 Еще нет слова на языке моем, - Ты, Господи, уже знаешь его совершенно.
Nim przyjdzie słowo na język mój, oto Panie! ty to wszystko wiesz.
5 Сзади и спереди Ты объемлешь меня, и полагаешь на мне руку Твою.
Z tyłu i z przodku otoczyłeś mię, a położyłeś na mię rękę twoję.
6 Дивно для меня ведение Твое, - высоко, не могу постигнуть его!
Dziwniejsza umiejętność twoja nad dowcip mój; wysoka jest, nie mogę jej pojąć.
7 Куда пойду от Духа Твоего, и от лица Твоего куда убегу?
Dokąd ujdę przed duchem twoim? a dokąd przed obliczem twojem uciekę?
8 Взойду ли на небо - Ты там; сойду ли в преисподнюю - и там Ты. (Sheol )
Jeźlibym wstąpił do nieba, jesteś tam; i jeźlibym sobie posłał w grobie, i tameś przytomny. (Sheol )
9 Возьму ли крылья зари и переселюсь на край моря, -
Wziąłlibym skrzydła rannej zorzy, abym mieszkał na końcu morza,
10 и там рука Твоя поведет меня, и удержит меня десница Твоя.
I tamby mię ręka twoja prowadziła, a dosięgłaby mię prawica twoja.
11 Скажу ли: “может быть, тьма скроет меня, и свет вокруг меня сделается ночью”;
Albo rzekłlibym: Wżdyć ciemności zakryją mię; aleć i noc jest światłem około mnie,
12 но и тьма не затмит от Тебя, и ночь светла, как день: как тьма, так и свет.
Gdyż i ciemności nic nie zakryją przed tobą; owszem tobie noc jako dzień świeci; ciemnościć są jako światłość.
13 Ибо Ты устроил внутренности мои и соткал меня во чреве матери моей.
Ty zaiste w nocy masz nerki moje; okryłeś mię w żywocie matki mojej.
14 Славлю Тебя, потому что я дивно устроен. Дивны дела Твои, и душа моя вполне сознает это.
Wysławiam cię dlatego, że się zdumiewam strasznym i dziwnym sprawom twoim, a dusza moja zna je wybornie.
15 Не сокрыты были от Тебя кости мои, когда я созидаем был в тайне, образуем был во глубине утробы.
Nie zataiła się żadna kość moja przed tobą, chociażem był uczyniony w skrytości, i misternie złożony w niskościach ziemi.
16 Зародыш мой видели очи Твои; в Твоей книге записаны все дни, для меня назначенные, когда ни одного из них еще не было.
Niedoskonały płód ciała mego widziały oczy twoje; w księgi twoje wszystkie członki moje wpisane są, i dni, w których kształtowane były, gdy jeszcze żadnego z nich nie było.
17 Как возвышенны для меня помышления Твои, Боже, и как велико число их!
Przetoż o jako drogie są u mnie myśli twoje, Boże! a jako ich jest wielka liczba.
18 Стану ли исчислять их, но они многочисленнее песка; когда я пробуждаюсь, я все еще с Тобою.
Jeźlibym je chciał zliczyć, nad piasek rozmnożyły się; ocucęli się, jeszczem ci ja z tobą.
19 О, если бы Ты, Боже, поразил нечестивого! Удалитесь от меня, кровожадные!
Zabiłlibyś, o Boże! niezbożnika, tedyćby mężowie krwawi odstąpili odemnie;
20 Они говорят против Тебя нечестиво; суетное замышляют враги Твои.
Którzy mówią przeciwko tobie obrzydłości, którzy próżno wynoszą nieprzyjaciół twoich.
21 Мне ли не возненавидеть ненавидящих Тебя, Господи, и не возгнушаться восстающими на Тебя?
Izali tych, którzy cię w nienawiści mają, o Panie! niemam w nienawiści? a ci, którzy przeciwko tobie powstawają, izaż mi nie omierzli?
22 Полною ненавистью ненавижу их: враги они мне.
Główną nienawiścią nienawidzę ich, a mam ich za nieprzyjaciół.
23 Испытай меня, Боже, и узнай сердце мое; испытай меня и узнай помышления мои;
Wyszpieguj mię, Boże! a poznaj serce moje; doświadcz mię, a poznaj myśli moje,
24 и зри, не на опасном ли я пути, и направь меня на путь вечный.
I obacz, jeźli droga odporności jest we mnie, a prowadź mię drogą wieczną.