Псалтирь 132
1 Песнь восхождения. Вспомни, Господи, Давида и все сокрушение его:
Panginoon, alalahanin mo para kay David ang lahat niyang kadalamhatian;
2 как он клялся Господу, давал обет Сильному Иакова:
Kung paanong sumumpa siya sa Panginoon, at nanata sa Makapangyarihan ni Jacob:
3 “не войду в шатер дома моего, не взойду на ложе мое;
Tunay na hindi ako papasok sa tabernakulo ng aking bahay, ni sasampa man sa aking higaan,
4 не дам сна очам моим и веждам моим - дремания,
Hindi ako magbibigay ng pagkakatulog sa aking mga mata, o magpapaidlip man sa aking mga talukap-mata;
5 доколе не найду места Господу, жилища - Сильному Иакова”.
Hanggang sa ako'y makasumpong ng dakong ukol sa Panginoon, ng tabernakulo ukol sa Makapangyarihan ni Jacob.
6 Вот, мы слышали о нем в Ефрафе, нашли его на полях Иарима.
Narito, narinig namin sa Ephrata: aming nasumpungan sa mga parang ng gubat.
7 Пойдем к жилищу Его, поклонимся подножию ног Его.
Kami ay magsisipasok sa kaniyang tabernakulo; kami ay magsisisamba sa harap ng kaniyang tungtungan.
8 Стань, Господи, на место покоя Твоего, - Ты и ковчег могущества Твоего.
Bumangon ka, Oh Panginoon, sa iyong pahingahang dako: ikaw, at ang kaban ng iyong kalakasan.
9 Священники Твои облекутся правдою, и святые Твои возрадуются.
Magsipagsuot ang iyong mga saserdote ng katuwiran; at magsihiyaw ang iyong mga banal dahil sa kagalakan.
10 Ради Давида, раба Твоего, не отврати лица помазанника Твоего.
Dahil sa iyong lingkod na kay David huwag mong ipihit ang mukha ng iyong pinahiran ng langis.
11 Клялся Господь Давиду в истине, и не отречется ее: “от плода чрева твоего посажу на престоле твоем.
Ang Panginoon ay sumumpa kay David sa katotohanan; hindi niya babaligtarin: ang bunga ng iyong katawan ay aking ilalagay sa iyong luklukan.
12 Если сыновья твои будут сохранять завет Мой и откровения Мои, которым Я научу их, то и их сыновья во веки будут сидеть на престоле твоем”.
Kung iingatan ng iyong mga anak ang aking tipan. At ang aking patotoo na aking ituturo, magsisiupo naman ang kanilang mga anak sa iyong luklukan magpakailan man.
13 Ибо избрал Господь Сион, возжелал его в жилище Себе.
Sapagka't pinili ng Panginoon ang Sion; kaniyang ninasa na pinaka tahanan niya.
14 “Это покой Мой на веки: здесь вселюсь, ибо Я возжелал его.
Ito'y aking pahingahang dako magpakailan man. Dito ako tatahan; sapagka't aking ninasa.
15 Пищу его благословляя благословлю, нищих его насыщу хлебом;
Aking pagpapalain siyang sagana sa pagkain; aking bubusugin ng pagkain ang kaniyang dukha.
16 священников его облеку во спасение, и святые его радостью возрадуются.
Ang kaniya namang mga saserdote ay susuutan ko ng kaligtasan: at ang kaniyang mga banal ay magsisihiyaw ng malakas sa kagalakan.
17 Там возращу рог Давиду, поставлю светильник помазаннику Моему.
Doo'y aking pamumukuhin ang sungay ni David: aking ipinaghanda ng ilawan ang aking pinahiran ng langis.
18 Врагов его облеку стыдом, а на нем будет сиять венец его”.
Ang kaniyang mga kaaway ay susuutan ko ng kahihiyan: nguni't sa kaniya'y mamumulaklak ang kaniyang putong.
