Псалтирь 126

1 Песнь восхождения. Когда возвращал Господь плен Сиона, мы были как бы видящие во сне:

«Жуқириға чиқиш нахшиси» Пәрвәрдигар Зиондин сүргүн болғанларни қайтуруп кәлгәндә, Биз чүш көргәндәкла болдуқ;

2 тогда уста наши были полны веселья, и язык наш пения; тогда между народами говорили: “великое сотворил Господь над ними!”

Ағзимиз күлкигә, Тилимиз шатлинишқа толди; Шу тапта әлләр арисида улар: — «Пәрвәрдигар уларға зор ишларни қилип бәрди» — дейишти.

3 Великое сотворил Господь над нами: мы радовались.

Пәрвәрдигар дәрвәқә биз үчүн зор ишларни қилди, Биз булардин шатлинимиз.

4 Возврати, Господи, пленников наших, как потоки на полдень.

Җәнуптики қуруқ ериқлар [шар-шар суларға] айландурулғандәк, Биз тутқунларниму өз әркимизгә қайтурғайсән, и Пәрвәрдигар;

5 Сеявшие со слезами будут пожинать с радостью.

Көз яшлирини еқитип териғанлар шатлиқ билән орар;

6 С плачем несущий семена возвратится с радостью, неся снопы свои.

Жиғлап жүрүп чачидиған уруқни көтәргән киши, Бәрһәқ, шатлиқ-тәнтәнә билән ориған бағлирини көтирип қайтип келиду.