< Псалтирь 126 >
1 Песнь восхождения. Когда возвращал Господь плен Сиона, мы были как бы видящие во сне:
Þegar Drottinn flutti þjóð sína aftur til Jerúsalem, heim úr herleiðingunni, þá héldum við að okkur væri að dreyma!
2 тогда уста наши были полны веселья, и язык наш пения; тогда между народами говорили: “великое сотворил Господь над ними!”
Við sungum og hlógum af gleði. Þá sögðu heiðnu þjóðirnar: „Drottinn hefur gert ótrúlega hluti fyrir þá!“
3 Великое сотворил Господь над нами: мы радовались.
Já, undursamlega hluti! Hvílíkt undur! Hvílík gleði!
4 Возврати, Господи, пленников наших, как потоки на полдень.
Hresstu okkur nú Drottinn, já gefðu okkur kröftuga gróðrarskúr!
5 Сеявшие со слезами будут пожинать с радостью.
Þeir sem sá með tárum skulu uppskera með gleðisöng.
6 С плачем несущий семена возвратится с радостью, неся снопы свои.
Grátandi bera þeir sæðið til sáningar, en syngjandi koma þeir aftur og bera kornbindin heim!