Псалтирь 122

1 Песнь восхождения. Давида. Возрадовался я, когда сказали мне: “пойдем в дом Господень”.

سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. مزمور داوود. هنگامی که به من می‌گفتند: «بیا تا به خانهٔ خداوند برویم» بسیار خوشحال می‌شدم!

2 Вот, стоят ноги наши во вратах твоих, Иерусалим,

و اینک اینجا در میان دروازه‌های اورشلیم ایستاده‌ایم!

3 Иерусалим, устроенный как город, слитый в одно,

اورشلیم اینک بازسازی شده و دیوارهایش به هم پیوسته است.

4 куда восходят колена, колена Господни, по закону Израилеву, славить имя Господне.

قبایل اسرائیل به اورشلیم می‌آیند تا طبق دستوری که خداوند به ایشان داده است، او را سپاس گویند و پرستش کنند.

5 Там стоят престолы суда, престолы дома Давидова.

در اینجا تختهای داوری برپاست، تختهایِ خاندان داوود.

6 Просите мира Иерусалиму: да благоденствуют любящие тебя!

برای برقراری صلح و سلامتی در اورشلیم دعا کنید! همهٔ کسانی که این شهر را دوست دارند، کامیاب باشند.

7 Да будет мир в стенах твоих, благоденствие - в чертогах твоих!

ای اورشلیم، صلح و سلامتی در حصارهای تو و رفاه و آسایش در قصرهایت برقرار باد!

8 Ради братьев моих и ближних моих говорю я: “мир тебе!”

به خاطر خانواده و دوستان خویش می‌گویم: «صلح و آرامش بر تو باد!»

9 Ради дома Господа, Бога нашего, желаю блага тебе.

ای اورشلیم، به خاطر خانهٔ یهوه خدای ما، سعادت تو را خواهانم.