Псалтирь 109

1 Начальнику хора. Псалом Давида. Боже хвалы моей! не премолчи,

برای رهبر سرایندگان. مزمور داوود. ای خدا و ای معبود من، خاموش مباش!

2 ибо отверзлись на меня уста нечестивые и уста коварные; говорят со мною языком лживым;

بدکاران به من تهمت ناروا می‌زنند و حرفهای دروغ دربارهٔ من می‌گویند.

3 отовсюду окружают меня словами ненависти, вооружаются против меня без причины;

با نفرت دور مرا گرفته‌اند و بی‌سبب با من می‌جنگند.

4 за любовь мою они враждуют на меня, а я молюсь;

من آنها را دوست دارم و برای ایشان دعای خیر می‌کنم، ولی آنها با من مخالفت می‌ورزند.

5 воздают мне за добро злом, за любовь мою - ненавистью.

به عوض خوبی، به من بدی می‌کنند و به عوض محبت، با من دشمنی می‌نمایند.

6 Поставь над ним нечестивого, и диавол да станет одесную его.

ای خدا، دشمنم را به دست داوری ظالم بسپار و بگذار یکی از بدخواهانش کنار او بایستد و بر ضد او شهادت دهد.

7 Когда будет судиться, да выйдет виновным, и молитва его да будет в грех;

بگذار او در محاکمه مجرم شناخته شود. حتی دعای او، برایش جرم محسوب گردد.

8 да будут дни его кратки, и достоинство его да возьмет другой;

عمرش کوتاه شود و مقام او را به دیگری بدهند.

9 дети его да будут сиротами, и жена его - вдовою;

فرزندانش یتیم و زنش بیوه شود.

10 да скитаются дети его и нищенствуют, и просят хлеба из развалин своих;

فرزندانش آواره شده، در میان ویرانه‌های خانهٔ خود به گدایی بنشینند.

11 да захватит заимодавец все, что есть у него, и чужие да расхитят труд его;

طلبکاران تمام دارایی او را ضبط نمایند و بیگانگان هر آنچه را که او به زحمت اندوخته است، تاراج کنند.

12 да не будет сострадающего ему, да не будет милующего сирот его;

کسی بر او رحم نکند و برای یتیمان او دل نسوزاند.

13 да будет потомство его на погибель, и да изгладится имя их в следующем роде;

نسلش به کلی از بین برود و دیگر نامی از آنها باقی نماند.

14 да будет воспомянуто пред Господом беззаконие отцов его, и грех матери его да не изгладится;

خداوند گناهان اجدادش را به یاد آورد و گناهان مادرش را نیامرزد.

15 да будут они всегда в очах Господа, и да истребит Он память их на земле,

گناهان آنها در نظر خداوند همیشه بماند، اما نام و نشان آنها از روی زمین محو گردد.

16 за то, что он не думал оказывать милость, но преследовал человека бедного и нищего и сокрушенного сердцем, чтобы умертвить его;

این دشمن من رحم نداشت. او بر فقیران و بی‌کسان ظلم می‌کرد و آنها را می‌کشت.

17 возлюбил проклятие, - оно и придет на него; не восхотел благословения, - оно и удалится от него;

دوست داشت مردم را نفرین کند، پس خودش نفرین شود. نمی‌خواست به مردم برکت رساند، پس خود از برکت محروم شود.

18 да облечется проклятием, как ризою, и да войдет оно, как вода, во внутренность его и, как елей, в кости его;

تمام وجودش به نفرین آلوده بود، پس باشد که نفرینهای او مانند آبی که می‌نوشد وارد بدنش شود و مغز استخوانهایش را بخورد؛ همچون لباس او را در بر گیرد و چون کمربند، به دور او حلقه زند.

19 да будет оно ему, как одежда, в которую он одевается, и как пояс, которым всегда опоясывается.

20 Таково воздаяние от Господа врагам моим и говорящим злое на душу мою!

ای خداوند، دشمنانم را که درباره من دروغ می‌گویند و مرا تهدید به مرگ می‌کنند، اینچنین مجازات کن.

21 Со мною же, Господи, Господи, твори ради имени Твоего, ибо блага милость Твоя; спаси меня,

اما ای خداوند، با من برحسب وعده خود عمل نما و به خاطر محبت عظیم خویش، مرا نجات ده،

22 ибо я беден и нищ, и сердце мое уязвлено во мне.

زیرا که من فقیر و درمانده و دل شکسته‌ام؛

23 Я исчезаю, как уклоняющаяся тень; гонят меня, как саранчу.

همچون سایه، رو به زوال هستم و مانند ملخ از باد رانده شده‌ام.

24 Колени мои изнемогли от поста, и тело мое лишилось тука.

از بس روزه گرفته‌ام زانوهایم می‌لرزند و گوشت بدنم آب می‌شود.

25 Я стал для них посмешищем: увидев меня, кивают головами своими.

نزد دشمنان رسوا شده‌ام. هرگاه مرا می‌بینند، سر خود را تکان می‌دهند و مسخره‌ام می‌کنند.

26 Помоги мне, Господи, Боже мой, спаси меня по милости Твоей,

ای خداوند، ای خدای من، مرا یاری فرما؛ مطابق محبت خود، مرا نجات بده،

27 да познают, что это - Твоя рука, и что Ты, Господи, соделал это.

تا بدخواهانم بدانند که تو نجا‌ت‌دهندۀ من هستی.

28 Они проклинают, а Ты благослови; они восстают, но да будут постыжены; раб же Твой да возрадуется.

آنها مرا نفرین کنند، اما تو مرا برکت بده. آنها سرافکنده شوند، اما بنده تو، شادمان شود.

29 Да облекутся противники мои бесчестьем и, как одеждою, покроются стыдом своим.

دشمنانم شرمسار شوند و خفت و خواری وجودشان را در بر گیرد.

30 И я громко буду устами моими славить Господа и среди множества прославлять Его,

خداوند را بسیار سپاس خواهم گفت و در بین مردم او را ستایش خواهم کرد،

31 ибо Он стоит одесную бедного, чтобы спасти его от судящих душу его

زیرا او از بیچارگان پشتیبانی می‌کند و ایشان را از دست ظالمان می‌رهاند.