< Псалтирь 109 >
1 Начальнику хора. Псалом Давида. Боже хвалы моей! не премолчи,
Al la ĥorestro. Psalmo de David. Ho Dio, mia gloro, ne silentu.
2 ибо отверзлись на меня уста нечестивые и уста коварные; говорят со мною языком лживым;
Ĉar buŝon malvirtan kaj buŝon malican ili malfermis kontraŭ mi, Ili parolas kun mi per mensogema lango.
3 отовсюду окружают меня словами ненависти, вооружаются против меня без причины;
Per vortoj de malamo ili min ĉirkaŭis, Kaj ili militas kontraŭ mi sen mia kulpo.
4 за любовь мою они враждуют на меня, а я молюсь;
Por mia amo ili min malamas; Sed mi preĝas.
5 воздают мне за добро злом, за любовь мою - ненавистью.
Ili pagas al mi malbonon por bono Kaj malamon por mia amo.
6 Поставь над ним нечестивого, и диавол да станет одесную его.
Metu malvirtulon super lin; Kaj kontraŭulo stariĝu ĉe lia dekstra mano.
7 Когда будет судиться, да выйдет виновным, и молитва его да будет в грех;
Kiam li estos juĝata, li eliru kulpa; Kaj lia preĝo estu peko.
8 да будут дни его кратки, и достоинство его да возьмет другой;
Liaj tagoj estu malmultaj; Lian oficon ricevu alia.
9 дети его да будут сиротами, и жена его - вдовою;
Liaj infanoj estu orfoj, Kaj lia edzino estu vidvino.
10 да скитаются дети его и нищенствуют, и просят хлеба из развалин своих;
Liaj infanoj vagadu, Kaj ili petu kaj serĉu apud siaj ruinoj.
11 да захватит заимодавец все, что есть у него, и чужие да расхитят труд его;
Kreditoro forprenu ĉion, kion li havas; Kaj fremduloj disrabu lian laboron.
12 да не будет сострадающего ему, да не будет милующего сирот его;
Neniu faru al li ion bonan; Kaj ne troviĝu kompatanto por liaj orfoj.
13 да будет потомство его на погибель, и да изгладится имя их в следующем роде;
Lia idaro estu kondamnita al ekstermo; En la dua generacio elviŝiĝu ilia nomo.
14 да будет воспомянуто пред Господом беззаконие отцов его, и грех матери его да не изгладится;
La malbonago de liaj patroj rememoriĝu al la Eternulo, Kaj la peko de lia patrino ne elviŝiĝu.
15 да будут они всегда в очах Господа, и да истребит Он память их на земле,
Ili estu ĉiam antaŭ la Eternulo, Kaj Li ekstermu la memoron pri ili de sur la tero.
16 за то, что он не думал оказывать милость, но преследовал человека бедного и нищего и сокрушенного сердцем, чтобы умертвить его;
Pro tio, ke li ne memoris fari bonfarojn, Kaj ke li persekutis mizerulon kaj malriĉulon kaj korsuferanton, Por lin mortigi.
17 возлюбил проклятие, - оно и придет на него; не восхотел благословения, - оно и удалится от него;
Li amis malbenon, kaj ĝi venis sur lin; Li ne volis benon, kaj ĝi malproksimiĝis de li.
18 да облечется проклятием, как ризою, и да войдет оно, как вода, во внутренность его и, как елей, в кости его;
Li metis sur sin malbenon, kiel veston; Kaj ĝi penetris en lian internon, kiel akvo, Kaj en liajn ostojn, kiel oleo.
19 да будет оно ему, как одежда, в которую он одевается, и как пояс, которым всегда опоясывается.
Ĝi estu por li kiel vesto, per kiu li sin kovras, Kaj kiel zono, kiun li ĉiam portas ĉirkaŭ si.
20 Таково воздаяние от Господа врагам моим и говорящим злое на душу мою!
Tia estas de la Eternulo la agado kontraŭ miaj kontraŭuloj, Kaj kontraŭ tiuj, kiuj parolas malbonon kontraŭ mia animo.
21 Со мною же, Господи, Господи, твори ради имени Твоего, ибо блага милость Твоя; спаси меня,
Kaj Vi, ho Eternulo, mia Sinjoro, agu kun mi pro Via nomo; Ĉar bona estas Via favorkoreco, savu min.
22 ибо я беден и нищ, и сердце мое уязвлено во мне.
Ĉar mi estas malriĉulo kaj mizerulo, Kaj mia koro estas rompita en mia interno.
23 Я исчезаю, как уклоняющаяся тень; гонят меня, как саранчу.
Kiel ombro longiĝanta mi malaperas; Oni forskuas min kiel akridon.
24 Колени мои изнемогли от поста, и тело мое лишилось тука.
Miaj genuoj senfortiĝis de fastado, Kaj mia karno perdis la grason.
25 Я стал для них посмешищем: увидев меня, кивают головами своими.
Kaj mi fariĝis mokataĵo por ili; Kiam ili vidas min, ili balancas sian kapon.
26 Помоги мне, Господи, Боже мой, спаси меня по милости Твоей,
Helpu min, ho Eternulo, mia Dio; Savu min laŭ Via boneco.
27 да познают, что это - Твоя рука, и что Ты, Господи, соделал это.
Kaj oni sciu, ke tio estas Via mano; Ke Vi, ho Eternulo, tion faris.
28 Они проклинают, а Ты благослови; они восстают, но да будут постыжены; раб же Твой да возрадуется.
Ili malbenas, sed Vi benu; Ili leviĝis, sed ili estos hontigitaj, kaj Via sklavo ĝojos.
29 Да облекутся противники мои бесчестьем и, как одеждою, покроются стыдом своим.
Miaj kontraŭuloj kovriĝu per malhonoro, Kaj ili envolviĝu en sian honton kiel en veston.
30 И я громко буду устами моими славить Господа и среди множества прославлять Его,
Mi forte gloros la Eternulon per mia buŝo, Kaj meze de multaj homoj mi Lin laŭdos.
31 ибо Он стоит одесную бедного, чтобы спасти его от судящих душу его
Ĉar Li staras ĉe la dekstra flanko de malriĉulo, Por savi lin de tiuj, kiuj juĝas lian animon.