Псалтирь 106
1 Аллилуия. Славьте Господа, ибо Он благ, ибо вовек милость Его.
Һәмдусана! Пәрвәрдигарға тәшәккүр ейтиңлар! Чүнки У меһривандур, әбәдийдур Униң меһир-муһәббити.
2 Кто изречет могущество Господа, возвестит все хвалы Его?
Пәрвәрдигарниң қудрәтлик қилғанлирини ким сөзләп берәләйду? Униң бар шан-шөһритини ким җакалап берәләйду?
3 Блаженны хранящие суд и творящие правду во всякое время!
Бәхитликтур адаләтни тутқан, Дайим һәққанийлиқни жүргүзгән киши!
4 Вспомни о мне, Господи, в благоволении к народу Твоему; посети меня спасением Твоим,
Хәлқиңгә болған һиммитиң билән мени әслигәйсән, и Пәрвәрдигар; Ниҗатлиғиң билән йенимға келип хәвәр алғин!
5 дабы мне видеть благоденствие избранных Твоих, веселиться веселием народа Твоего, хвалиться с наследием Твоим.
Шуниң билән, Сән таллиғанлириңниң бәрикитини көрәй, Өз елиңниң шатлиғи билән шат болай, Өз мирасиң [болған хәлқиң] билән пәхирлинип, яйрап жүрәй!
6 Согрешили мы с отцами нашими, совершили беззаконие, соделали неправду.
Биз ата-бовилиримиз қатарида гуна өткүздуқ, Қәбиһлик қилдуқ, яманлиқ әйлидуқ.
7 Отцы наши в Египте не уразумели чудес Твоих, не помнили множества милостей Твоих, и возмутились у моря, у Чермного моря.
Мисирда турған ата-бовилиримиз мөҗизилириңни нәзиригә алмай, Көп меһриванлиқлириңни есигә алмиди; Бәлки деңизда, Қизил Деңиз бойида исян көтәрди.
8 Но Он спас их ради имени Своего, дабы показать могущество Свое.
Бирақ У қудритимни намайән қилай дәп, Өз нами үчүн уларни қутқузди.
9 Грозно рек морю Чермному, и оно иссохло; и провел их по безднам, как по суше;
Униң Қизил Деңизға тәнбиһ бериши билән, У қупқуруқ болди; Худди қағҗирақ чөллүктин йетәкләп маңғандәк, У уларни деңиз тәглиридин [қуруқ] өткүзди.
10 и спас их от руки ненавидящего и избавил их от руки врага.
Уларни өч көргәнләрниң қолидин һөрлүккә чиқарди, Уларға һәмҗәмәт болуп дүшмән чаңгилидин қутқузди.
11 Воды покрыли врагов их, ни одного из них не осталось.
Явларни сулар басти, Уларниң һеч бирси сақ қалмиди.
12 И поверили они словам Его, и воспели хвалу Ему.
Шундила улар Униң сөзлиригә ишәш қилди; Улар Уни күйлиди.
13 Но скоро забыли дела Его, не дождались Его изволения;
Улар Униң қилғанлирини шунчә тез унтуди, Несиһәтини күтмиди;
14 увлеклись похотением в пустыне, и искусили Бога в необитаемой.
Бәлки далада ач көзлүккә баладәк берилди, Чөл-баяванда Тәңрини синиди.
15 И Он исполнил прошение их, но послал язву на души их.
Шуңа У сориғинини уларға бәрди, Бирақ җүдәткүчи бир кесәлни җанлириға тәккүзди.
16 И позавидовали в стане Моисею и Аарону, святому Господню.
Улар баргаһда Мусаға һәсәт қилди, Худаниң муқәддәс бәндиси Һарунниму көрәлмиди.
17 Разверзлась земля, и поглотила Дафана и покрыла скопище Авирона.
Йәр ечилип Датанни жутувәтти, Абирамни адәмлири билән қапсивалди.
18 И возгорелся огонь в скопище их, пламень попалил нечестивых.
Әгәшкүчилири арисида от йеқилди; Ялқун рәзилләрни көйдүривәтти.
19 Сделали тельца у Хорива и поклонились истукану;
Улар Һорәб теғида мозай бутни ясиди, Қуйма һәйкәлгә сәҗдә қилип,
20 и променяли славу свою на изображение вола, ядущего траву.
Өзлириниң пәхир-шөһрити болғучиниң орниға, От-чөп йәйдиған өкүзниң сүритини алмаштурди.
21 Забыли Бога, Спасителя своего, совершившего великое в Египте,
Мисирда улуқ ишларни көрсәткән Ниҗаткари Тәңрини улар унтуди.
22 дивное в земле Хамовой, страшное у Чермного моря.
Дәрвәқә, Һам диярида мөҗизиләр яратқан, Қизил Деңиз бойида қорқунучлуқ ишларни көрсәткән Худани [унтуди].
23 И хотел истребить их, если бы Моисей, избранный Его, не стал пред Ним в расселине, чтобы отвратить ярость Его, да не погубит их.
У уларни һалак қилимән дегән еди — Өз таллиғини Муса қәһрини яндуруш үчүн Униң алдида аричи болуп тик турмиған болса, — Дәрвәқә шундақ қилған болар еди.
24 И презрели они землю желанную, не верили слову Его;
Улар йәнә гөзәл зиминни кәмситип рәт қилди, Униң вәдисигә ишәнмиди;
25 и роптали в шатрах своих, не слушались гласа Господня.
Бәлки чедирлирида қақшап жүрүп, Пәрвәрдигарниң авазиға қулақ салмиди.
26 И поднял Он руку Свою на них, чтобы низложить их в пустыне,
Шуңа У уларға қәсәм қилип қол көтирип: — Силәрни чөлдә жиқитип түгәштүримән —
27 низложить племя их в народах и рассеять их по землям.
Әвлатлириңларниму әлләр арисида жиқитип түгәштүрүп, Яқа жутлар ара тарқитиветимән» — деди.
28 Они прилепились к Ваалфегору и ели жертвы бездушным,
Улар Баал-Пеор бутқа өзини етип чоқунуп, Өлүкләргә атиған қурбанлиқларни йеди.
29 и раздражали Бога делами своими, и вторглась к ним язва.
Улар қилмишлири билән Униң аччиғини кәлтүрди, Улар арисида ваба қозғалди;
30 И восстал Финеес и произвел суд, - и остановилась язва.
Финиһас турди-дә, һөкүм жүргүзди, Шуниң билән ваба тосулди;
31 И это вменено ему в праведность в роды и роды во веки.
Бу иш [Финиһасқа] һәққанийәт дәп һесапланди, Униң нәслигиму әвладидин әвладиғичә, әбәдий шундақ һесапланди.
32 И прогневали Бога у вод Меривы, и Моисей потерпел за них,
Улар йәнә [Пәрвәрдигарни] мерибаһ сулири бойида ғәзәпкә кәлтүрди, Уларниң сәвәвидин Мусағиму зәрәр йәтти;
33 ибо они огорчили дух его, и он погрешил устами своими.
Чүнки улар униң роһини териктүрди, Униң ләвлири бехәстиликтә гәп қилип салди.
34 Не истребили народов, о которых сказал им Господь,
Улар Пәрвәрдигарниң әмригә хилаплиқ қилип, [Шу] йәрдики қовмларни йоқатмиди;
35 но смешались с язычниками и научились делам их;
Бәлки ят әлләр билән арилишип, Уларниң қилиқлирини үгәнди;
36 служили истуканам их, которые были для них сетью,
Уларниң бутлириға чоқунди, Булар өзлиригә бир қапқан болуп чиқти;
37 и приносили сыновей своих и дочерей своих в жертву бесам;
Чүнки улар өз оғул-қизлирини союп, җинларға қурбанлиққа беғишлиди.
38 проливали кровь невинную, кровь сыновей своих и дочерей своих, которых приносили в жертву идолам Ханаанским, - и осквернилась земля кровью;
Шундақ қилип улар бегуна қанни, Йәни Қанаандики бутларға атап қурбанлиқ қилип, өз оғул-қизлириниң қенини төкти; Зимини қанға булғинип кәтти.
39 оскверняли себя делами своими, блудодействовали поступками своими.
Улар өз қилмишлири билән булғанди; Қилиқлири билән паһишә аялдәк бузулди.
40 И воспылал гнев Господа на народ Его, и возгнушался Он наследием Своим
Шуңа Пәрвәрдигар Өз хәлқидин қаттиқ ғәзәпләнди, У Өз мирасидин йиргәнди;
41 и предал их в руки язычников, и ненавидящие их стали обладать ими.
Уларни ят әлләрниң қолиға бәрди, Уларға өчмәнләр улар үстидин һөкүмранлиқ қилди.
42 Враги их утесняли их, и они смирялись под рукою их.
Дүшмәнлири уларни әзди, Улар яв қоли астида егилип пүкүлди.
43 Много раз Он избавлял их; они же раздражали Его упорством своим, и были уничижаемы за беззаконие свое.
Көп қетим [Пәрвәрдигар] уларни қутқузди; Бирақ улар болса, өз хаһишлири билән Униңға асийлиқ қилди, Улар өз қәбиһлиги билән пәс һалға чүшти.
44 Но Он призирал на скорбь их, когда слышал вопль их,
Шундақтиму У уларниң налә-пәрядини аңлиғанда, Уларниң җәбир-җапалириға етивар бәрди;
45 и вспоминал завет Свой с ними и раскаивался по множеству милости Своей;
Һәм улар билән түзгән әһдисини әслиди, Зор меһри-шәпқити билән, ғәзивидин янди,
46 и возбуждал к ним сострадание во всех, пленявших их.
У уларни сүргүн қилғанларниң қәлбидә рәһим ойғатти.
47 Спаси нас, Господи, Боже наш, и собери нас от народов, дабы славить святое имя Твое, хвалиться Твоею славою.
Бизни қутқузғайсән, и Пәрвәрдигар Худайимиз! Муқәддәс намиңға тәшәккүр ейтишқа, Тәнтәнә қилип Сени мәдһийиләшкә, Бизни әлләр арисидин йениңға жиғивалғайсән!
48 Благословен Господь, Бог Израилев, от века и до века! И да скажет весь народ: аминь! Аллилуия!
Исраилниң Худаси болған Пәрвәрдигарға, Әзәлдин та әбәткичә тәшәккүр-мәдһийә қайтурулсун! Пүткүл хәлиқ «Амин» десун! Һәмдусана!
