Псалтирь 102
1 Молитва страждущего, когда он унывает и изливает пред Господом печаль свою. Господи! услышь молитву мою, и вопль мой да придет к Тебе.
Modlitwa strapionego, gdy uciśniony wylewa przed PANEM swoją skargę. PANIE, wysłuchaj mojej modlitwy i niech przyjdzie do ciebie moje wołanie.
2 Не скрывай лица Твоего от меня; в день скорби моей приклони ко мне ухо Твое; в день, когда воззову к Тебе, скоро услышь меня;
Nie ukrywaj przede mną swego oblicza, w dniu mego ucisku nakłoń ku mnie swego ucha; w dniu, w którym cię wzywam, szybko mnie wysłuchaj.
3 ибо исчезли, как дым, дни мои, и кости мои обожжены, как головня;
Moje dni bowiem nikną jak dym, a moje kości są rozpalone jak ognisko.
4 сердце мое поражено, и иссохло, как трава, так что я забываю есть хлеб мой;
Moje serce jest porażone i usycha jak trawa, [tak] że zapomniałem jeść chleb.
5 от голоса стенания моего кости мои прильпнули к плоти моей.
Od głosu mego wołania moje kości przylgnęły mi do ciała.
6 Я уподобился пеликану в пустыне; я стал как филин на развалинах;
Jestem podobny do pelikana na pustyni, jestem jak sowa na pustkowiu.
7 не сплю и сижу, как одинокая птица на кровле.
Czuwam i jestem jak samotny wróbel na dachu.
8 Всякий день поносят меня враги мои, и злобствующие на меня клянут мною.
Przez cały dzień znieważają mnie moi wrogowie i przeklinają mnie ci, którzy szaleją przeciwko mnie.
9 Я ем пепел, как хлеб, и питье мое растворяю слезами,
Jadam bowiem popiół jak chleb, a mój napój mieszam ze łzami;
10 от гнева Твоего и негодования Твоего, ибо Ты вознес меня и низверг меня.
Z powodu twego gniewu i zapalczywości, bo podniosłeś mnie i strąciłeś.
11 Дни мои - как уклоняющаяся тень, и я иссох, как трава.
Moje dni są jak chylący się cień, a ja usycham jak trawa.
12 Ты же, Господи, вовек пребываешь, и память о Тебе в род и род.
Ale ty, PANIE, trwasz na wieki, a twoja pamięć z pokolenia na pokolenie.
13 Ты восстанешь, умилосердишься над Сионом, ибо время помиловать его, - ибо пришло время;
Powstaniesz i zmiłujesz się nad Syjonem, bo czas, byś się nad nim zlitował, gdyż nadszedł czas wyznaczony.
14 ибо рабы Твои возлюбили и камни его, и о прахе его жалеют.
Twoi słudzy bowiem miłują jego kamienie i litują się nad jego prochem;
15 И убоятся народы имени Господня, и все цари земные - славы Твоей.
A poganie będą się bać imienia PANA i wszyscy królowie ziemi – twojej chwały;
16 Ибо созиждет Господь Сион и явится во славе Своей;
Gdy PAN odbuduje Syjon i ukaże się w swojej chwale;
17 призрит на молитву беспомощных и не презрит моления их.
Przychyli się do modlitwy opuszczonych i nie pogardzi ich modlitwą.
18 Напишется о сем для рода последующего, и поколение грядущее восхвалит Господа,
Zapiszą to dla przyszłego pokolenia, a lud, który ma być stworzony, będzie chwalić PANA.
19 ибо Он приникнул со святой высоты Своей, с небес призрел Господь на землю,
Spojrzał bowiem z wysokości swojej świątyni; PAN popatrzył z nieba na ziemię;
20 чтобы услышать стон узников, разрешить сынов смерти,
Aby wysłuchać jęku więźniów i uwolnić skazanych na śmierć;
21 дабы возвещали на Сионе имя Господне и хвалу Его - в Иерусалиме,
Aby głosili na Syjonie imię PANA i jego chwałę w Jeruzalem;
22 когда соберутся народы вместе и царства для служения Господу.
Gdy się zgromadzą razem narody i królestwa, aby służyć PANU.
23 Изнурил Он на пути силы мои, сократил дни мои.
Osłabił w drodze moją siłę, skrócił moje dni.
24 Я сказал: Боже мой! не восхити меня в половине дней моих. Твои лета в роды родов.
Powiedziałem: Mój Boże, nie zabieraj mnie w połowie moich dni; twoje lata bowiem [trwają] z pokolenia na pokolenie.
25 В начале Ты, Господи, основал землю, и небеса - дело Твоих рук;
Ty dawno założyłeś [fundamenty] ziemi i niebiosa są dziełem twoich rąk.
26 они погибнут, а Ты пребудешь; и все они, как риза, обветшают, и, как одежду, Ты переменишь их, и изменятся;
One przeminą, ale ty pozostajesz; wszystkie jak szata się zestarzeją, zmienisz je jak płaszcz i będą odmienione.
27 но Ты - тот же, и лета Твои не кончатся.
Ale ty [zawsze jesteś] ten sam, a twoje lata nigdy się nie skończą.
28 Сыны рабов Твоих будут жить, и семя их утвердится пред лицем Твоим.
Synowie twoich sług będą trwać [u ciebie], a ich potomstwo zostanie przed tobą utwierdzone.
