Псалтирь 10
1 Для чего, Господи, стоишь вдали, скрываешь Себя во время скорби?
Panie! przeczże stoisz z daleka? przeczże się ukrywasz czasu ucisku?
2 По гордости своей нечестивый преследует бедного: да уловятся они ухищрениями, которые сами вымышляют.
Złośnik z hardości prześladuje ubogiego; niechajże będą uchwyceni w chytrych zamysłach, które zamyślają.
3 Ибо нечестивый хвалится похотью души своей; корыстолюбец ублажает себя.
Bo się chlubi niezbożnik w pożądliwościach duszy swojej, a łakomy błogosławi sobie a draźni Pana.
4 В надмении своем нечестивый пренебрегает Господа: “не взыщет”; во всех помыслах его: “нет Бога!”
Niepobożny dla pychy, którą po sobie pokazuje, nie pyta się o Boga; wszystka myśl jego, że niemasz Boga.
5 Во всякое время пути его гибельны; суды Твои далеки для него; на всех врагов своих он смотрит с пренебрежением;
Darzą mu się drogi jego na każdy czas; dalekie są sądy twoje od niego; sapa przeciwko wszystkim nieprzyjaciołom swym.
6 говорит в сердце своем: “не поколеблюсь; в род и род не приключится мне зла”;
Mówi w sercu swem: Nie będę wzruszony od narodu do narodu; bo się nie boję złego.
7 уста его полны проклятия, коварства и лжи; под языком - его мучение и пагуба;
Usta jego pełne są złorzeczeństwa, i chytrości, i zdrady; pod językiem jego uprzykrzenie i nieprawość.
8 сидит в засаде за двором, в потаенных местах убивает невинного; глаза его подсматривают за бедным;
Siedzi, czyhając we wsiach, w skrytościach zabija niewinnego; oczy jego upatrują ubogiego.
9 подстерегает в потаенном месте, как лев в логовище; подстерегает в засаде, чтобы схватить бедного; хватает бедного, увлекая в сети свои;
Czyha w skrytem miejscu, jako lew w jamie swojej; dybie jakoby uchwycił ubogiego, ułapiwszy go ciągnie do sieci swojej.
10 сгибается, прилегает, - и бедные падают в сильные когти его;
Przypada, przytula się, i rzuca się mocą swoją na wiele ubogich.
11 говорит в сердце своем: “забыл Бог, закрыл лице Свое, не увидит никогда”.
Mówi w sercu swem: Zapomnałci tego Bóg; zakrył oblicze swoje, nie ujrzy na wieki.
12 Восстань, Господи, Боже мой, вознеси руку Твою, не забудь угнетенных.
Powstańże, Panie Boże! podnieś rękę twoję; nie zapominajże ubogich.
13 Зачем нечестивый пренебрегает Бога, говоря в сердце своем: “Ты не взыщешь”?
Przeczże niezbożnik draźni Boga, mówiąc w sercu swem: Nie będziesz się o tem pytał?
14 Ты видишь, ибо Ты взираешь на обиды и притеснения, чтобы воздать Твоею рукою. Тебе предает себя бедный; сироте Ты помощник.
Ale ty widzisz ucisk, i krzywdę upatrujesz, abyś im odpłacił ręką twą; na ciebieć się spuścił ubogi, tyś jest pomocnikiem sierocie.
15 Сокруши мышцу нечестивому и злому, так чтобы искать и не найти его нечестия.
Potrzyj ramię niepobożnego i złośnika, dowiaduj się o jego niezbożności, aż go nie stanie.
16 Господь - царь на веки, навсегда; исчезнут язычники с земли Его.
Pan jest królem na wieki wieczne; ale narody zginą z ziemi jego.
17 Господи! Ты слышишь желания смиренных; укрепи сердце их; открой ухо Твое,
Żądości pokornych wysłuchiwasz, Panie! utwierdzasz serca ich, nachylasz ku nim ucha twojego.
18 чтобы дать суд сироте и угнетенному, да не устрашает более человек на земле.
Abyś sąd uczynił sierocie i chudzinie, aby go więcej nie trapił człowiek śmiertelny na ziemi.
