Притчи 9
1 Премудрость построила себе дом, вытесала семь столбов его,
La saĝo konstruis sian domon, Ĉarpentis ĝiajn sep kolonojn.
2 заколола жертву, растворила вино свое и приготовила у себя трапезу;
Ĝi buĉis sian bruton, verŝis sian vinon, Kaj pretigis sian tablon.
3 послала слуг своих провозгласить с возвышенностей городских:
Ĝi sendis siajn servantinojn, Por anonci sur la pintoj de la altaĵoj de la urbo:
4 “Кто неразумен, обратись сюда!” И скудоумному она сказала:
Kiu estas naiva, tiu sin turnu ĉi tien! Al la senspritulo ĝi diris:
5 “Идите, ешьте хлеб мой и пейте вино, мною растворенное;
Venu, manĝu de mia pano, Kaj trinku el la vino, kiun mi enverŝis.
6 оставьте неразумие, и живите, и ходите путем разума”.
Forlasu la malsaĝaĵon, kaj vivu; Kaj iru laŭ la vojo de la prudento.
7 Поучающий кощунника наживет себе бесславие, и обличающий нечестивого - пятно себе.
Kiu instruas blasfemanton, tiu prenas sur sin malhonoron; Kaj kiu penas ĝustigi malpiulon, tiu estas mokata.
8 Не обличай кощунника, чтобы он не возненавидел тебя; обличай мудрого, и он возлюбит тебя;
Ne penu ĝustigi blasfemanton, ke li vin ne malamu: Penu ĝustigi saĝulon, kaj li vin amos.
9 дай наставление мудрому, и он будет еще мудрее; научи правдивого, и он приумножит знание.
Donu al saĝulo, kaj li ankoraŭ pli saĝiĝos; Instruu justulon, kaj li lernos pli.
10 Начало мудрости - страх Господень, и познание Святаго - разум;
La komenco de la saĝo estas timo antaŭ la Eternulo; Kaj ekkono pri la Sanktulo estas prudento.
11 потому что чрез меня умножатся дни твои, и прибавится тебе лет жизни.
Ĉar per mi plimultiĝos viaj tagoj, Kaj aldoniĝos al vi jaroj da vivo.
12 Сын мой! если ты мудр, то мудр для себя и для ближних твоих; и если буен, то один потерпишь. Кто утверждается на лжи, тот пасет ветры, тот гоняется за птицами летающими: ибо он оставил пути своего виноградника и блуждает по тропинкам поля своего; проходит чрез безводную пустыню и землю, обреченную на жажду; собирает руками бесплодие.
Se vi saĝiĝis, vi saĝiĝis por vi; Kaj se vi blasfemas, vi sola suferos.
13 Женщина безрассудная, шумливая, глупая и ничего не знающая
Virino malsaĝa, bruema, Sensprita, kaj nenion scianta,
14 садится у дверей дома своего на стуле, на возвышенных местах города,
Sidas ĉe la pordo de sia domo, Sur seĝo sur altaĵo de la urbo,
15 чтобы звать проходящих дорогою, идущих прямо своими путями:
Por voki la pasantojn, Kiuj iras sian ĝustan vojon:
16 “Кто глуп, обратись сюда!” и скудоумному сказала она:
Kiu estas naiva, tiu sin turnu ĉi tien! Kaj al la senspritulo ŝi diris:
17 “Воды краденые сладки, и утаенный хлеб приятен”.
Akvoj ŝtelitaj estas dolĉaj, Kaj pano kaŝita estas agrabla.
