Притчи 7
1 Сын мой! храни слова мои и заповеди мои сокрой у себя.
Oğlum, sözlərimə bağlı qal, Əmrlərimi özündə saxla.
2 Храни заповеди мои и живи, и учение мое, как зрачок глаз твоих.
Əmrlərimə bağlı qalsan, yaşayacaqsan, Təlimimi göz bəbəyin kimi qoru.
3 Навяжи их на персты твои, напиши их на скрижали сердца твоего.
Onları üzük kimi barmağına keçir, Ürəyinin lövhəsinə köçür.
4 Скажи мудрости: “Ты сестра моя!”, и разум назови родным твоим,
Hikmətə de: «Bacımsan», İdraka söylə: «Yaxın dostumsan».
5 чтобы они охраняли тебя от жены другого, от чужой, которая умягчает слова свои.
Onlar səni əxlaqsız qadından, Şirindilli yad arvaddan qoruyar.
6 Вот, однажды смотрел я в окно дома моего, сквозь решетку мою,
Evimin pəncərəsinin şəbəkəsindən Mən bayıra baxırdım.
7 и увидел среди неопытных, заметил между молодыми людьми неразумного юношу,
Bir dəstə cahil gənc arasında Qanmaz bir cavanı gördüm.
8 переходившего площадь близ угла ее и шедшего по дороге к дому ее,
Bu qadının evinin tininə yaxın küçədən keçirdi, Onun evi olan yolla gedirdi.
9 в сумерки в вечер дня, в ночной темноте и во мраке.
Alaqaranlıqda, gün batanda, Gecə düşəndə, hava qaralanda.
10 И вот - навстречу к нему женщина, в наряде блудницы, с коварным сердцем,
Fahişə libaslı, qəlbi fitnə dolu bu qadın Dərhal onu qarşıladı.
11 шумливая и необузданная; ноги ее не живут в доме ее:
O hay-küyçüdür, o bihəyadır, Öz evində oturmayandır.
12 то на улице, то на площадях, и у каждого угла строит она ковы.
Gah küçəyə, gah meydanlara çıxar, Hər tin başı bir pusqu qurar.
13 Она схватила его, целовала его, и с бесстыдным лицом говорила ему:
O, oğlanı tutub öpdü, Həyasızcasına belə dedi:
14 “Мирная жертва у меня: сегодня я совершила обеты мои;
«Ünsiyyət qurbanı kəsməyə borclu idim, Əhdimə bu gün əməl etmişəm.
15 поэтому и вышла навстречу тебе, чтобы отыскать тебя, и - нашла тебя;
Ona görə səni görmək üçün qarşına çıxdım, Səni çox axtardım, axır ki tapdım.
16 коврами я убрала постель мою, разноцветными тканями Египетскими;
Yatağıma Misir kətanından toxunan Əlvan üz çəkmişəm.
17 спальню мою надушила смирною, алоем и корицею;
Yorğan-döşəyimə Mirra, əzvay, darçın səpmişəm.
18 зайди, будем упиваться нежностями до утра, насладимся любовью,
Gəl sübhə qədər doyunca sevişək, Eşqdən məst olaq.
19 потому что мужа нет дома: он отправился в дальнюю дорогу;
Ərim evdə yoxdur, Uzaq bir səfərə gedib.
20 кошелек серебра взял с собою; придет домой ко дню полнолуния”.
Pul kisəsini götürüb, Evə ay bədirlənəndə qayıdacaq».
21 Множеством ласковых слов она увлекла его, мягкостью уст своих овладела им.
Fəndlər işlədib onu tovladı, Şirin dilə tutub yoldan çıxartdı.
22 Тотчас он пошел за нею, как вол идет на убой, и как пес - на цепь, и как олень - на выстрел,
Kəsilməyə aparılan bir öküz kimi, Kəməndə salınan bir maral kimi Bu oğlan o qadının ardınca düşdü.
23 доколе стрела не пронзит печени его; как птичка кидается в силки, и не знает, что они - на погибель ее.
Axırda ciyərinə bir ox saplanacaq. Uçub tez tora düşən quş kimi Bu oğlan da canının alınacağını bilmirdi.
24 Итак, дети, слушайте меня и внимайте словам уст моих.
İndi, ey övladlar, mənə qulaq asın, Dilimdən çıxan sözlərə laqeyd olmayın.
25 Да не уклоняется сердце твое на пути ее, не блуждай по стезям ее,
Qoyma qəlbin o qadının yollarına meyl etsin, Onun yoluna dönmə.
26 потому что многих повергла она ранеными, и много сильных убиты ею,
Çünki o qadın nə qədər insanı qurban edib, Nə qədər adamı öldürüb.
