Притчи 26
1 Как снег летом и дождь во время жатвы, так честь неприлична глупому.
Jako śnieg w lecie, i jako deszcz we żniwa; tak głupiemu nie przystoi chwała.
2 Как воробей вспорхнет, как ласточка улетит, так незаслуженное проклятие не сбудется.
Jako się ptak tam i sam tuła, i jako jaskółka lata: tak przeklęstwo niezasłużone nie przyjdzie.
3 Бич для коня, узда для осла, а палка для глупых.
Bicz na konia, ogłów na osła, a kij potrzebny jest na grzbiet głupiego.
4 Не отвечай глупому по глупости его, чтобы и тебе не сделаться подобным ему;
Nie odpowiadaj głupiemu według głupstwa jego, abyś mu i ty nie był podobny.
5 но отвечай глупому по глупости его, чтобы он не стал мудрецом в глазах своих.
Odpowiedz głupiemu według głupstwa jego, aby się sobie nie zdał być mądrym.
6 Подрезывает себе ноги, терпит неприятность тот, кто дает словесное поручение глупцу.
Jakoby nogi obciął, tak się bezprawia dopuszcza, kto się głupiemu poselstwa powierza.
7 Неровно поднимаются ноги у хромого, - и притча в устах глупцов.
Jako nierówne są golenie u chromego: tak jest powieść w ustach głupich.
8 Что влагающий драгоценный камень в пращу, то воздающий глупому честь.
Jako kiedy kto przywiązuje kamień drogi do procy: tak czyni ten, który uczciwość głupiemu wyrządza.
9 Что колючий терн в руке пьяного, то притча в устах глупцов.
Jako ciernie, gdy się dostaną w rękę pijanego: tak przypowieść jest w ustach głupich.
10 Сильный делает все произвольно: и глупого награждает, и всякого прохожего награждает.
Wielki Pan stworzył wszystko, a daje zapłatę głupiemu, daje także zapłatę przestępcom.
11 Как пес возвращается на блевотину свою, так глупый повторяет глупость свою.
Jako pies wraca się do zwrócenia swego: tak głupi powtarza głupstwo swoje.
12 Видал ли ты человека, мудрого в глазах его? На глупого больше надежды, нежели на него.
Ujrzyszli człowieka, co się sobie zda być mądrym, nadzieja o głupim lepsza jest, niżeli o nim.
13 Ленивец говорит: “Лев на дороге! лев на площадях!”
Leniwy mówi: lew na drodze, lew na ulicach.
14 Дверь ворочается на крючьях своих, а ленивец на постели своей.
Jako się drzwi obracają na zawiasach swoich: tak leniwiec na łóżku swojem.
15 Ленивец опускает руку свою в чашу, и ему тяжело донести ее до рта своего.
Leniwiec rękę kryje do zanadrzy swych, a ciężko mu jej podnosić do ust swoich.
16 Ленивец в глазах своих мудрее семерых, отвечающих обдуманно.
Leniwiec zda się sobie być mędrszym, niżeli siedm odpowiadających z rozsądkiem.
17 Хватает пса за уши, кто, проходя мимо, вмешивается в чужую ссору.
Jakoby też psa za uszy łapał, kto się mimo idąc w cudzą zwadę wdaje.
18 Как притворяющийся помешанным бросает огонь, стрелы и смерть,
Jako szalony wypuszcza iskry i strzały śmiertelne:
19 так - человек, который коварно вредит другу своему и потом говорит: “я только пошутил;
Tak jest każdy, który podchodzi przyjaciela swego, a mówi: Azam ja nie żartował?
20 Где нет больше дров, огонь погасает, и где нет наушника, раздор утихает.
Gdy niestaje drew, gaśnie ogień; tak gdy nie będzie klatecznika, ucichnie zwada.
21 Уголь - для жара и дрова - для огня, а человек сварливый - для разжигания ссоры.
Jako węgiel martwy służy do rozniecenia, i drwa do ognia; tak człowiek swarliwy do rozniecenia zwady.
22 Слова наушника - как лакомства, и они входят во внутренность чрева.
Słowa obmówcy są jako słowa zranionych; a wszakże przenikają do wnętrzności żywota.
23 Что нечистым серебром обложенный глиняный сосуд, то пламенные уста и сердце злобное.
Wargi nieprzyjacielskie i serce złe są jako srebrna piana, którą polewają naczynie gliniane.
24 Устами своими притворяется враг, а в сердце своем замышляет коварство.
Ten, co kogo nienawidzi, za inszego się udaje wargami swemi; ale w sercu swojem myśli o zdradzie.
25 Если он говорит и нежным голосом, не верь ему, потому что семь мерзостей в сердце его.
Gdyć się ochotnym mową swą ukazuje, nie wierz mu: bo siedmioraka obrzydliwość jest w sercu jego.
26 Если ненависть прикрывается наедине, то откроется злоба его в народном собрании.
Nienawiść zdradliwie bywa pokryta; ale odkryta bywa złość jej w zgromadzeniu.
27 Кто роет яму, тот упадет в нее, и кто покатит вверх камень, к тому он воротится.
Kto drugiemu dół kopie, wpada weń; a kto kamień toczy, na niego się obraca.
28 Лживый язык ненавидит уязвляемых им, и льстивые уста готовят падение.
Człowiek języka kłamliwego ma utrapienie w nienawiści, a usta łagodne przywodzą do upadku.
