< Притчи 26 >

1 Как снег летом и дождь во время жатвы, так честь неприлична глупому.
همان‌طور که باریدن برف در تابستان یا باران در فصل درو خلاف قانون طبیعت است، همچنان است احترام گذاشتن به اشخاص نادان.
2 Как воробей вспорхнет, как ласточка улетит, так незаслуженное проклятие не сбудется.
نفرین، بر کسی که مستحق آن نیست اثری ندارد و مانند گنجشک یا پرستویی است که این سو و آن سو پرواز می‌کند و در جایی نمی‌نشیند.
3 Бич для коня, узда для осла, а палка для глупых.
شلّاق برای اسب است و افسار برای الاغ، و چوب تنبیه برای آدم نادان.
4 Не отвечай глупому по глупости его, чтобы и тебе не сделаться подобным ему;
نادان را مطابق حماقتش جواب نده، مبادا تو هم مثل او شوی.
5 но отвечай глупому по глупости его, чтобы он не стал мудрецом в глазах своих.
نادان را مطابق حماقتش جواب بده، مبادا خودش را عاقل بداند.
6 Подрезывает себе ноги, терпит неприятность тот, кто дает словесное поручение глупцу.
کسی که توسط آدم نادان پیغام می‌فرستد مثل شخصی است که پای خود را قطع می‌کند و یا زهر می‌نوشد.
7 Неровно поднимаются ноги у хромого, - и притча в устах глупцов.
مثلی که از دهان شخص نادان بیرون می‌آید، مانند پای لنگ، سست است.
8 Что влагающий драгоценный камень в пращу, то воздающий глупому честь.
احترام گذاشتن به شخص نادان، مانند بستن سنگ به فلاخن، کار احمقانه‌ای است.
9 Что колючий терн в руке пьяного, то притча в устах глупцов.
مثلی که از دهان شخص نادان بیرون می‌آید همچون خاری که به دست آدم مست فرو می‌رود و او حس نمی‌کند، بی‌اثر است.
10 Сильный делает все произвольно: и глупого награждает, и всякого прохожего награждает.
کسی که نادان یا هر رهگذری را استخدام می‌کند، مانند تیراندازی است که بی‌هدف تیر رها کرده، هر رهگذری را مجروح می‌سازد.
11 Как пес возвращается на блевотину свою, так глупый повторяет глупость свою.
همان‌طور که سگ به قی خود باز می‌گردد، آدم احمق نیز حماقت خود را تکرار می‌کند.
12 Видал ли ты человека, мудрого в глазах его? На глупого больше надежды, нежели на него.
کسی که در نظر خود عاقل است از یک نادان هم نادانتر است.
13 Ленивец говорит: “Лев на дороге! лев на площадях!”
آدم تنبل پایش را از خانه بیرون نمی‌گذارد و می‌گوید: «شیرهای درنده در کوچه‌ها هستند!»
14 Дверь ворочается на крючьях своих, а ленивец на постели своей.
او مانند دری که بر پاشنه‌اش می‌چرخد، در رختخوابش می‌غلتد و از آن جدا نمی‌شود.
15 Ленивец опускает руку свою в чашу, и ему тяжело донести ее до рта своего.
دستش را به طرف بشقاب دراز می‌کند ولی از فرط تنبلی لقمه را به دهانش نمی‌گذارد.
16 Ленивец в глазах своих мудрее семерых, отвечающих обдуманно.
با این حال او خود را داناتر از هفت مرد عاقل می‌داند.
17 Хватает пса за уши, кто, проходя мимо, вмешивается в чужую ссору.
کسی که در نزاعی دخالت می‌کند که به او مربوط نیست مانند شخصی است که گوشهای سگی را می‌کشد.
18 Как притворяющийся помешанным бросает огонь, стрелы и смерть,
شخصی که همسایهٔ خود را فریب بدهد و بعد بگوید که شوخی کرده است، مثل دیوانه‌ای است که به هر طرف آتش و تیرهای مرگبار پرت می‌کند.
19 так - человек, который коварно вредит другу своему и потом говорит: “я только пошутил;
20 Где нет больше дров, огонь погасает, и где нет наушника, раздор утихает.
هیزم که نباشد آتش خاموش می‌شود، سخن‌چین که نباشد نزاع فرو می‌نشیند.
21 Уголь - для жара и дрова - для огня, а человек сварливый - для разжигания ссоры.
همان‌طور که زغال و هیزم آتش را مشتعل می‌کند، مرد ستیزه‌جو هم جنگ و نزاع بر پا می‌نماید.
22 Слова наушника - как лакомства, и они входят во внутренность чрева.
سخنان سخن‌چین مانند لقمه‌های لذیذی است که با لذت بلعیده می‌شود.
23 Что нечистым серебром обложенный глиняный сосуд, то пламенные уста и сердце злобное.
سخنان زیبا و فریبنده، شرارت دل را پنهان می‌سازد، درست مانند لعابی که ظرف گلی را می‌پوشاند.
24 Устами своими притворяется враг, а в сердце своем замышляет коварство.
شخص کینه‌توز با حرفهایش کینهٔ دلش را مخفی می‌کند؛
25 Если он говорит и нежным голосом, не верь ему, потому что семь мерзостей в сердце его.
اما تو گول حرفهای فریبندهٔ او را نخور، زیرا دلش پر از نفرت است.
26 Если ненависть прикрывается наедине, то откроется злоба его в народном собрании.
اگرچه نفرتش را با حیله پنهان می‌کند، اما سرانجام پلیدی او بر همگان آشکار خواهد شد.
27 Кто роет яму, тот упадет в нее, и кто покатит вверх камень, к тому он воротится.
هر که برای دیگران چاه بکند، خود در آن خواهد افتاد. هر که سنگی به طرف دیگران بغلتاند، آن سنگ برمی‌گردد و بر روی خود او می‌افتد.
28 Лживый язык ненавидит уязвляемых им, и льстивые уста готовят падение.
زبان دروغگو از مجروح شدگان خود نفرت دارد و دهان چاپلوس خرابی بار می‌آورد.

< Притчи 26 >