Притчи 26
1 Как снег летом и дождь во время жатвы, так честь неприлична глупому.
Yhtä vähän kuin lumi kesällä ja sade elonaikana soveltuu tyhmälle kunnia.
2 Как воробей вспорхнет, как ласточка улетит, так незаслуженное проклятие не сбудется.
Kuin liitävä lintu, kuin lentävä pääskynen on aiheeton kirous: ei se toteen käy.
3 Бич для коня, узда для осла, а палка для глупых.
Hevoselle ruoska, aasille suitset, tyhmille vitsa selkään!
4 Не отвечай глупому по глупости его, чтобы и тебе не сделаться подобным ему;
Älä vastaa tyhmälle hänen hulluutensa mukaan, ettet olisi hänen kaltaisensa sinäkin.
5 но отвечай глупому по глупости его, чтобы он не стал мудрецом в глазах своих.
Vastaa tyhmälle hänen hulluutensa mukaan, ettei hän itseänsä viisaana pitäisi.
6 Подрезывает себе ноги, терпит неприятность тот, кто дает словесное поручение глупцу.
Jalat altaan katkaisee ja vääryyttä saa juoda, joka sanan lähettää tyhmän mukana.
7 Неровно поднимаются ноги у хромого, - и притча в устах глупцов.
Velttoina riippuvat halvatun sääret; samoin sananlasku tyhmäin suussa.
8 Что влагающий драгоценный камень в пращу, то воздающий глупому честь.
Yhtä kuin sitoisi kiven linkoon kiinni, on antaa kunniaa tyhmälle.
9 Что колючий терн в руке пьяного, то притча в устах глупцов.
Kuin ohdake, joka on osunut juopuneen käteen, on sananlasku tyhmäin suussa.
10 Сильный делает все произвольно: и глупого награждает, и всякого прохожего награждает.
Kuin jousimies, joka kaikkia haavoittaa, on se, joka tyhmän pestaa, kulkureita pestaa.
11 Как пес возвращается на блевотину свою, так глупый повторяет глупость свою.
Kuin koira, joka palajaa oksennuksilleen, on tyhmä, joka yhä uusii hulluuksiansa.
12 Видал ли ты человека, мудрого в глазах его? На глупого больше надежды, нежели на него.
Näet miehen, viisaan omissa silmissään-enemmän on toivoa tyhmästä kuin hänestä.
13 Ленивец говорит: “Лев на дороге! лев на площадях!”
Laiska sanoo: "Tuolla tiellä on leijona, jalopeura torien vaiheilla".
14 Дверь ворочается на крючьях своих, а ленивец на постели своей.
Ovi saranoillaan kääntyilee, laiska vuoteellansa.
15 Ленивец опускает руку свою в чашу, и ему тяжело донести ее до рта своего.
Laiska pistää kätensä vatiin; ei viitsi sitä viedä suuhunsa jälleen.
16 Ленивец в глазах своих мудрее семерых, отвечающих обдуманно.
Laiska on omissa silmissään viisaampi kuin seitsemän, jotka vastaavat taitavasti.
17 Хватает пса за уши, кто, проходя мимо, вмешивается в чужую ссору.
Kulkukoiraa korviin tarttuu se, joka syrjäisten riidasta suuttuu.
18 Как притворяющийся помешанным бросает огонь, стрелы и смерть,
Kuin mieletön, joka ammuskelee tulisia surmannuolia,
19 так - человек, который коварно вредит другу своему и потом говорит: “я только пошутил;
on mies, joka pettää lähimmäisensä ja sanoo: "Leikillähän minä sen tein".
20 Где нет больше дров, огонь погасает, и где нет наушника, раздор утихает.
Halkojen loppuessa sammuu tuli, ja panettelijan poistuessa taukoaa tora.
21 Уголь - для жара и дрова - для огня, а человек сварливый - для разжигания ссоры.
Hehkuksi hiilet, tuleksi halot, riidan lietsomiseksi toraisa mies.
22 Слова наушника - как лакомства, и они входят во внутренность чрева.
Panettelijan puheet ovat kuin herkkupalat ja painuvat sisusten kammioihin asti.
23 Что нечистым серебром обложенный глиняный сосуд, то пламенные уста и сердце злобное.
Kuin hopeasilaus saviastian pinnalla ovat hehkuvat huulet ja paha sydän.
24 Устами своими притворяется враг, а в сердце своем замышляет коварство.
Vihamies teeskentelee huulillaan, mutta hautoo petosta sydämessänsä.
25 Если он говорит и нежным голосом, не верь ему, потому что семь мерзостей в сердце его.
Jos hän muuttaa suloiseksi äänensä, älä häntä usko, sillä seitsemän kauhistusta hänellä on sydämessä.
26 Если ненависть прикрывается наедине, то откроется злоба его в народном собрании.
Vihamielisyys kätkeytyy kavalasti, mutta seurakunnan kokouksessa sen pahuus paljastuu.
27 Кто роет яму, тот упадет в нее, и кто покатит вверх камень, к тому он воротится.
Joka kuopan kaivaa, se itse siihen lankeaa; ja joka kiveä vierittää, sen päälle se takaisin vyörähtää.
28 Лживый язык ненавидит уязвляемых им, и льстивые уста готовят падение.
Valheellinen kieli vihaa omia ruhjomiansa, ja liukas suu saa turmiota aikaan.
