< Притчи 17 >

1 Лучше кусок сухого хлеба, и с ним мир, нежели дом, полный заколотого скота, с раздором.
Parempi kuiva kannikka rauhassa kuin talon täysi uhripaistia riidassa.
2 Разумный раб господствует над беспутным сыном и между братьями разделит наследство.
Taitava palvelija hallitsee kunnotonta poikaa ja pääsee perinnönjaolle veljesten rinnalla.
3 Плавильня - для серебра, и горнило - для золота, а сердца испытывает Господь.
Hopealle sulatin, kullalle uuni, mutta sydämet koettelee Herra.
4 Злодей внимает устам беззаконным, лжец слушается языка пагубного.
Paha kuuntelee häijyjä huulia, petollisuus kuulee pahoja kieliä.
5 Кто ругается над нищим, тот хулит Творца его; кто радуется несчастью, тот не останется ненаказанным.
Joka köyhää pilkkaa, se herjaa hänen luojaansa; joka toisen onnettomuudesta iloitsee, ei jää rankaisematta.
6 Венец стариков - сыновья сыновей, и слава детей - родители их.
Vanhusten kruunu ovat lastenlapset, ja isät ovat lasten kunnia.
7 Неприлична глупому важная речь, тем паче знатному - уста лживые.
Ei sovi houkalle ylevä puhe, saati sitten ruhtinaalle valhe.
8 Подарок - драгоценный камень в глазах владеющего им: куда ни обратится он, успеет.
Lahjus on käyttäjänsä silmissä kallis kivi: mihin vain hän kääntyy, hän menestyy.
9 Прикрывающий проступок ищет любви; а кто снова напоминает о нем, тот удаляет друга.
Joka rikkeen peittää, se rakkautta harrastaa; mutta joka asioita kaivelee, se erottaa ystävykset.
10 На разумного сильнее действует выговор, нежели на глупого сто ударов.
Nuhde pystyy paremmin ymmärtäväiseen kuin sata lyöntiä tyhmään.
11 Возмутитель ищет только зла; поэтому жестокий ангел будет послан против него.
Pelkkää onnettomuutta hankkii kapinoitsija, mutta häntä vastaan lähetetään armoton sanansaattaja.
12 Лучше встретить человеку медведицу, лишенную детей, нежели глупца с его глупостью.
Kohdatkoon miestä karhu, jolta on riistetty poikaset, mutta älköön tyhmä hulluudessansa.
13 Кто за добро воздает злом, от дома того не отойдет зло.
Joka hyvän pahalla palkitsee, sen kodista ei onnettomuus väisty.
14 Начало ссоры - как прорыв воды; оставь ссору прежде, нежели разгорелась она.
Alottaa tora on päästää vedet valloilleen; herkeä, ennenkuin riita syttyy.
15 Оправдывающий нечестивого и обвиняющий праведного - оба мерзость пред Господом.
Syyllisen syyttömäksi ja syyttömän syylliseksi tekijä ovat kumpikin Herralle kauhistus.
16 К чему сокровище в руках глупца? Для приобретения мудрости у него нет разума.
Mitä hyötyä on rahasta tyhmän käsissä? Viisauden hankkimiseen ei ole ymmärrystä.
17 Друг любит во всякое время и, как брат, явится во время несчастья.
Ystävä rakastaa ainiaan ja veli syntyy varaksi hädässä.
18 Человек малоумный дает руку и ручается за ближнего своего.
Mieltä vailla on mies, joka kättä lyöpi, joka menee toista takaamaan.
19 Кто любит ссоры, любит грех, и кто высоко поднимает ворота свои, тот ищет падения.
Joka toraa rakastaa, se rikkomusta rakastaa; joka ovensa korottaa, se hankkii kukistumistaan.
20 Коварное сердце не найдет добра, и лукавый язык попадет в беду.
Väärämielinen ei onnea löydä, ja kavalakielinen suistuu onnettomuuteen.
21 Родил кто глупого, - себе на горе, и отец глупого не порадуется.
Tyhmä on murheeksi siittäjällensä, ja houkan isä on iloa vailla.
22 Веселое сердце благотворно, как врачевство, а унылый дух сушит кости.
Terveydeksi on iloinen sydän, mutta murtunut mieli kuivuttaa luut.
23 Нечестивый берет подарок из пазухи, чтобы извратить пути правосудия.
Jumalaton ottaa lahjuksen vastaan toisen povelta vääristääksensä oikeuden tiet.
24 Мудрость - пред лицoм у разумного, а глаза глупца - на конце земли.
Ymmärtäväisellä on viisaus kasvojensa edessä, mutta tyhmän silmät kiertävät maailman rantaa.
25 Глупый сын - досада отцу своему и огорчение для матери своей.
Tyhmä poika on isällensä suruksi ja synnyttäjällensä mielihaikeaksi.
26 Нехорошо и обвинять правого, и бить вельмож за правду.
Paha jo sekin, jos syytöntä sakotetaan; kovin kohtuutonta, jos jaloja lyödään.
27 Разумный воздержан в словах своих, и благоразумный хладнокровен.
Joka hillitsee sanansa, on taitava, ja mielensä malttava on ymmärtäväinen mies.
28 И глупец, когда молчит, может показаться мудрым, и затворяющий уста свои - благоразумным.
Hullukin käy viisaasta, jos vaiti on; joka huulensa sulkee, on ymmärtäväinen.

< Притчи 17 >