< Притчи 16 >

1 Человеку принадлежат предположения сердца, но от Господа ответ языка.
Człowiek sporządza myśli serca swego; ale od Pana jest odpowiedź języka.
2 Все пути человека чисты в его глазах, но Господь взвешивает души.
Wszystkie drogi człowiecze zdadzą się być czyste przed oczyma jego; ale Pan jest, który waży serca.
3 Предай Господу дела твои, и предприятия твои совершатся.
Włóż na Pana sprawy twe, a będą utwierdzone zamysły twoje.
4 Все сделал Господь ради Себя; и даже нечестивого блюдет на день бедствия.
Pan dla siebie samego wszystko sprawił, nawet i niezbożnika na dzień zły.
5 Мерзость пред Господом всякий надменный сердцем; можно поручиться, что он не останется ненаказанным.
Obrzydliwością jest Panu każdy wyniosłego serca; który choć sobie innych na pomoc weźmie, nie ujdzie pomsty.
6 Милосердием и правдою очищается грех, и страх Господень отводит от зла.
Miłosierdziem i prawdą oczyszczona bywa nieprawość, a w bojaźni Pańskiej odstępujemy od złego.
7 Когда Господу угодны пути человека, Он и врагов его примиряет с ним.
Gdy się podobają Panu drogi człowieka, i nieprzyjaciół jego do zgody z nim przywodzi.
8 Лучше немногое с правдою, нежели множество прибытков с неправдою.
Lepsza jest trocha z sprawiedliwością, niż wiele dochodów niesprawiedliwych.
9 Сердце человека обдумывает свой путь, но Господь управляет шествием его.
Serce człowiecze rozrządza drogi swe; ale Pan sprawuje kroki jego.
10 В устах царя - слово вдохновенное; уста его не должны погрешать на суде.
Sprawiedliwy rozsądek jest w wargach królewskich; w sądzie nie błądzą usta jego.
11 Верные весы и весовые чаши - от Господа; от Него же все гири в суме.
Waga i szale są ustawą Pańską, a wszystkie gwichty sprawiedliwe w worku są za sprawą jego.
12 Мерзость для царей - дело беззаконное, потому что правдою утверждается престол.
Obrzydliwością jest królom czynić niezbożność; bo sprawiedliwością stolica umocniona bywa.
13 Приятны царю уста правдивые, и говорящего истину он любит.
Przyjemne są królom wargi sprawiedliwe, a szczerych w mowie miłują.
14 Царский гнев - вестник смерти; но мудрый человек умилостивит его.
Gniew królewski jest posłem śmierci; ale mąż mądry ubłaga go.
15 В светлом взоре царя - жизнь, и благоволение его - как облако с поздним дождем.
W jasności twarzy królewskiej jest żywot, a łaska jego jest jako obłok z deszczem późnym.
16 Приобретение мудрости гораздо лучше золота, и приобретение разума предпочтительнее отборного серебра.
Daleko lepiej jest nabyć mądrości, niżeli złota najczystszego; a nabyć roztropności lepiej, niż srebra.
17 Путь праведных - уклонение от зла: тот бережет душу свою, кто хранит путь свой.
Gościniec uprzejmych jest odstąpić od złego; strzeże duszy swej, kto strzeże drogi swojej.
18 Погибели предшествует гордость, и падению - надменность.
Przed zginieniem przychodzi pycha, a przed upadkiem wyniosłość ducha.
19 Лучше смиряться духом с кроткими, нежели разделять добычу с гордыми.
Lepiej jest być uniżonego ducha z pokornymi, niżeli dzielić korzyści z pysznymi.
20 Кто ведет дело разумно, тот найдет благо, и кто надеется на Господа, тот блажен.
Kto ma wzgląd na słowa, znajduje dobre; a kto ufa w Panu, błogosławiony jest.
21 Мудрый сердцем прозовется благоразумным, и сладкая речь прибавит к учению.
Kto jest mądrego serca, słynie rozumnym, a słodkość warg przydaje nauki.
22 Разум для имеющих его - источник жизни, а ученость глупых - глупость.
Zdrój żywota jest roztropność tym, którzy ją mają; ale umiejętność głupich jest głupstwem.
23 Сердце мудрого делает язык его мудрым и умножает знание в устах его.
Serce mądrego roztropnie sprawuje usta swoje, a wargami swemi przydaje nauki.
24 Приятная речь - сотовый мед, сладка для души и целебна для костей.
Powieści wdzięczne są jako plastr miodu, słodkością duszy, a lekarstwem kościom.
25 Есть пути, которые кажутся человеку прямыми, но конец их путь к смерти.
Zda się podczas droga być prosta człowiekowi; wszakże dokończenie jej pewna droga na śmierć.
26 Трудящийся трудится для себя, потому что понуждает его к тому рот его.
Człowiek pracowity pracuje sobie; bo go pobudzają usta jego.
27 Человек лукавый замышляет зло, и на устах его как бы огонь палящий.
Człowiek niezbożny wykopuje złe, a w wargach jego jako ogień pałający.
28 Человек коварный сеет раздор, и наушник разлучает друзей.
Mąż przewrotny rozsiewa zwady, a klatecznik rozłącza przyjaciół.
29 Человек неблагонамеренный развращает ближнего своего и ведет его на путь недобрый;
Mąż okrutny przewabia bliźniego swego, i wprowadza go na drogę niedobrą.
30 прищуривает глаза свои, чтобы придумать коварство; закусывая себе губы, совершает злодейство; он - печь злобы.
Kto mruga oczyma swemi, zmyśla przewrotności; a kto rucha wargami swemi, broi złe.
31 Венец славы - седина, которая находится на пути правды.
Koroną chwały jest sędziwość; znajduje się na drodze sprawiedliwości.
32 Долго-терпеливый лучше храброго, и владеющий собою лучше завоевателя города.
Lepszy jest nierychły do gniewu, niżeli mocarz; a kto panuje sercu swemu, lepszy jest, niżeli ten, co dobył miasta.
33 В полу бросается жребий, но все решение его - от Господа.
Los na łono rzucają; ale od Pana jest wszystko rozrządzenie jego.

< Притчи 16 >