< Притчи 14 >

1 Мудрая жена устроит дом свой, а глупая разрушит его своими руками.
Saĝa virino konstruas sian domon; Sed malsaĝa detruas ĝin per siaj manoj.
2 Идущий прямым путем боится Господа; но чьи пути кривы, тот небрежет о Нем.
Kiu iras la ĝustan vojon, tiu timas la Eternulon; Sed kiu iras vojon malĝustan, tiu Lin malestimas.
3 В устах глупого - бич гордости; уста же мудрых охраняют их.
En la buŝo de malsaĝulo estas vergo por lia malhumileco; Sed la buŝo de saĝuloj ilin gardas.
4 Где нет волов, там ясли пусты; а много прибыли от силы волов.
Se ne ekzistas bovoj, la grenejoj estas malplenaj; Sed multe da profito estas de la forto de bovoj.
5 Верный свидетель не лжет, а свидетель ложный наговорит много лжи.
Verama atestanto ne mensogas; Sed atestanto falsama elspiras mensogojn.
6 Распутный ищет мудрости, и не находит; а для разумного знание легко.
Mokanto serĉas saĝecon kaj ĝin ne trovas; Sed por saĝulo la sciado estas facila.
7 Отойди от человека глупого, у которого ты не замечаешь разумных уст.
Foriru de homo malsaĝa; Ĉar vi ne aŭdos parolon de saĝo.
8 Мудрость разумного - знание пути своего, глупость же безрассудных - заблуждение.
La saĝeco de saĝulo estas komprenado de sia vojo; Kaj la malsaĝeco de malsaĝuloj estas trompiĝado.
9 Глупые смеются над грехом, а посреди праведных - благоволение.
Malsaĝuloj ŝercas pri siaj kulpoj; Sed inter virtuloj ekzistas reciproka favoro.
10 Сердце знает горе души своей, и в радость его не вмешается чужой.
Koro scias sian propran malĝojon; Kaj en ĝia ĝojo ne partoprenas fremdulo.
11 Дом беззаконных разорится, а жилище праведных процветет.
Domo de malvirtuloj estos ekstermita; Sed dometo de virtuloj floros.
12 Есть пути, которые кажутся человеку прямыми; но конец их - путь к смерти.
Iufoje vojo ŝajnas ĝusta al homo, Kaj tamen ĝia fino kondukas al la morto.
13 И при смехе иногда болит сердце, и концом радости бывает печаль.
Ankaŭ dum ridado povas dolori la koro; Kaj la fino de ĝojo estas malĝojo.
14 Человек с развращенным сердцем насытится от путей своих, и добрый - от своих.
Laŭ siaj agoj manĝos homo malbonkora; Kaj homo bona satiĝos per siaj faroj.
15 Глупый верит всякому слову, благоразумный же внимателен к путям своим.
Naivulo kredas ĉiun vorton; Sed saĝulo estas atenta pri sia vojo.
16 Мудрый боится и удаляется от зла, а глупый раздражителен и самонадеян.
Saĝulo timas, kaj forkliniĝas de malbono; Sed malsaĝulo estas incitiĝema kaj memfidema.
17 Вспыльчивый может сделать глупость; но человек, умышленно делающий зло, ненавистен.
Malpacienculo faras malsaĝaĵojn; Kaj malbonintenculo estas malamata.
18 Невежды получают в удел себе глупость, а благоразумные увенчаются знанием.
Naivuloj akiras malsaĝecon; Sed saĝuloj estas kronataj de klereco.
19 Преклонятся злые пред добрыми и нечестивые - у ворот праведника.
Malbonuloj humiliĝos antaŭ bonuloj; Kaj malvirtuloj estos antaŭ la pordego de virtulo.
20 Бедный ненавидим бывает даже близким своим, а у богатого много друзей.
Malriĉulo estas malamata eĉ de sia proksimulo; Sed riĉulo havas multe da amikoj.
21 Кто презирает ближнего своего, тот грешит; а кто милосерд к бедным, тот блажен.
Kiu malŝatas sian proksimulon, tiu estas pekulo; Sed kiu kompatas malriĉulojn, tiu estas feliĉa.
22 Не заблуждаются ли умышляющие зло? не знают милости и верности делающие зло; но милость и верность у благомыслящих.
Ĉu ne eraras malbonintenculoj? Sed favorkoreco kaj vero estas ĉe tiuj, kiuj havas bonajn intencojn.
23 От всякого труда есть прибыль, а от пустословия только ущерб.
De ĉiu laboro estos profito; Sed de babilado venas nur senhaveco.
24 Венец мудрых - богатство их, а глупость невежд глупость и есть.
Propra riĉeco estas krono por la saĝuloj; Sed la malsaĝeco de la malsaĝuloj restas malsaĝeco.
25 Верный свидетель спасает души, а лживый наговорит много лжи.
Verparola atestanto savas animojn; Sed malverparola elspiras trompon.
26 В страхе пред Господом - надежда твердая, и сынам Своим Он прибежище.
En la timo antaŭ la Eternulo estas forta fortikaĵo; Kaj Li estos rifuĝejo por Siaj infanoj.
27 Страх Господень - источник жизни, удаляющий от сетей смерти.
La timo antaŭ la Eternulo estas fonto de vivo, Por evitigi la retojn de la morto.
28 Во множестве народа - величие царя, а при малолюдстве народа беда государю.
Grandeco de popolo estas gloro por reĝo; Kaj manko de popolo pereigas la reganton.
29 У терпеливого человека много разума, а раздражительный выказывает глупость.
Pacienculo havas multe da saĝo; Sed malpacienculo elmontras malsaĝecon.
30 Кроткое сердце - жизнь для тела, а зависть - гниль для костей.
Trankvila koro estas vivo por la korpo; Sed envio estas puso por la ostoj.
31 Кто теснит бедного, тот хулит Творца его; чтущий же Его благотворит нуждающемуся.
Kiu premas malriĉulon, tiu ofendas lian Kreinton; Kaj kiu Lin honoras, tiu kompatas malriĉulon.
32 За зло свое нечестивый будет отвергнут, а праведный и при смерти своей имеет надежду.
Pro sia malboneco malvirtulo estos forpuŝita; Sed virtulo eĉ mortante havas esperon.
33 Мудрость почиет в сердце разумного, и среди глупых дает знать о себе.
En la koro de saĝulo ripozas saĝo; Kaj kio estas en malsaĝuloj, tio elmontriĝas.
34 Праведность возвышает народ, а беззаконие - бесчестие народов.
Virto altigas popolon; Sed peko pereigas gentojn.
35 Благоволение царя - к рабу разумному, а гнев его против того, кто позорит его.
Favoron de la reĝo havas sklavo saĝa; Sed kontraŭ malbonkonduta li koleras.

< Притчи 14 >