Притчи 13
1 Мудрый сын слушает наставление отца, а буйный не слушает обличения.
Syn mądry przyjmuje ćwiczenie ojcowskie, ale naśmiewca nie słucha strofowania.
2 От плода уст своих человек вкусит добро, душа же законопреступников - зло.
Każdy będzie pożywał dobrego z owocu ust swoich; ale dusza przewrotnych krzywdy pożywać będzie.
3 Кто хранит уста свои, тот бережет душу свою; а кто широко раскрывает свой рот, тому беда.
Kto strzeże ust swych, strzeże duszy swojej; kto lekkomyślnie otwiera wargi swe, będzie starty.
4 Душа ленивого желает, но тщетно; а душа прилежных насытится.
Dusza leniwego żąda, a nic nie ma; ale dusza pracowitych zbogaci się.
5 Праведник ненавидит ложное слово, а нечестивый срамит и бесчестит себя.
Słowa kłamliwego nienawidzi sprawiedliwy; ale niezbożny staje się obrzydliwym i shańbionym.
6 Правда хранит непорочного в пути, а нечестие губит грешника.
Sprawiedliwość strzeże tego, który żyje bez zmazy; ale niezbożność podwraca grzesznika.
7 Иной выдает себя за богатого, а у него ничего нет; другой выдает себя за бедного, а у него богатства много.
Znajduje się taki co się czyni bogatym, a nie ma nic; i taki, co się czyni ubogim, choć ma wiele bogactw.
8 Богатством своим человек выкупает жизнь свою, а бедный и угрозы не слышит.
Okup żywota człowieczego jest bogactwo jego; ale ubogi nie słucha łajania.
9 Свет праведных весело горит, светильник же нечестивых угасает. Души коварные блуждают в грехах, а праведники сострадают и милуют.
Światłość sprawiedliwych jasna: ale pochodnia bezbożnych zgaśnie.
10 От высокомерия происходит раздор, а у советующихся - мудрость.
Samą tylko pychą człowiek zwady wszczyna, ale przy tych, co radę przyjmują, jest mądrość.
11 Богатство от суетности истощается, а собирающий трудами умножает его.
Bogactwa źle nabyte umniejszą się; ale kto je zgromadza ręką swą, przyczynia ich.
12 Надежда, долго не сбывающаяся, томит сердце, а исполнившееся желание - как древо жизни.
Nadzieja długa wątli serce; ale żądość wypełniona jest drzewem żywota.
13 Кто пренебрегает словом, тот причиняет вред себе; а кто боится заповеди, тому воздается. У сына лукавого ничего нет доброго, а у разумного раба дела благоуспешны, и путь его прямой.
Kto gardzi słowem Bożem, sam sobie szkodzi; ale kto się boi przykazania jego, odniesie nagrodę.
14 Учение мудрого - источник жизни, удаляющий от сетей смерти.
Nauka mądrego jest źródłem żywota ku ochronieniu się sideł śmierci.
15 Добрый разум доставляет приятность, путь же беззаконных жесток.
Rozum dobry daje łaskę; ale droga przewrotnych jest przykra.
16 Всякий благоразумный действует с знанием, а глупый выставляет напоказ глупость.
Każdy ostrożny umiejętnie sobie poczyna; ale głupi rozpościera głupstwo.
17 Худой посол попадает в беду, а верный посланник - спасение.
Poseł niezbożny upada we złe; ale poseł wierny jest lekarstwem.
18 Нищета и посрамление отвергающему учение; а кто соблюдает наставление, будет в чести.
Ubóstwo i zelżywość przyjdzie na tego, który się wyłamuje z karności; ale kto przestrzega upominania, wysławiony będzie.
19 Желание исполнившееся - приятно для души; но несносно для глупых уклоняться от зла.
Żądność wypełniona słodka jest duszy; ale odstąpić od złego, głupim jest obrzydliwością.
20 Общающийся с мудрыми будет мудр, а кто дружит с глупыми, развратится.
Kto chodzi z mądrymi, mądrym będzie; ale kto towarzyszy z głupimi, startym będzie.
21 Грешников преследует зло, а праведникам воздается добром.
Nieszczęście grzeszników ściga; ale sprawiedliwym Bóg dobrem nagrodzi.
22 Добрый оставляет наследство и внукам, а богатство грешника сберегается для праведного.
Dobry człowiek zostawia dziedzictwo synom synów swoich; ale majętność grzesznika sprawiedliwemu zachowana bywa.
23 Много хлеба бывает и на ниве бедных; но некоторые гибнут от беспорядка.
Obfita żywność na roli ubogich, a drugi ginie przez nieroztropność.
24 Кто жалеет розги своей, тот ненавидит сына; а кто любит, тот с детства наказывает его.
Kto zawściąga rózgi swej, ma w nienawiści syna swego; ale kto go miłuje, wczas go karze.
25 Праведник ест до сытости, а чрево беззаконных терпит лишение.
Sprawiedliwy je, i nasyca duszę swoję; ale żołądek niezbożnych niedostatek cierpi.
