Притчи 12

1 Кто любит наставление, тот любит знание; а кто ненавидит обличение, тот невежда.

کسی می‌تواند دانا شود که تأدیب را دوست داشته باشد. هر که از اصلاح شدن نفرت داشته باشد نادان است.

2 Добрый приобретает благоволение от Господа; а человека коварного Он осудит.

خداوند از اشخاص نیک خشنود است، اما کسانی را که نقشه‌های پلید می‌کشند محکوم می‌کند.

3 Не утвердит себя человек беззаконием; корень же праведников неподвижен.

انسان با کارهای بد نمی‌تواند برای خود امنیت به وجود آورد، اما اشخاص درستکار پا برجا خواهند ماند.

4 Добродетельная жена - венец для мужа своего; а позорная - как гниль в костях его.

زن نجیب، تاج سر شوهرش است، ولی زن بی‌حیا مانند خوره جان او را می‌خورد.

5 Помышления праведных - правда, а замыслы нечестивых - коварство.

انسان نیک فکرش پر از درستکاری است، اما فکر آدم بدکار انباشته از دروغ و نیرنگ است.

6 Речи нечестивых - засада для пролития крови, уста же праведных спасают их.

سخنان بدکاران مردم را به دام هلاکت می‌کشاند، اما سخنان نیکان مردم را رهایی می‌بخشد.

7 Коснись нечестивых несчастие - и нет их, а дом праведных стоит.

بدکاران نابود می‌شوند، اما نیکان پایدار می‌مانند.

8 Хвалят человека по мере разума его, а развращенный сердцем будет в презрении.

آدم عاقل را همه می‌ستایند، اما شخص کوته‌فکر را حقیر می‌شمارند.

9 Лучше простой, но работающий на себя, нежели выдающий себя за знатного, но нуждающийся в хлебе.

بهتر است انسان شخص مهمی به حساب نیاید اما دستش به دهانش برسد تا اینکه خود را آدم بزرگی نشان دهد ولی محتاج نان باشد.

10 Праведный печется и о жизни скота своего, сердце же нечестивых жестоко.

شخص خداشناس حتی به فکر آسایش چارپایان خود نیز هست، اما رحم و مروت خدانشناسان چیزی به‌جز ستمگری نیست.

11 Кто возделывает землю свою, тот будет насыщаться хлебом; а кто идет по следам празднолюбцев, тот скудоумен.

هر که در زمین خود زراعت کند نان کافی خواهد داشت، اما کسی که وقت خود را به بیهودگی بگذراند آدم احمقی است.

12 Нечестивый желает уловить в сеть зла; но корень праведных тверд.

اشخاص خدانشناس چشم طمع به اموالی که بدکاران غارت کرده‌اند دارند، اما اعمال خداشناسان، میوۀ خود را می‌دهد.

13 Нечестивый уловляется грехами уст своих; но праведник выйдет из беды. Смотрящий кротко помилован будет, а встречающийся в воротах стеснит других.

دروغ انسان را در دام گرفتار می‌کند، ولی شخص درستکار از تنگنا خلاصی می‌یابد.

14 От плода уст своих человек насыщается добром, и воздаяние человеку - по делам рук его.

پاداش تو بستگی به گفتار و رفتار تو دارد. هر چه بکاری همان را درو خواهی کرد.

15 Путь глупого прямой в его глазах; но кто слушает совета, тот мудр.

آدم نادان فکر می‌کند هر کاری می‌کند درست است و احتیاج به نصیحت ندارد، اما شخص دانا به نصایح دیگران گوش می‌دهد.

16 У глупого тотчас же выкажется гнев его, а благоразумный скрывает оскорбление.

آدم نادان در مقابل توهین دیگران زود خشمگین می‌شود، ولی شخص دانا خونسردی خود را حفظ می‌کند.

17 Кто говорит то, что знает, тот говорит правду; а у свидетеля ложного - обман.

وقتی که حقیقت را می‌گویی عدالت اجرا می‌گردد، اما دروغ به بی‌عدالتی منجر می‌شود.

18 Иной пустослов уязвляет как мечом, а язык мудрых - врачует.

هستند کسانی که با سخنان نسنجیدهٔ خود زخم زبان می‌زنند، ولی سخنان مرد دانا تسکین دهنده و شفابخش است.

19 Уста правдивые вечно пребывают, а лживый язык - только на мгновение.

عمر دروغ کوتاه است، اما حقیقت تا ابد پایدار می‌ماند.

20 Коварство - в сердце злоумышленников, радость - у миротворцев.

افکار توطئه‌گران پر از نیرنگ است، اما دلهای آنانی که خیراندیش هستند آکنده از شادی می‌باشد.

21 Не приключится праведнику никакого зла, нечестивые же будут преисполнены зол.

هیچ بدی به خداشناسان نمی‌رسد، اما بدکاران همیشه گرفتار بلا می‌شوند.

22 Мерзость пред Господом - уста лживые, а говорящие истину благоугодны Ему.

خدا کسانی را که به قول خود وفا می‌کنند دوست دارد، ولی از اشخاص بدقول بیزار است.

23 Человек рассудительный скрывает знание, а сердце глупых высказывает глупость.

آدم عاقل علم و دانش خود را به نمایش نمی‌گذارد، ولی شخص نادان حماقت خود را آشکار می‌سازد.

24 Рука прилежных будет господствовать, а ленивая будет под данью.

کار و کوشش، انسان را به قدرت می‌رساند؛ اما تنبلی، او را نوکر دیگران می‌سازد.

25 Тоска на сердце человека подавляет его, а доброе слово развеселяет его.

غم و غصه انسان را گرانبار می‌کند، اما سخن دلگرم کننده او را سبکبار و شاد می‌سازد.

26 Праведник указывает ближнему своему путь, а путь нечестивых вводит их в заблуждение.

شخص درستکار مردم را به راه راست هدایت می‌کند، اما آدم بدکار آنها را منحرف می‌سازد.

27 Ленивый не жарит своей дичи; а имущество человека прилежного многоценно.

آدم تنبل حتی دنبال شکار خود نیز نمی‌رود. تلاش و کوشش، گنج گرانبهای انسان است.

28 На пути правды - жизнь, и на стезе ее нет смерти.

راهی که خداشناسان در آن گام برمی‌دارند به حیات منتهی می‌شود و در آن مرگ نیست.