От Марка 8
1 В те дни, когда собралось весьма много народа и нечего было им есть, Иисус, призвав учеников Своих, сказал им:
తదా తత్సమీపం బహవో లోకా ఆయాతా అతస్తేషాం భోజ్యద్రవ్యాభావాద్ యీశుః శిష్యానాహూయ జగాద, |
2 жаль Мне народа, что уже три дня находятся при Мне, и нечего им есть.
లోకనివహే మమ కృపా జాయతే తే దినత్రయం మయా సార్ద్ధం సన్తి తేషాం భోజ్యం కిమపి నాస్తి|
3 Если не евшими отпущу их в домы их, ослабеют в дороге, ибо некоторые из них пришли издалека.
తేషాం మధ్యేఽనేకే దూరాద్ ఆగతాః, అభుక్తేషు తేషు మయా స్వగృహమభిప్రహితేషు తే పథి క్లమిష్యన్తి|
4 Ученики Его отвечали Ему: откуда мог бы кто взять здесь в пустыне хлебов, чтобы накормить их?
శిష్యా అవాదిషుః, ఏతావతో లోకాన్ తర్పయితుమ్ అత్ర ప్రన్తరే పూపాన్ ప్రాప్తుం కేన శక్యతే?
5 И спросил их: сколько у вас хлебов? Они сказали: семь.
తతః స తాన్ పప్రచ్ఛ యుష్మాకం కతి పూపాః సన్తి? తేఽకథయన్ సప్త|
6 Тогда велел народу возлечь на землю; и, взяв семь хлебов и воздав благодарение, преломил и дал ученикам Своим, чтобы они раздали; и они раздали народу.
తతః స తాల్లోకాన్ భువి సముపవేష్టుమ్ ఆదిశ్య తాన్ సప్త పూపాన్ ధృత్వా ఈశ్వరగుణాన్ అనుకీర్త్తయామాస, భంక్త్వా పరివేషయితుం శిష్యాన్ ప్రతి దదౌ, తతస్తే లోకేభ్యః పరివేషయామాసుః|
7 Было у них и немного рыбок: благословив, Он велел раздать и их.
తథా తేషాం సమీపే యే క్షుద్రమత్స్యా ఆసన్ తానప్యాదాయ ఈశ్వరగుణాన్ సంకీర్త్య పరివేషయితుమ్ ఆదిష్టవాన్|
8 И ели, и насытились; и набрали оставшихся кусков семь корзин.
తతో లోకా భుక్త్వా తృప్తిం గతా అవశిష్టఖాద్యైః పూర్ణాః సప్తడల్లకా గృహీతాశ్చ|
9 Евших же было около четырех тысяч. И отпустил их.
ఏతే భోక్తారః ప్రాయశ్చతుః సహస్రపురుషా ఆసన్ తతః స తాన్ విససర్జ|
10 И тотчас войдя в лодку с учениками Своими, прибыл в пределы Далмануфские.
అథ స శిష్యః సహ నావమారుహ్య దల్మానూథాసీమామాగతః|
11 Вышли фарисеи, начали с Ним спорить и требовали от Него знамения с неба, искушая Его.
తతః పరం ఫిరూశిన ఆగత్య తేన సహ వివదమానాస్తస్య పరీక్షార్థమ్ ఆకాశీయచిహ్నం ద్రష్టుం యాచితవన్తః|
12 И Он, глубоко вздохнув, сказал: для чего род сей требует знамения? Истинно говорю вам, не дастся роду сему знамение.
తదా సోఽన్తర్దీర్ఘం నిశ్వస్యాకథయత్, ఏతే విద్యమాననరాః కుతశ్చిన్హం మృగయన్తే? యుష్మానహం యథార్థం బ్రవీమి లోకానేతాన్ కిమపి చిహ్నం న దర్శయిష్యతే|
13 И, оставив их, опять вошел в лодку и отправился на ту сторону.
అథ తాన్ హిత్వా పున ర్నావమ్ ఆరుహ్య పారమగాత్|
14 При сем ученики Его забыли взять хлебов и кроме одного хлеба не имели с собою в лодке.
ఏతర్హి శిష్యైః పూపేషు విస్మృతేషు నావి తేషాం సన్నిధౌ పూప ఏకఏవ స్థితః|
15 А Он заповедал им, говоря: смотрите, берегитесь закваски фарисейской и закваски Иродовой.
తదానీం యీశుస్తాన్ ఆదిష్టవాన్ ఫిరూశినాం హేరోదశ్చ కిణ్వం ప్రతి సతర్కాః సావధానాశ్చ భవత|
16 И, рассуждая между собою, говорили: это значит, что хлебов нет у нас.
తతస్తేఽన్యోన్యం వివేచనం కర్తుమ్ ఆరేభిరే, అస్మాకం సన్నిధౌ పూపో నాస్తీతి హేతోరిదం కథయతి|
17 Иисус, уразумев, говорит им: что рассуждаете о том, что нет у вас хлебов? Еще ли не понимаете и не разумеете? Еще ли окаменено у вас сердце?
తద్ బుద్వ్వా యీశుస్తేభ్యోఽకథయత్ యుష్మాకం స్థానే పూపాభావాత్ కుత ఇత్థం వితర్కయథ? యూయం కిమద్యాపి కిమపి న జానీథ? బోద్ధుఞ్చ న శక్నుథ? యావదద్య కిం యుష్మాకం మనాంసి కఠినాని సన్తి?
18 Имея очи, не видите? имея уши, не слышите? и не помните?
సత్సు నేత్రేషు కిం న పశ్యథ? సత్సు కర్ణేషు కిం న శృణుథ? న స్మరథ చ?
19 Когда Я пять хлебов преломил для пяти тысяч человек, сколько полных коробов набрали вы кусков? Говорят Ему: двенадцать.
యదాహం పఞ్చపూపాన్ పఞ్చసహస్రాణాం పురుషాణాం మధ్యే భంక్త్వా దత్తవాన్ తదానీం యూయమ్ అవశిష్టపూపైః పూర్ణాన్ కతి డల్లకాన్ గృహీతవన్తః? తేఽకథయన్ ద్వాదశడల్లకాన్|
20 А когда семь для четырех тысяч, сколько корзин набрали вы оставшихся кусков. Сказали: семь.
అపరఞ్చ యదా చతుఃసహస్రాణాం పురుషాణాం మధ్యే పూపాన్ భంక్త్వాదదాం తదా యూయమ్ అతిరిక్తపూపానాం కతి డల్లకాన్ గృహీతవన్తః? తే కథయామాసుః సప్తడల్లకాన్|
21 И сказал им: как же не разумеете?
తదా స కథితవాన్ తర్హి యూయమ్ అధునాపి కుతో బోద్వ్వుం న శక్నుథ?
22 Приходит в Вифсаиду; и приводят к Нему слепого и просят, чтобы прикоснулся к нему.
అనన్తరం తస్మిన్ బైత్సైదానగరే ప్రాప్తే లోకా అన్ధమేకం నరం తత్సమీపమానీయ తం స్ప్రష్టుం తం ప్రార్థయాఞ్చక్రిరే|
23 Он, взяв слепого за руку, вывел его вон из селения и, плюнув ему на глаза, возложил на него руки и спросил его: видит ли что?
తదా తస్యాన్ధస్య కరౌ గృహీత్వా నగరాద్ బహిర్దేశం తం నీతవాన్; తన్నేత్రే నిష్ఠీవం దత్త్వా తద్గాత్రే హస్తావర్పయిత్వా తం పప్రచ్ఛ, కిమపి పశ్యసి?
24 Он, взглянув, сказал: вижу проходящих людей, как деревья.
స నేత్రే ఉన్మీల్య జగాద, వృక్షవత్ మనుజాన్ గచ్ఛతో నిరీక్షే|
25 Потом опять возложил руки на глаза ему и велел ему взглянуть. И он исцелел и стал видеть все ясно.
తతో యీశుః పునస్తస్య నయనయో ర్హస్తావర్పయిత్వా తస్య నేత్రే ఉన్మీలయామాస; తస్మాత్ స స్వస్థో భూత్వా స్పష్టరూపం సర్వ్వలోకాన్ దదర్శ|
26 И послал его домой, сказав: не заходи в селение и не рассказывай никому в селении.
తతః పరం త్వం గ్రామం మా గచ్ఛ గ్రామస్థం కమపి చ కిమప్యనుక్త్వా నిజగృహం యాహీత్యాదిశ్య యీశుస్తం నిజగృహం ప్రహితవాన్|
27 И пошел Иисус с учениками Своими в селения Кесарии Филипповой. Дорогою Он спрашивал учеников Своих: за кого почитают Меня люди?
అనన్తరం శిష్యైః సహితో యీశుః కైసరీయాఫిలిపిపురం జగామ, పథి గచ్ఛన్ తానపృచ్ఛత్ కోఽహమ్ అత్ర లోకాః కిం వదన్తి?
28 Они отвечали: за Иоанна Крестителя; другие же - за Илию; а иные - за одного из пророков.
తే ప్రత్యూచుః త్వాం యోహనం మజ్జకం వదన్తి కిన్తు కేపి కేపి ఏలియం వదన్తి; అపరే కేపి కేపి భవిష్యద్వాదినామ్ ఏకో జన ఇతి వదన్తి|
29 Он говорит им: а вы за кого почитаете Меня? Петр сказал Ему в ответ: Ты Христос.
అథ స తానపృచ్ఛత్ కిన్తు కోహమ్? ఇత్యత్ర యూయం కిం వదథ? తదా పితరః ప్రత్యవదత్ భవాన్ అభిషిక్తస్త్రాతా|
30 И запретил им, чтобы никому не говорили о Нем.
తతః స తాన్ గాఢమాదిశద్ యూయం మమ కథా కస్మైచిదపి మా కథయత|
31 И начал учить их, что Сыну Человеческому много должно пострадать, быть отвержену старейшинами, первосвященниками и книжниками, и быть убиту, и в третий день воскреснуть.
మనుష్యపుత్రేణావశ్యం బహవో యాతనా భోక్తవ్యాః ప్రాచీనలోకైః ప్రధానయాజకైరధ్యాపకైశ్చ స నిన్దితః సన్ ఘాతయిష్యతే తృతీయదినే ఉత్థాస్యతి చ, యీశుః శిష్యానుపదేష్టుమారభ్య కథామిమాం స్పష్టమాచష్ట|
32 И говорил о сем открыто. Но Петр, отозвав Его, начал прекословить Ему.
తస్మాత్ పితరస్తస్య హస్తౌ ధృత్వా తం తర్జ్జితవాన్|
33 Он же, обратившись и взглянув на учеников Своих, воспретил Петру, сказав: отойди от Меня, сатана, потому что ты думаешь не о том, что Божие, но что человеческое.
కిన్తు స ముఖం పరావర్త్య శిష్యగణం నిరీక్ష్య పితరం తర్జయిత్వావాదీద్ దూరీభవ విఘ్నకారిన్ ఈశ్వరీయకార్య్యాదపి మనుష్యకార్య్యం తుభ్యం రోచతతరాం|
34 И, подозвав народ с учениками Своими, сказал им: кто хочет идти за Мною, отвергнись себя, и возьми крест свой, и следуй за Мною.
అథ స లోకాన్ శిష్యాంశ్చాహూయ జగాద యః కశ్చిన్ మామనుగన్తుమ్ ఇచ్ఛతి స ఆత్మానం దామ్యతు, స్వక్రుశం గృహీత్వా మత్పశ్చాద్ ఆయాతు|
35 Ибо кто хочет душу свою сберечь, тот потеряет ее, а кто потеряет душу свою ради Меня и Евангелия, тот сбережет ее.
యతో యః కశ్చిత్ స్వప్రాణం రక్షితుమిచ్ఛతి స తం హారయిష్యతి, కిన్తు యః కశ్చిన్ మదర్థం సుసంవాదార్థఞ్చ ప్రాణం హారయతి స తం రక్షిష్యతి|
36 Ибо какая польза человеку, если он приобретет весь мир, а душе своей повредит?
అపరఞ్చ మనుజః సర్వ్వం జగత్ ప్రాప్య యది స్వప్రాణం హారయతి తర్హి తస్య కో లాభః?
37 Или какой выкуп даст человек за душу свою?
నరః స్వప్రాణవినిమయేన కిం దాతుం శక్నోతి?
38 Ибо кто постыдится Меня и Моих слов в роде сем прелюбодейном и грешном, того постыдится и Сын Человеческий, когда приидет в славе Отца Своего со святыми Ангелами
ఏతేషాం వ్యభిచారిణాం పాపినాఞ్చ లోకానాం సాక్షాద్ యది కోపి మాం మత్కథాఞ్చ లజ్జాస్పదం జానాతి తర్హి మనుజపుత్రో యదా ధర్మ్మదూతైః సహ పితుః ప్రభావేణాగమిష్యతి తదా సోపి తం లజ్జాస్పదం జ్ఞాస్యతి|
