< Плач Иеремии 3 >

1 Я человек, испытавший горе от жезла гнева Его.
Akulah orang yang melihat sengsara disebabkan cambuk murka-Nya.
2 Он повел меня и ввел во тьму, а не во свет.
Ia menghalau dan membawa aku ke dalam kegelapan yang tidak ada terangnya.
3 Так, Он обратился на меня и весь день обращает руку Свою;
Sesungguhnya, aku dipukul-Nya berulang-ulang dengan tangan-Nya sepanjang hari.
4 измождил плоть мою и кожу мою, сокрушил кости мои;
Ia menyusutkan dagingku dan kulitku, tulang-tulangku dipatahkan-Nya.
5 огородил меня и обложил горечью и тяготою;
Ia mendirikan tembok sekelilingku, mengelilingi aku dengan kesedihan dan kesusahan.
6 посадил меня в темное место, как давно умерших;
Ia menempatkan aku di dalam gelap seperti orang yang sudah lama mati.
7 окружил меня стеною, чтобы я не вышел, отяготил оковы мои,
Ia menutup segala jalan ke luar bagiku, Ia mengikat aku dengan rantai yang berat.
8 и когда я взывал и вопиял, задерживал молитву мою;
Walaupun aku memanggil-manggil dan berteriak minta tolong, tak didengarkan-Nya doaku.
9 каменьями преградил дороги мои, извратил стези мои.
Ia merintangi jalan-jalanku dengan batu pahat, dan menjadikannya tidak terlalui.
10 Он стал для меня как бы медведь в засаде, как бы лев в скрытном месте;
Laksana beruang Ia menghadang aku, laksana singa dalam tempat persembunyian.
11 извратил пути мои и растерзал меня, привел меня в ничто;
Ia membelokkan jalan-jalanku, merobek-robek aku dan membuat aku tertegun.
12 натянул лук Свой и поставил меня как бы целью для стрел;
Ia membidikkan panah-Nya, menjadikan aku sasaran anak panah.
13 послал в почки мои стрелы из колчана Своего.
Ia menyusupkan ke dalam hatiku segala anak panah dari tabung-Nya.
14 Я стал посмешищем для всего народа моего, вседневною песнью их.
Aku menjadi tertawaan bagi segenap bangsaku, menjadi lagu ejekan mereka sepanjang hari.
15 Он пресытил меня горечью, напоил меня полынью.
Ia mengenyangkan aku dengan kepahitan, memberi aku minum ipuh.
16 Сокрушил камнями зубы мои, покрыл меня пеплом.
Ia meremukkan gigi-gigiku dengan memberi aku makan kerikil; Ia menekan aku ke dalam debu.
17 И удалился мир от души моей; я забыл о благоденствии,
Engkau menceraikan nyawaku dari kesejahteraan, aku lupa akan kebahagiaan.
18 и сказал я: погибла сила моя и надежда моя на Господа.
Sangkaku: hilang lenyaplah kemasyhuranku dan harapanku kepada TUHAN.
19 Помысли о моем страдании и бедствии моем, о полыни и желчи.
"Ingatlah akan sengsaraku dan pengembaraanku, akan ipuh dan racun itu."
20 Твердо помнит это душа моя и падает во мне.
Jiwaku selalu teringat akan hal itu dan tertekan dalam diriku.
21 Вот что я отвечаю сердцу моему и потому уповаю:
Tetapi hal-hal inilah yang kuperhatikan, oleh sebab itu aku akan berharap:
22 по милости Господа мы не исчезли, ибо милосердие Его не истощилось.
Tak berkesudahan kasih setia TUHAN, tak habis-habisnya rahmat-Nya,
23 Оно обновляется каждое утро; велика верность Твоя!
selalu baru tiap pagi; besar kesetiaan-Mu!
24 Господь часть моя, говорит душа моя, итак буду надеяться на Него.
"TUHAN adalah bagianku," kata jiwaku, oleh sebab itu aku berharap kepada-Nya.
25 Благ Господь к надеющимся на Него, к душе, ищущей Его.
TUHAN adalah baik bagi orang yang berharap kepada-Nya, bagi jiwa yang mencari Dia.
26 Благо тому, кто терпеливо ожидает спасения от Господа.
Adalah baik menanti dengan diam pertolongan TUHAN.
27 Благо человеку, когда он несет иго в юности своей;
Adalah baik bagi seorang pria memikul kuk pada masa mudanya.
28 сидит уединенно и молчит, ибо Он наложил его на него;
Biarlah ia duduk sendirian dan berdiam diri kalau TUHAN membebankannya.
29 полагает уста свои в прах, помышляя: “может быть, еще есть надежда”;
Biarlah ia merebahkan diri dengan mukanya dalam debu, mungkin ada harapan.
30 подставляет ланиту свою биющему его, пресыщается поношением,
Biarlah ia memberikan pipi kepada yang menamparnya, biarlah ia kenyang dengan cercaan.
31 ибо не навек оставляет Господь.
Karena tidak untuk selama-lamanya Tuhan mengucilkan.
32 Но послал горе, и помилует по великой благости Своей.
Karena walau Ia mendatangkan susah, Ia juga menyayangi menurut kebesaran kasih setia-Nya.
33 Ибо Он не по изволению сердца Своего наказывает и огорчает сынов человеческих.
Karena tidak dengan rela hati Ia menindas dan merisaukan anak-anak manusia.
34 Но, когда попирают ногами своими всех узников земли,
Kalau dipijak-pijak dengan kaki tawanan-tawanan di dunia,
35 когда неправедно судят человека пред лицoм Всевышнего,
kalau hak orang dibelokkan di hadapan Yang Mahatinggi,
36 когда притесняют человека в деле его: разве не видит Господь?
atau orang diperlakukan tidak adil dalam perkaranya, masakan Tuhan tidak melihatnya?
37 Кто это говорит: “и то бывает, чему Господь не повелел быть”?
Siapa berfirman, maka semuanya jadi? Bukankah Tuhan yang memerintahkannya?
38 Не от уст ли Всевышнего происходит бедствие и благополучие?
Bukankah dari mulut Yang Mahatinggi keluar apa yang buruk dan apa yang baik?
39 Зачем сетует человек живущий? всякий сетуй на грехи свои.
Mengapa orang hidup mengeluh? Biarlah setiap orang mengeluh tentang dosanya!
40 Испытаем и исследуем пути свои, и обратимся к Господу.
Marilah kita menyelidiki dan memeriksa hidup kita, dan berpaling kepada TUHAN.
41 Вознесем сердце наше и руки к Богу, сущему на небесах:
Marilah kita mengangkat hati dan tangan kita kepada Allah di sorga:
42 мы отпали и упорствовали; Ты не пощадил.
Kami telah mendurhaka dan memberontak, Engkau tidak mengampuni.
43 Ты покрыл Себя гневом и преследовал нас, умерщвлял, не щадил;
Engkau menyelubungi diri-Mu dengan murka, mengejar kami dan membunuh kami tanpa belas kasihan.
44 Ты закрыл Себя облаком, чтобы не доходила молитва наша;
Engkau menyelubungi diri-Mu dengan awan, sehingga doa tak dapat menembus.
45 сором и мерзостью Ты сделал нас среди народов.
Kami Kaujadikan kotor dan keji di antara bangsa-bangsa.
46 Разинули на нас пасть свою все враги наши.
Terhadap kami semua seteru kami mengangakan mulutnya.
47 Ужас и яма, опустошение и разорение - доля наша.
Kejut dan jerat menimpa kami, kemusnahan dan kehancuran.
48 Потоки вод изливает око мое о гибели дщери народа моего.
Air mataku mengalir bagaikan batang air, karena keruntuhan puteri bangsaku.
49 Око мое изливается и не перестает, ибо нет облегчения,
Air mataku terus-menerus bercucuran, dengan tak henti-hentinya,
50 доколе не призрит и не увидит Господь с небес.
sampai TUHAN memandang dari atas dan melihat dari sorga.
51 Око мое опечаливает душу мою ради всех дщерей моего города.
Mataku terasa pedih oleh sebab keadaan puteri-puteri kotaku.
52 Всячески усиливались уловить меня, как птичку, враги мои, без всякой причины;
Seperti burung aku diburu-buru oleh mereka yang menjadi seteruku tanpa sebab.
53 повергли жизнь мою в яму и закидали меня камнями.
Mereka melemparkan aku hidup-hidup dalam lobang, melontari aku dengan batu.
54 Воды поднялись до головы моей; я сказал: “погиб я”.
Air membanjir di atas kepalaku, kusangka: "Binasa aku!"
55 Я призывал имя Твое, Господи, из ямы глубокой.
"Ya TUHAN, aku memanggil nama-Mu dari dasar lobang yang dalam.
56 Ты слышал голос мой; не закрой уха Твоего от воздыхания моего, от вопля моего.
Engkau mendengar suaraku! Janganlah Kaututupi telinga-Mu terhadap kesahku dan teriak tolongku!
57 Ты приближался, когда я взывал к Тебе, и говорил: “не бойся”.
Engkau dekat tatkala aku memanggil-Mu, Engkau berfirman: Jangan takut!"
58 Ты защищал, Господи, дело души моей; искуплял жизнь мою.
"Ya Tuhan, Engkau telah memperjuangkan perkaraku, Engkau telah menyelamatkan hidupku.
59 Ты видишь, Господи, обиду мою; рассуди дело мое.
Engkau telah melihat ketidakadilan terhadap aku, ya TUHAN; berikanlah keadilan!
60 Ты видишь всю мстительность их, все замыслы их против меня.
Engkau telah melihat segala dendam mereka, segala rancangan mereka terhadap aku."
61 Ты слышишь, Господи, ругательство их, все замыслы их против меня,
"Engkau telah mendengar cercaan mereka, ya TUHAN, segala rancangan mereka terhadap aku,
62 речи восстающих на меня и их ухищрения против меня всякий день.
percakapan orang-orang yang melawan aku, dan rencana mereka terhadap aku sepanjang hari.
63 Воззри, сидят ли они, встают ли, я для них - песнь.
Amatilah duduk bangun mereka! Aku menjadi lagu ejekan mereka."
64 Воздай им, Господи, по делам рук их;
"Engkau akan mengadakan pembalasan terhadap mereka, ya TUHAN, menurut perbuatan tangan mereka.
65 пошли им помрачение сердца и проклятие Твое на них;
Engkau akan mengeraskan hati mereka; kiranya kutuk-Mu menimpa mereka!
66 преследуй их, Господи, гневом, и истреби их из поднебесной.
Engkau akan mengejar mereka dengan murka dan memunahkan mereka dari bawah langit, ya TUHAN!"

< Плач Иеремии 3 >