От Иоанна 5
1 После сего был праздник Иудейский, и пришел Иисус в Иерусалим.
தத: பரம்’ யிஹூதீ³யாநாம் உத்ஸவ உபஸ்தி²தே யீஸு² ர்யிரூஸா²லமம்’ க³தவாந்|
2 Есть же в Иерусалиме у Овечьих ворот купальня, называемая по-еврейски Вифезда, при которой было пять крытых ходов.
தஸ்மிந்நக³ரே மேஷநாம்நோ த்³வாரஸ்ய ஸமீபே இப்³ரீயபா⁴ஷயா பை³தே²ஸ்தா³ நாம்நா பிஷ்கரிணீ பஞ்சக⁴ட்டயுக்தாஸீத்|
3 В них лежало великое множество больных, слепых, хромых, иссохших, ожидающих движения воды,
தஸ்யாஸ்தேஷு க⁴ட்டேஷு கிலாலகம்பநம் அபேக்ஷ்ய அந்த⁴க²ஞ்சஸு²ஷ்காங்கா³த³யோ ப³ஹவோ ரோகி³ண: பதந்தஸ்திஷ்ட²ந்தி ஸ்ம|
4 ибо Ангел Господень по временам сходил в купальню и возмущал воду, и кто первый входил в нее по возмущении воды, тот выздоравливал, какою бы ни был одержим болезнью.
யதோ விஸே²ஷகாலே தஸ்ய ஸரஸோ வாரி ஸ்வர்கீ³யதூ³த ஏத்யாகம்பயத் தத்கீலாலகம்பநாத் பரம்’ ய: கஸ்²சித்³ ரோகீ³ ப்ரத²மம்’ பாநீயமவாரோஹத் ஸ ஏவ தத்க்ஷணாத்³ ரோக³முக்தோ(அ)ப⁴வத்|
5 Тут был человек, находившийся в болезни тридцать восемь лет.
ததா³ஷ்டாத்ரிம்’ஸ²த்³வர்ஷாணி யாவத்³ ரோக³க்³ரஸ்த ஏகஜநஸ்தஸ்மிந் ஸ்தா²நே ஸ்தி²தவாந்|
6 Иисус, увидев его лежащего и узнав, что он лежит уже долгое время, говорит ему: хочешь ли быть здоров?
யீஸு²ஸ்தம்’ ஸ²யிதம்’ த்³ரு’ஷ்ட்வா ப³ஹுகாலிகரோகீ³தி ஜ்ஞாத்வா வ்யாஹ்ரு’தவாந் த்வம்’ கிம்’ ஸ்வஸ்தோ² பு³பூ⁴ஷஸி?
7 Больной отвечал Ему: так, Господи; но не имею человека, который опустил бы меня в купальню, когда возмутится вода; когда же я прихожу, другой уже сходит прежде меня.
ததோ ரோகீ³ கதி²தவாந் ஹே மஹேச்ச² யதா³ கீலாலம்’ கம்பதே ததா³ மாம்’ புஷ்கரிணீம் அவரோஹயிதும்’ மம கோபி நாஸ்தி, தஸ்மாந் மம க³மநகாலே கஸ்²சித³ந்யோ(அ)க்³ரோ க³த்வா அவரோஹதி|
8 Иисус говорит ему: встань, возьми постель твою и ходи.
ததா³ யீஸு²ரகத²யத்³ உத்திஷ்ட², தவ ஸ²ய்யாமுத்தோல்ய க்³ரு’ஹீத்வா யாஹி|
9 И он тотчас выздоровел, и взял постель свою, и пошел. Было же это в день субботний.
ஸ தத்க்ஷணாத் ஸ்வஸ்தோ² பூ⁴த்வா ஸ²ய்யாமுத்தோல்யாதா³ய க³தவாந் கிந்து தத்³தி³நம்’ விஸ்²ராமவார: |
10 Посему Иудеи говорили исцеленному: сегодня суббота; не должно тебе брать постели.
தஸ்மாத்³ யிஹூதீ³யா: ஸ்வஸ்த²ம்’ நரம்’ வ்யாஹரந் அத்³ய விஸ்²ராமவாரே ஸ²யநீயமாதா³ய ந யாதவ்யம்|
11 Он отвечал им: Кто меня исцелил, Тот мне сказал: возьми постель твою и ходи.
தத: ஸ ப்ரத்யவோசத்³ யோ மாம்’ ஸ்வஸ்த²ம் அகார்ஷீத் ஸ²யநீயம் உத்தோல்யாதா³ய யாதும்’ மாம்’ ஸ ஏவாதி³ஸ²த்|
12 Его спросили: кто Тот Человек, Который сказал тебе: возьми постель твою и ходи?
ததா³ தே(அ)ப்ரு’ச்ச²ந் ஸ²யநீயம் உத்தோல்யாதா³ய யாதும்’ ய ஆஜ்ஞாபயத் ஸ க: ?
13 Исцеленный же не знал, кто Он, ибо Иисус скрылся в народе, бывшем на том месте.
கிந்து ஸ க இதி ஸ்வஸ்தீ²பூ⁴தோ நாஜாநாத்³ யதஸ்தஸ்மிந் ஸ்தா²நே ஜநதாஸத்த்வாத்³ யீஸு²: ஸ்தா²நாந்தரம் ஆக³மத்|
14 Потом Иисус встретил его в храме и сказал ему: вот, ты выздоровел; не греши больше, чтобы не случилось с тобою чего хуже.
தத: பரம்’ யேஸு² ர்மந்தி³ரே தம்’ நரம்’ ஸாக்ஷாத்ப்ராப்யாகத²யத் பஸ்²யேதா³நீம் அநாமயோ ஜாதோஸி யதா²தி⁴கா து³ர்த³ஸா² ந க⁴டதே தத்³தே⁴தோ: பாபம்’ கர்ம்ம புநர்மாகார்ஷீ: |
15 Человек сей пошел и объявил Иудеям, что исцеливший его есть Иисус.
தத: ஸ க³த்வா யிஹூதீ³யாந் அவத³த்³ யீஸு² ர்மாம் அரோகி³ணம் அகார்ஷீத்|
16 И стали Иудеи гнать Иисуса и искали убить Его за то, что Он делал такие дела в субботу.
ததோ யீஸு² ர்விஸ்²ராமவாரே கர்ம்மேத்³ரு’ஸ²ம்’ க்ரு’தவாந் இதி ஹேதோ ர்யிஹூதீ³யாஸ்தம்’ தாட³யித்வா ஹந்தும் அசேஷ்டந்த|
17 Иисус же говорил им: Отец Мой доныне делает, и Я делаю.
யீஸு²ஸ்தாநாக்²யத் மம பிதா யத் கார்ய்யம்’ கரோதி தத³நுரூபம் அஹமபி கரோதி|
18 И еще более искали убить Его Иудеи за то, что Он не только нарушал субботу, но и Отцем Своим называл Бога, делая Себя равным Богу.
ததோ யிஹூதீ³யாஸ்தம்’ ஹந்தும்’ புநரயதந்த யதோ விஸ்²ராமவாரம்’ நாமந்யத ததே³வ கேவலம்’ ந அதி⁴கந்து ஈஸ்²வரம்’ ஸ்வபிதரம்’ ப்ரோச்ய ஸ்வமபீஸ்²வரதுல்யம்’ க்ரு’தவாந்|
19 На это Иисус сказал: истинно, истинно говорю вам: Сын ничего не может творить Сам от Себя, если не увидит Отца творящего: ибо, что творит Он, то и Сын творит также.
பஸ்²சாத்³ யீஸு²ரவத³த்³ யுஷ்மாநஹம்’ யதா²ர்த²தரம்’ வதா³மி புத்ர: பிதரம்’ யத்³யத் கர்ம்ம குர்வ்வந்தம்’ பஸ்²யதி தத³திரிக்தம்’ ஸ்வேச்சா²த: கிமபி கர்ம்ம கர்த்தும்’ ந ஸ²க்நோதி| பிதா யத் கரோதி புத்ரோபி ததே³வ கரோதி|
20 Ибо Отец любит Сына и показывает Ему все, что творит Сам; и покажет Ему дела больше сих, так что вы удивитесь.
பிதா புத்ரே ஸ்நேஹம்’ கரோதி தஸ்மாத் ஸ்வயம்’ யத்³யத் கர்ம்ம கரோதி தத்ஸர்வ்வம்’ புத்ரம்’ த³ர்ஸ²யதி; யதா² ச யுஷ்மாகம்’ ஆஸ்²சர்ய்யஜ்ஞாநம்’ ஜநிஷ்யதே தத³ர்த²ம் இதோபி மஹாகர்ம்ம தம்’ த³ர்ஸ²யிஷ்யதி|
21 Ибо, как Отец воскрешает мертвых и оживляет, так и Сын оживляет, кого хочет.
வஸ்துதஸ்து பிதா யதா² ப்ரமிதாந் உத்தா²ப்ய ஸஜிவாந் கரோதி தத்³வத் புத்ரோபி யம்’ யம்’ இச்ச²தி தம்’ தம்’ ஸஜீவம்’ கரோதி|
22 Ибо Отец и не судит никого, но весь суд отдал Сыну,
ஸர்வ்வே பிதரம்’ யதா² ஸத்குர்வ்வந்தி ததா² புத்ரமபி ஸத்காரயிதும்’ பிதா ஸ்வயம்’ கஸ்யாபி விசாரமக்ரு’த்வா ஸர்வ்வவிசாராணாம்’ பா⁴ரம்’ புத்ரே ஸமர்பிதவாந்|
23 дабы все чтили Сына, как чтут Отца. Кто не чтит Сына, тот не чтит и Отца, пославшего Его.
ய: புத்ரம்’ ஸத் கரோதி ஸ தஸ்ய ப்ரேரகமபி ஸத் கரோதி|
24 Истинно, истинно говорю вам: слушающий слово Мое и верующий в Пославшего Меня имеет жизнь вечную и на суд не приходит, но перешел от смерти в жизнь. (aiōnios g166)
யுஷ்மாநாஹம்’ யதா²ர்த²தரம்’ வதா³மி யோ ஜநோ மம வாக்யம்’ ஸ்²ருத்வா மத்ப்ரேரகே விஸ்²வஸிதி ஸோநந்தாயு: ப்ராப்நோதி கதா³பி த³ண்ட³பா³ஜநம்’ ந ப⁴வதி நித⁴நாது³த்தா²ய பரமாயு: ப்ராப்நோதி| (aiōnios g166)
25 Истинно, истинно говорю вам: наступает время, и настало уже, когда мертвые услышат глас Сына Божия и, услышав, оживут.
அஹம்’ யுஷ்மாநதியதா²ர்த²ம்’ வதா³மி யதா³ ம்ரு’தா ஈஸ்²வரபுத்ரஸ்ய நிநாத³ம்’ ஸ்²ரோஷ்யந்தி யே ச ஸ்²ரோஷ்யந்தி தே ஸஜீவா ப⁴விஷ்யந்தி ஸமய ஏதாத்³ரு’ஸ² ஆயாதி வரம் இதா³நீமப்யுபதிஷ்ட²தி|
26 Ибо, как Отец имеет жизнь в Самом Себе, так и Сыну дал иметь жизнь в Самом Себе.
பிதா யதா² ஸ்வயஞ்ஜீவீ ததா² புத்ராய ஸ்வயஞ்ஜீவித்வாதி⁴காரம்’ த³த்தவாந்|
27 И дал Ему власть производить и суд, потому что Он есть Сын Человеческий.
ஸ மநுஷ்யபுத்ர: ஏதஸ்மாத் காரணாத் பிதா த³ண்ட³கரணாதி⁴காரமபி தஸ்மிந் ஸமர்பிதவாந்|
28 Не дивитесь сему; ибо наступает время, в которое все, находящиеся в гробах, услышат глас Сына Божия;
ஏதத³ர்தே² யூயம் ஆஸ்²சர்ய்யம்’ ந மந்யத்⁴வம்’ யதோ யஸ்மிந் ஸமயே தஸ்ய நிநாத³ம்’ ஸ்²ருத்வா ஸ்²மஸா²நஸ்தா²: ஸர்வ்வே ப³ஹிராக³மிஷ்யந்தி ஸமய ஏதாத்³ரு’ஸ² உபஸ்தா²ஸ்யதி|
29 и изыдут творившие добро в воскресение жизни, а делавшие зло - в воскресение осуждения.
தஸ்மாத்³ யே ஸத்கர்ம்மாணி க்ரு’தவந்தஸ்த உத்தா²ய ஆயு: ப்ராப்ஸ்யந்தி யே ச குகர்மாணி க்ரு’தவந்தஸ்த உத்தா²ய த³ண்ட³ம்’ ப்ராப்ஸ்யந்தி|
30 Я ничего не могу творить Сам от Себя. Как слышу, так и сужу, и суд Мой праведен; ибо не ищу Моей воли, но воли пославшего Меня Отца.
அஹம்’ ஸ்வயம்’ கிமபி கர்த்தும்’ ந ஸ²க்நோமி யதா² ஸு²ணோமி ததா² விசாரயாமி மம விசாரஞ்ச ந்யாய்ய: யதோஹம்’ ஸ்வீயாபீ⁴ஷ்டம்’ நேஹித்வா மத்ப்ரேரயிது: பிதுரிஷ்டம் ஈஹே|
31 Если Я свидетельствую Сам о Себе, то свидетельство Мое не есть истинно.
யதி³ ஸ்வஸ்மிந் ஸ்வயம்’ ஸாக்ஷ்யம்’ த³தா³மி தர்ஹி தத்ஸாக்ஷ்யம் ஆக்³ராஹ்யம்’ ப⁴வதி;
32 Есть другой, свидетельствующий о Мне; и Я знаю, что истинно то свидетельство, которым он свидетельствует о Мне.
கிந்து மத³ர்தே²(அ)பரோ ஜந: ஸாக்ஷ்யம்’ த³தா³தி மத³ர்தே² தஸ்ய யத் ஸாக்ஷ்யம்’ தத் ஸத்யம் ஏதத³ப்யஹம்’ ஜாநாமி|
33 Вы посылали к Иоанну, и он засвидетельствовал об истине.
யுஷ்மாபி⁴ ர்யோஹநம்’ ப்ரதி லோகேஷு ப்ரேரிதேஷு ஸ ஸத்யகதா²யாம்’ ஸாக்ஷ்யமத³தா³த்|
34 Впрочем, Я не от человека принимаю свидетельство, но говорю это для того, чтобы вы спаслись.
மாநுஷாத³ஹம்’ ஸாக்ஷ்யம்’ நோபேக்ஷே ததா²பி யூயம்’ யதா² பரித்ரயத்⁴வே தத³ர்த²ம் இத³ம்’ வாக்யம்’ வதா³மி|
35 Он был светильник, горящий и светящий; а вы хотели малое время порадоваться при свете его.
யோஹந் தே³தீ³ப்யமாநோ தீ³ப இவ தேஜஸ்வீ ஸ்தி²தவாந் யூயம் அல்பகாலம்’ தஸ்ய தீ³ப்த்யாநந்தி³தும்’ ஸமமந்யத்⁴வம்’|
36 Я же имею свидетельство больше Иоаннова: ибо дела, которые Отец дал Мне совершить, самые дела сии, Мною творимые, свидетельствуют о Мне, что Отец послал Меня.
கிந்து தத்ப்ரமாணாத³பி மம கு³ருதரம்’ ப்ரமாணம்’ வித்³யதே பிதா மாம்’ ப்ரேஷ்ய யத்³யத் கர்ம்ம ஸமாபயிதும்’ ஸ²க்த்திமத³தா³த் மயா க்ரு’தம்’ தத்தத் கர்ம்ம மத³ர்தே² ப்ரமாணம்’ த³தா³தி|
37 И пославший Меня Отец Сам засвидетельствовал о Мне. А вы ни гласа Его никогда не слышали, ни лица Его не видели;
ய: பிதா மாம்’ ப்ரேரிதவாந் மோபி மத³ர்தே² ப்ரமாணம்’ த³தா³தி| தஸ்ய வாக்யம்’ யுஷ்மாபி⁴: கதா³பி ந ஸ்²ருதம்’ தஸ்ய ரூபஞ்ச ந த்³ரு’ஷ்டம்’
38 и не имеете слова Его, пребывающего в вас, потому что вы не веруете Тому, Которого Он послал.
தஸ்ய வாக்யஞ்ச யுஷ்மாகம் அந்த: கதா³பி ஸ்தா²நம்’ நாப்நோதி யத: ஸ யம்’ ப்ரேஷிதவாந் யூயம்’ தஸ்மிந் ந விஸ்²வஸித²|
39 Исследуйте Писания, ибо вы думаете чрез них иметь жизнь вечную; а они свидетельствуют о Мне. (aiōnios g166)
த⁴ர்ம்மபுஸ்தகாநி யூயம் ஆலோசயத்⁴வம்’ தை ர்வாக்யைரநந்தாயு: ப்ராப்ஸ்யாம இதி யூயம்’ பு³த்⁴யத்⁴வே தத்³த⁴ர்ம்மபுஸ்தகாநி மத³ர்தே² ப்ரமாணம்’ த³த³தி| (aiōnios g166)
40 Но вы не хотите придти ко Мне, чтобы иметь жизнь.
ததா²பி யூயம்’ பரமாயு: ப்ராப்தயே மம ஸம்’நிதி⁴ம் ந ஜிக³மிஷத²|
41 Не принимаю славы от человеков,
அஹம்’ மாநுஷேப்⁴ய: ஸத்காரம்’ ந க்³ரு’ஹ்லாமி|
42 но знаю вас: вы не имеете в себе любви к Богу.
அஹம்’ யுஷ்மாந் ஜாநாமி; யுஷ்மாகமந்தர ஈஸ்²வரப்ரேம நாஸ்தி|
43 Я пришел во имя Отца Моего, и не принимаете Меня; а если иной придет во имя свое, его примете.
அஹம்’ நிஜபிது ர்நாம்நாக³தோஸ்மி ததா²பி மாம்’ ந க்³ரு’ஹ்லீத² கிந்து கஸ்²சித்³ யதி³ ஸ்வநாம்நா ஸமாக³மிஷ்யதி தர்ஹி தம்’ க்³ரஹீஷ்யத²|
44 Как вы можете веровать, когда друг от друга принимаете славу, а славы, которая от Единого Бога, не ищете?
யூயம் ஈஸ்²வராத் ஸத்காரம்’ ந சிஷ்டத்வா கேவலம்’ பரஸ்பரம்’ ஸத்காரம் சேத்³ ஆத³த்⁴வ்வே தர்ஹி கத²ம்’ விஸ்²வஸிதும்’ ஸ²க்நுத²?
45 Не думайте, что Я буду обвинять вас пред Отцем: есть на вас обвинитель Моисей, на которого вы уповаете.
புது: ஸமீபே(அ)ஹம்’ யுஷ்மாந் அபவதி³ஷ்யாமீதி மா சிந்தயத யஸ்மிந், யஸ்மிந் யுஷ்மாகம்’ விஸ்²வஸ: ஸஏவ மூஸா யுஷ்மாந் அபவத³தி|
46 Ибо если бы вы верили Моисею, то поверили бы и Мне, потому что он писал о Мне.
யதி³ யூயம்’ தஸ்மிந் வ்யஸ்²வஸிஷ்யத தர்ஹி மய்யபி வ்யஸ்²வஸிஷ்யத, யத் ஸ மயி லிகி²தவாந்|
47 Если же его писаниям не верите, как поверите Моим словам?
ததோ யதி³ தேந லிகி²தவாநி ந ப்ரதித² தர்ஹி மம வாக்யாநி கத²ம்’ ப்ரத்யேஷ்யத²?
