Иов 37

1 И от сего трепещет сердце мое и подвиглось с места своего.

۱ «از این نیز دل می‌لرزد و از جای خودمتحرک می‌گردد.

2 Слушайте, слушайте голос Его и гром, исходящий из уст Его.

۲ گوش داده، صدای آواز او را بشنوید، و زمزمه‌ای را که از دهان وی صادر می‌شود،

3 Под всем небом раскат его, и блистание его - до краев земли.

۳ آن را در زیر تمامی آسمانهامی فرستد، و برق خویش را تا کرانهای زمین.

4 За ним гремит глас; гремит Он гласом величества Своего и не останавливает его, когда голос Его услышан.

۴ بعد از آن صدای غرش می‌کند و به آواز جلال خویش رعد می‌دهد و چون آوازش شنیده شدآنها را تاخیر نمی نماید.

5 Дивно гремит Бог гласом Своим, делает дела великие, для нас непостижимые.

۵ خدا از آواز خودرعدهای عجیب می‌دهد. اعمال عظیمی که ماآنها را ادراک نمی کنیم به عمل می‌آورد،

6 Ибо снегу Он говорит: будь на земле; равно мелкий дождь и большой дождь в Его власти.

۶ زیرابرف را می‌گوید: بر زمین بیفت. و همچنین بارش باران را و بارش بارانهای زورآور خویش را.

7 Он полагает печать на руку каждого человека, чтобы все люди знали дело Его.

۷ دست هر انسان را مختوم می‌سازد تا جمیع مردمان اعمال او را بدانند.

8 Тогда зверь уходит в убежище и остается в своих логовищах.

۸ آنگاه وحوش به ماوای خود می‌روند و در بیشه های خویش آرام می‌گیرند.

9 От юга приходит буря, от севера - стужа.

۹ از برجهای جنوب گردباد می‌آید و ازبرجهای شمال برودت.

10 От дуновения Божия происходит лед, и поверхность воды сжимается.

۱۰ از نفخه خدا یخ بسته می‌شود و سطح آبها منجمد می‌گردد.

11 Также влагою Он наполняет тучи, и облака сыплют свет Его,

۱۱ ابرها رانیز به رطوبت سنگین می‌سازد و سحاب، برق خود را پراکنده می‌کند.

12 и они направляются по намерениям Его, чтоб исполнить то, что Он повелит им на лице обитаемой земли.

۱۲ و آنها به دلالت او به هر سو منقلب می‌شوند تا هرآنچه به آنها امرفرماید بر روی تمامی ربع مسکون به عمل آورند.

13 Он повелевает им идти или для наказания, или в благоволение, или для помилования.

۱۳ خواه آنها را برای تادیب بفرستد یا به جهت زمین خود یا برای رحمت.

14 Внимай сему, Иов; стой и разумевай чудные дела Божии.

۱۴ «ای ایوب این را استماع نما. بایست و دراعمال عجیب خدا تامل کن.

15 Знаешь ли, как Бог располагает ими и повелевает свету блистать из облака Своего?

۱۵ آیا مطلع هستی وقتی که خدا عزم خود را به آنها قرار می‌دهد وبرق، ابرهای خود را درخشان می‌سازد؟

16 Разумеешь ли равновесие облаков, чудное дело Совершеннейшего в знании?

۱۶ آیا تواز موازنه ابرها مطلع هستی؟ یا از اعمال عجیبه اوکه در علم، کامل است.

17 Как нагревается твоя одежда, когда Он успокаивает землю от юга?

۱۷ که چگونه رختهای توگرم می‌شود هنگامی که زمین از باد جنوبی ساکن می‌گردد.

18 Ты ли с Ним распростер небеса, твердые, как литое зеркало?

۱۸ آیا مثل او می‌توانی فلک رابگسترانی که مانند آینه ریخته شده مستحکم است؟

19 Научи нас, что сказать Ему? Мы в этой тьме ничего не можем сообразить.

۱۹ ما را تعلیم بده که با وی چه توانیم گفت، زیرا به‌سبب تاریکی سخن نیکو نتوانیم آورد.

20 Будет ли возвещено Ему, что я говорю? Сказал ли кто, что сказанное доносится Ему?

۲۰ آیا چون سخن گویم به او خبر داده می‌شود یاانسان سخن گوید تا هلاک گردد.

21 Теперь не видно яркого света в облаках, но пронесется ветер и расчистит их.

۲۱ و حال آفتاب را نمی توان دید هرچند در سپهر درخشان باشد تاباد وزیده آن را پاک کند.

22 Светлая погода приходит от севера, и окрест Бога страшное великолепие.

۲۲ درخشندگی طلایی از شمال می‌آید و نزد خدا جلال مهیب است.

23 Вседержитель! мы не постигаем Его. Он велик силою, судом и полнотою правосудия. Он никого не угнетает.

۲۳ قادر مطلق را ادراک نمی توانیم کرد، او در قوت وراستی عظیم است و در عدالت کبیر که بی‌انصافی نخواهد کرد.

24 Посему да благоговеют пред Ним люди, и да трепещут пред Ним все мудрые сердцем!

۲۴ لهذا مردمان از او می‌ترسند، امااو بر جمیع دانادلان نمی نگرد.»