Иов 32

1 Когда те три мужа перестали отвечать Иову, потому что он был прав в глазах своих,

آن سه دوست ایوب، دیگر به او جواب ندادند، چون ایوب بر بی‌گناهی خود پافشاری می‌کرد.

2 тогда воспылал гнев Елиуя, сына Варахиилова, Вузитянина из племени Рамова: воспылал гнев его на Иова за то, что он оправдывал себя больше, нежели Бога,

شخصی به نام الیهو، پسر برکئیل بوزی، از طایفهٔ رام، که شاهد این گفتگو بود خشمگین شد، زیرا ایوب نمی‌خواست قبول کند که گناهکار است و خدا به حق او را مجازات کرده است.

3 а на трех друзей его воспылал гнев его за то, что они не нашли, что отвечать, а между тем обвиняли Иова.

او از آن سه رفیق ایوب نیز خشمگین بود، چون بدون اینکه پاسخ قانع کننده‌ای برای ایوب داشته باشند، او را محکوم می‌کردند.

4 Елиуй ждал, пока Иов говорил, потому что они летами были старше его.

الیهو برای سخن گفتن با ایوب صبر کرده بود چون سایرین از او بزرگتر بودند.

5 Когда же Елиуй увидел, что нет ответа в устах тех трех мужей, тогда воспылал гнев его.

اما وقتی که دید آنها دیگر جوابی ندارند، برآشفت.

6 И отвечал Елиуй, сын Варахиилов, Вузитянин, и сказал: я молод летами, а вы - старцы; поэтому я робел и боялся объявлять вам мое мнение.

الیهو به سخن آمده چنین گفت: من جوانم و شما پیر. به همین علّت لب فرو بستم و جرأت نکردم عقیده‌ام را برای شما بیان کنم،

7 Я говорил сам себе: пусть говорят дни, и многолетие поучает мудрости.

زیرا گفته‌اند که پیران داناترند.

8 Но дух в человеке и дыхание Вседержителя дает ему разумение.

ولی حکمت و دانایی فقط بستگی به سن و سال ندارد، بلکه آن روحی که در انسان قرار دارد و نفس خدای قادر مطلق است، به انسان حکمت می‌بخشد.

9 Не многолетние только мудры, и не старики разумеют правду.

10 Поэтому я говорю: выслушайте меня, объявлю вам мое мнение и я.

پس به من گوش بدهید و بگذارید عقیده‌ام را بیان کنم.

11 Вот, я ожидал слов ваших, - вслушивался в суждения ваши, доколе вы придумывали, что сказать.

من در تمام این مدت صبر کردم و با دقت به سخنان و دلایل شما گوش دادم. هیچ‌کدام از شما نتوانستید پاسخ ایوب را بدهید و یا ثابت کنید که او گناهکار است.

12 Я пристально смотрел на вас, и вот никто из вас не обличает Иова и не отвечает на слова его.

13 Не скажите: мы нашли мудрость: Бог опровергнет его, а не человек.

به من نگویید: «ایوب بسیار حکیم است. فقط خدا می‌تواند او را قانع کند.»

14 Если бы он обращал слова свои ко мне, то я не вашими речами отвечал бы ему.

اگر ایوب با من به مباحثه پرداخته بود، با این نوع منطق پاسخ او را نمی‌دادم!

15 Испугались, не отвечают более; перестали говорить.

شما حیران نشسته‌اید و هیچ جوابی ندارید.

16 И как я ждал, а они не говорят, остановились и не отвечают более,

آیا حال که شما سکوت کرده‌اید من هم باید همچنان صبر کنم و ساکت بمانم؟

17 то и я отвечу с моей стороны, объявлю мое мнение и я,

نه، من به سهم خود جواب می‌دهم.

18 ибо я полон речами, и дух во мне теснит меня.

حرفهای زیادی برای گفتن دارم و دیگر نمی‌توانم صبر کنم.

19 Вот, утроба моя, как вино неоткрытое: она готова прорваться, подобно новым мехам.

مانند مشکی هستم که از شراب پر شده و نزدیک ترکیدن است.

20 Поговорю, и будет легче мне; открою уста мои и отвечу.

باید حرف بزنم تا راحت شوم. پس بگذارید من هم به سهم خود جواب بدهم.

21 На лице человека смотреть не буду и никакому человеку льстить не стану,

من قصد ندارم از کسی طرفداری کنم و سخنان تملق‌آمیز بگویم،

22 потому что я не умею льстить: сейчас убей меня, Творец мой.

چون انسان چاپلوسی نیستم و گرنه خالقم مرا هلاک می‌کرد.