Иов 3
1 После того открыл Иов уста свои и проклял день свой.
Senjälkeen Job avasi suunsa ja kirosi syntymäpäivänsä;
2 И начал Иов и сказал:
Job lausui ja sanoi:
3 погибни день, в который я родился, и ночь, в которую сказано: зачался человек!
"Kadotkoon se päivä, jona minä synnyin, ja se yö, joka sanoi: 'Poika on siinnyt'.
4 День тот да будет тьмою; да не взыщет его Бог свыше, и да не воссияет над ним свет!
Se päivä muuttukoon pimeydeksi; älköön Jumala korkeudessa sitä kysykö, älköönkä valonsäde sille paistako.
5 Да омрачит его тьма и тень смертная, да обложит его туча, да страшатся его, как палящего зноя!
Omistakoon sen pimeys ja pilkkopimeä, pilvi laskeutukoon sen päälle, peljästyttäkööt sitä päivänpimennykset.
6 Ночь та, - да обладает ею мрак, да не сочтется она в днях года, да не войдет в число месяцев!
Sen yön ryöstäköön pimeys; älköön se iloitko vuoden päivien parissa, älköön tulko kuukausien lukuun.
7 О! ночь та - да будет она безлюдна; да не войдет в нее веселье!
Katso, hedelmätön olkoon se yö, älköön siinä riemuhuuto raikuko.
8 Да проклянут ее проклинающие день, способные разбудить левиафана!
Kirotkoot sen päivänmanaajat, ne, jotka saavat hereille Leviatanin.
9 Да померкнут звезды рассвета ее: пусть ждет она света, и он не приходит, и да не увидит она ресниц денницы
Pimentykööt sen kointähdet, odottakoon se valoa, joka ei tule, älköön se aamuruskon silmäripsiä nähkö,
10 за то, что не затворила дверей чрева матери моей и не сокрыла горести от очей моих!
koska se ei sulkenut minulta kohdun ovia eikä kätkenyt vaivaa minun silmiltäni.
11 Для чего не умер я, выходя из утробы, и не скончался, когда вышел из чрева?
Miksi en kuollut heti äidin helmaan, miksi en menehtynyt kohdusta tullessani?
12 Зачем приняли меня колени? зачем было мне сосать сосцы?
Miksi olivat minua vastaanottamassa polvet, minkätähden rinnat imeäkseni?
13 Теперь бы лежал я и почивал; спал бы, и мне было бы покойно
Sillä makaisinhan rauhassa silloin, nukkuisin ja saisin levätä
14 с царями и советниками земли, которые застраивали для себя пустыни,
kuningasten ja maan neuvosmiesten kanssa, jotka ovat rakentaneet itselleen pyramiideja,
15 или с князьями, у которых было золото, и которые наполняли дома свои серебром;
päämiesten kanssa, joilla on ollut kultaa, jotka ovat täyttäneet talonsa hopealla;
16 или, как выкидыш сокрытый, я не существовал бы, как младенцы, не увидевшие света.
tahi olisin olematon niinkuin maahan kätketty keskoinen, niinkuin sikiöt, jotka eivät ole päivänvaloa nähneet.
17 Там беззаконные перестают наводить страх, и там отдыхают истощившиеся в силах.
Siellä lakkaavat jumalattomat raivoamasta, siellä saavat uupuneet levätä;
18 Там узники вместе наслаждаются покоем и не слышат криков приставника.
kaikki vangit ovat rauhassa, eivät kuule käskijän ääntä.
19 Малый и великий там равны, и раб свободен от господина своего.
Yhtäläiset ovat siellä pieni ja suuri, orja on vapaa herrastansa.
20 На что дан страдальцу свет, и жизнь огорченным душою,
Miksi hän antaa vaivatulle valoa ja elämää murhemielisille,
21 которые ждут смерти, и нет ее, которые вырыли бы ее охотнее, нежели клад,
jotka odottavat kuolemaa, eikä se tule, jotka etsivät sitä enemmän kuin aarretta,
22 обрадовались бы до восторга, восхитились бы, что нашли гроб?
jotka iloitsisivat riemastuksiin asti, riemuitsisivat, jos löytäisivät haudan-
23 На что дан свет человеку, которого путь закрыт, и которого Бог окружил мраком?
miehelle, jonka tie on ummessa, jonka Jumala on aitaukseen sulkenut?
24 Вздохи мои предупреждают хлеб мой, и стоны мои льются, как вода,
Sillä huokaukseni on tullut minun leiväkseni, valitukseni valuu kuin vesi.
25 ибо ужасное, чего я ужасался, то и постигло меня; и чего я боялся, то и пришло ко мне.
Sillä mitä minä kauhistuin, se minua kohtasi, ja mitä minä pelkäsin, se minulle tapahtui.
26 Нет мне мира, нет покоя, нет отрады: постигло несчастье.
Ennenkuin tyynnyin, rauhan ja levon sain, tuli tuska jälleen."
