Иов 16
1 И отвечал Иов и сказал:
Ale odpowiedział Ijob, i rzekł:
2 слышал я много такого; жалкие утешители все вы!
Słyszałem takowych rzeczy wiele; przykrymi cieszycielami wy wszyscy jesteście.
3 Будет ли конец ветреным словам? и что побудило тебя так отвечать?
I kiedyż będzie koniec tym próżnym słowom? albo co cię przymusza, że tak odpowiadasz?
4 И я мог бы так же говорить, как вы, если бы душа ваша была на месте души моей; ополчался бы на вас словами и кивал бы на вас головою моею;
Azażbym ja tak mówił, jako wy, gdybyście wy byli na miejscu mojem? azażbym zbierał przeciwko wam słowa, i kiwałlibym nad wami głową swoją?
5 подкреплял бы вас языком моим и движением губ утешал бы.
Owszembym was posilał ustami memi, a ruchanie warg moich ulżyłoby boleści waszych.
6 Говорю ли я, не утоляется скорбь моя; перестаю ли, что отходит от меня?
Ale jeźli będę mówił, przecież się nie ukoi boleść moja; a jeźli też przestanę, izaż odejdzie odemnie?
7 Но ныне Он изнурил меня. Ты разрушил всю семью мою.
A teraz zemdlił mię; spustoszyłeś, o Boże! wszystko zgromadzenie moje.
8 Ты покрыл меня морщинами во свидетельство против меня; восстает на меня изможденность моя, в лицо укоряет меня.
Pomarszczyłeś mię na świadectwo, a znaczne na mnie schudzenie moje na twarzy mojej, jawnie świadczy przeciwko mnie.
9 Гнев Его терзает и враждует против меня, скрежещет на меня зубами своими; неприятель мой острит на меня глаза свои.
Popędliwość jego porwała mię, i wziął nienawiść przeciwko mnie; a zgrzytając na mię zębami swemi, jako nieprzyjaciel mój, bystremi oczyma swemi spojrzał na mię.
10 Разинули на меня пасть свою; ругаясь бьют меня по щекам; все сговорились против меня.
Rozdzierają na mię usta swe, i sromotnie mię policzkowali, zebrawszy się społu przeciwko mnie.
11 Предал меня Бог беззаконнику и в руки нечестивым бросил меня.
Podał mię Bóg przewrotnemu, a w ręce niepobożnych wydał mię.
12 Я был спокоен, но Он потряс меня; взял меня за шею и избил меня и поставил меня целью для Себя.
Byłem w pokoju, ale mię potarł; a uchwyciwszy mię za szyję moję, roztrzaskał mię, i wystawił mię sobie za cel.
13 Окружили меня стрельцы Его; Он рассекает внутренности мои и не щадит, пролил на землю желчь мою,
Ogarnęli mię strzelcy jego; rozciął nerki moje, a nie przepuścił, i rozlał na ziemię żółć moję.
14 пробивает во мне пролом за проломом, бежит на меня, как ратоборец.
Zranił mię, raną na ranę; rzucił się na mię, jako olbrzym.
15 Вретище сшил я на кожу мою и в прах положил голову мою.
Uszyłem wór na zsiniałą skórę moję, a oszpeciłem prochem głowę moję.
16 Лицо мое побагровело от плача, и на веждах моих тень смерти,
Twarz moja płaczem oszpecona, a na powiekach moich jest cień śmierci.
17 при всем том, что нет хищения в руках моих, и молитва моя чиста.
Chociaż żadnego łupiestwa niemasz w rękach moich, a modlitwa moja jest czysta. (a jeźli nie tak, )
18 Земля! не закрой моей крови, и да не будет места воплю моему.
O ziemio! nie zakrywajże krwi mojej, a niech nie ma miejsca wołanie moje!
19 И ныне вот на небесах Свидетель мой, и Заступник мой в вышних!
Otoć i teraz w niebie jest świadek mój, jest świadek mój na wysokości.
20 Многоречивые друзья мои! К Богу слезит око мое.
O krasomówcy moi, przyjaciele moi! wylewa łzy do Boga oko moje.
21 О, если бы человек мог иметь состязание с Богом, как сын человеческий с ближним своим!
Oby się godziło wieść spór człowiekowi z Bogiem, i jako synowi człowieczemu z bliźnim swym!
22 Ибо летам моим приходит конец, и я отхожу в путь невозвратный.
Bo lata zamierzone nadchodzą, a ścieszką, którą się nie wrócę, już idą.
