Иов 13
1 Вот, все это видело око мое, слышало ухо мое и заметило для себя.
Мана, мениң көзүм буларниң һәммисини көрүп чиққан; Мениң қулиқим буларни аңлап чүшәнгән.
2 Сколько знаете вы, знаю и я: не ниже я вас.
Силәрниң билгәнлириңларни мәнму билимән; Мениң силәрдин қелишқичилигим йоқ.
3 Но я к Вседержителю хотел бы говорить и желал бы состязаться с Богом.
Бирақ мениң арзуюм Һәммигә қадир билән сөзлишиштур, Мениң Худа билән муназирә қилғум келиду.
4 А вы сплетчики лжи; все вы бесполезные врачи.
Силәр болсаңлар төһмәт чаплиғучилар, Һәммиңлар ярамсиз тевипсиләр.
5 О, если бы вы только молчали! это было бы вменено вам в мудрость.
Силәр пәқәтла сүкүттә турған болсаңлар еди! Бу силәр үчүн даналиқ болатти!
6 Выслушайте же рассуждения мои и вникните в возражение уст моих.
Мениң муназирәмгә қулақ селиңлар, Ләвлиримдики муһакимиләрни аңлап беқиңлар.
7 Надлежало ли вам ради Бога говорить неправду и для Него говорить ложь?
Силәр Худаниң вакаләтчиси сүпитидә болувелип адилсиз сөз қиламсиләр? Униң үчүн һейлә-микирлик гәп қилмақчимусиләр?
8 Надлежало ли вам быть лицеприятными к Нему и за Бога так препираться?
Униңға йүз-хатирә қилип [хушамәт] қилмақчимусиләр?! Униңға вакалитән дәва соримақчимусиләр?
9 Хорошо ли будет, когда Он испытает вас? Обманете ли Его, как обманывают человека?
У ич-бағриңларни ахтуруп чиқса, силәр үчүн яхши болаттиму? Инсан балисини алдиғандәк уни алдимақчимусиләр?
10 Строго накажет Он вас, хотя вы и скрытно лицемерите.
Силәр йүз-хатирә қилип йошурунчә хушамәт қилсаңлар, У чоқум силәрни әйипләйду.
11 Неужели величие Его не устрашает вас, и страх Его не нападает на вас?
Буниңдин көрә Униң һәйвисиниң силәрни қорқатқини, Униң вәһимисиниң силәргә чүшкини түзүк әмәсму?
12 Напоминания ваши подобны пеплу; оплоты ваши - оплоты глиняные.
Пәнд-несиһәтиңлар пәқәт күлгә охшаш сөзләр, халас; Силәр [ишәш бағлиған] истиһкамиңлар пәқәт лай истиһкамлар, халас.
13 Замолчите предо мною, и я буду говорить, что бы ни постигло меня.
Мени ихтияримға қоюветип зуван сүрмәңлар, мени гәп қилғили қоюңлар. Бешимға һәр немә кәлсә кәлсун!
14 Для чего мне терзать тело мое зубами моими и душу мою полагать в руку мою?
Қандақла болмисун, җеним билән тәвәккул қилимән, Мән җенимни алқинимға елип қойимән!
15 Вот, Он убивает меня, но я буду надеяться; я желал бы только отстоять пути мои пред лицом Его!
У җенимни алсиму мән йәнила Уни күтимән, Униңға тайинимән; Бирақ қандақла болмисун мән тутқан йоллиримни Униң алдида ақлимақчимән;
16 И это уже в оправдание мне, потому что лицемер не пойдет пред лице Его!
Бундақ қилишим маңа ниҗатлиқ болиду; Чүнки иплас бир адәм униң алдиға баралмайду.
17 Выслушайте внимательно слово мое и объяснение мое ушами вашими.
Сөзлиримни диққәт билән аңлаңлар, Баянлиримға убдан қулақ селиңлар.
18 Вот, я завел судебное дело: знаю, что буду прав.
Мана, мән өз дәвайимни тәртиплиқ қилип тәйяр қилдим; Мән өзүмниң һәқиқәтән ақлинидиғанлиғимни билимән.
19 Кто в состоянии оспорить меня? Ибо я скоро умолкну и испущу дух.
Мән билән бәс-муназирә қилидиған қени ким баркин? Һазир сүкүт қилған болсам, тиниқтин тохтиған болаттим!
20 Двух только вещей не делай со мною, и тогда я не буду укрываться от лица Твоего:
[Аһ Худа]! Маңа пәқәт икки ишнила қилип бәргин; Шундақ болғандила, мән өзүмни Сәндин қачурмаймән:
21 удали от меня руку Твою, и ужас Твой да не потрясает меня.
— Қолуңни мәндин жирақ қилғин; — Вәһимәң мени қорқатмисун.
22 Тогда зови, и я буду отвечать, или буду говорить я, а Ты отвечай мне.
Андин мени сот қилишқа чақир, мән саңа җавап беримән; Яки мән Саңа [дәвайимдин] сөз қилсам, Сәнму маңа җавап берисән.
23 Сколько у меня пороков и грехов? покажи мне беззаконие мое и грех мой.
Мениң қәбиһликлирим һәм гуналирим зади қанчилик? Итаәтсизлигим һәм гунайимни маңа көрситип бәр!
24 Для чего скрываешь лице Твое и считаешь меня врагом Тебе?
Немишкә дидариңни мәндин йошурисән? Немишкә мени Өз дүшминиң дәп билдиң?
25 Не сорванный ли листок Ты сокрушаешь и не сухую ли соломинку преследуешь?
Уяқ-буяққа учуруветилидиған анчики бир йопурмақни вәһимигә салмақчимусән? Қуруп кәткән пахални қоғлимақчимусән?
26 Ибо Ты пишешь на меня горькое и вменяешь мне грехи юности моей,
Чүнки Сән мениң үстүмдин зәһәрдәк әрзләрни язисән, Сән яшлиғимдики қәбиһликлиримни маңа қайтуруватисән.
27 и ставишь в колоду ноги мои и подстерегаешь все стези мои, - гонишься по следам ног моих.
Мән чирип кәткән бир нәрсә, Мән пәқәт күйә йегән бир кийимла болғиним билән, Лекин Сән мениң путлиримни кишәнләйсән, Һәммә йоллиримни күзитип жүрисән; Тапанлиримға маңмаслиқ үчүн чәк сизип қойғансән.
28 А он, как гниль, распадается, как одежда, изъеденная молью.
