Исаия 58
1 Взывай громко, не удерживайся; возвысь голос твой, подобно трубе, и укажи народу Моему на беззакония его, и дому Иаковлеву - на грехи его.
— Нида қилип җакалиғин, Авазиңни қоюп берип болушичә товла, Авазиңни канайдәк көтәр, Мениң хәлқимгә уларниң асийлиғини, Яқупниң җәмәтигә гуналирини баян қилғин.
2 Они каждый день ищут Меня и хотят знать пути Мои, как бы народ, поступающий праведно и не оставляющий законов Бога своего; они вопрошают Меня о судах правды, желают приближения к Богу:
Бирақ улар Мени һәр күни издәйдиған, Һәққанийлиқни жүргүзидиған, Мениң йоллиримни билишни хошаллиқ дәп билидиған, Худасиниң һөкүм-пәрманлирини ташливәтмәйдиған бир әлгә охшайду; Улар Мәндин һәққанийлиқни бекитидиған һөкүм-пәрманларни сорайду; Улар Худаға йеқинлишишни хурсәнлик дәп билиду.
3 “Почему мы постимся, а Ты не видишь? смиряем души свои, а Ты не знаешь?” - Вот, в день поста вашего вы исполняете волю вашу и требуете тяжких трудов от других.
[Андин улар]: — «Биз роза туттуқ, Әнди немишкә сән көзүңгә илмидиң? Биз җенимизни қийнидуқ, Әнди немишкә буниңдин хәвириң йоқ?» — [дәп сорайду]. — Қараңлар, роза күни өз көңлүңлардикини қиливерисиләр, Хизмәтчилириңларни қаттиқ ишлитисиләр;
4 Вот, вы поститесь для ссор и распрей и для того, чтобы дерзкою рукою бить других; вы не поститесь в это время так, чтобы голос ваш был услышан на высоте.
Силәрниң роза тутушлириңлар җәңги-җедәл чиқириш үчүнму? Қәбиһ қоллириңлар мушт билән адәм урушни мәхсәт қилған охшимамду? Һазирқи роза тутушлириңларниң мәхсити авазиңларни әршләрдә аңлитиш әмәстур!
5 Таков ли тот пост, который Я избрал, день, в который томит человек душу свою, когда гнет голову свою, как тростник, и подстилает под себя рубище и пепел? Это ли назовешь постом и днем, угодным Господу?
Мән таллиған шу роза тутуш күни — Адәмләрниң җенини қийнайдиған күнму? Бешини қомуштәк егип, Астиға бөз вә күлләрни йейиш керәк болған күнму? Силәр мошундақ ишларни «роза», «Пәрвәрдигар қобул қилғидәк бир күн» дәватамсиләр?
6 Вот пост, который Я избрал: разреши оковы неправды, развяжи узы ярма, и угнетенных отпусти на свободу, и расторгни всякое ярмо;
Мана, Мән таллиған роза мошуки: — Рәзиллик-зулумниң асарәтлирини бошитиш, Боюнтуруқниң тасмилирини йешиш, Езилгәнләрни бошитип һөр қилиш, Һәр қандақ боюнтуруқни чеқип ташлаш әмәсмиди?
7 раздели с голодным хлеб твой, и скитающихся бедных введи в дом; когда увидишь нагого, одень его, и от единокровного твоего не укрывайся.
Аш-нениңни ачларға үләштүрүшүң, Һаҗәтмән мусапирларни һимайә қилип өйүңгә апиришиң, Ялаңачларни көргиниңдә, уни кийдүрүшүң, Өзүңни өзүң билән бир җан бир тән болғанлардин қачурмаслиғиңдин ибарәт әмәсму?
8 Тогда откроется, как заря, свет твой, и исцеление твое скоро возрастет, и правда твоя пойдет пред тобою, и слава Господня будет сопровождать тебя.
Шундақ қилғанда нуруң таң сәһәрдәк валлидә ечилиду, Саламәтлигиң тездин әслигә келип яшнайсән; Һәққанийлиғиң алдиңда маңиду, Арқаңдики муһапизәтчиң болса Пәрвәрдигарниң шан-шәриви болиду.
9 Тогда ты воззовешь, и Господь услышит; возопиешь, и Он скажет: “вот Я!” Когда ты удалишь из среды твоей ярмо, перестанешь поднимать перст и говорить оскорбительное,
Сән чақирсаң, Пәрвәрдигар җавап бериду; Нида қилисән, У: «Мана Мән!» дәйду. Әгәр араңлардин боюнтуруқни, Тәңләйдиған бармақни, Һәм төһмәт гәплирини йоқ қилсаң,
10 и отдашь голодному душу твою и напитаешь душу страдальца: тогда свет твой взойдет во тьме, и мрак твой будет как полдень;
Җениңни ачлар үчүн пида қилсаң, Езилгәнләрниң һаҗәтлиридин чиқсаң, Шу чағда нуруң қараңғулуқта көтирилиду; Зулмитиң чүштәк болиду;
11 и будет Господь вождем твоим всегда, и во время засухи будет насыщать душу твою и утучнять кости твои, и ты будешь, как напоенный водою сад и как источник, которого воды никогда не иссякают.
Һәм Пәрвәрдигар сениң дайимлиқ йетәклигүчиң болиду, Җениңни қурғақчилиқ болған вақтидиму қамдайду, Устиханлириңни күчәйтиду; Сән суғирилидиған бир бағ, Сулири урғуп түгимәйдиған, адәмни алдимайдиған бир булақ болисән;
12 И застроятся потомками твоими пустыни вековые: ты восстановишь основания многих поколений, и будут называть тебя восстановителем развалин, возобновителем путей для населения.
Сәндин төрәлгәнләр кона харабиләрни қайтидин қуруп чиқиду; Нурғун дәвирләр қалдурған һулларни қайтидин көтирисән, Шуниң билән «Бөсүлгән тамларни қайтидин ясиғучи, Коча-йол вә туралғуларни әслигә кәлтүргүчи» дәп атилисән.
13 Если ты удержишь ногу твою ради субботы от исполнения прихотей твоих во святый день Мой, и будешь называть субботу отрадою, святым днем Господним, чествуемым, и почтишь ее тем, что не будешь заниматься обычными твоими делами, угождать твоей прихоти и пустословить, -
Әгәр сән шабат күнидә қәдәмлириңни санап маңсаң, Йәни Мениң муқәддәс күнүмдә өзүңниңки көңлүңдикиләрни қилмай, Шабатни «хошаллиқ», Пәрвәрдигарниң муқәддәс күнини «һөрмәтлик күн» дәп билсәң, Һәм Уни һөрмәтләп, Өз йоллириңда маңмай, Өз билгиниңни издимәй, Қуруқ параң салмисаң,
14 то будешь иметь радость в Господе, и Я возведу тебя на высоты земли и дам вкусить тебе наследие Иакова, отца твоего: уста Господни изрекли это.
Ундақта Пәрвәрдигарни көңлүңниң хошаллиғи дәп билисән, Һәм Мән сени йәр йүзидики жуқури җайларға мингүзүп маңдуримән; Атаң Яқупниң мираси билән сени озуқландуримән — Чүнки Пәрвәрдигар Өз ағзи билән шундақ сөз қилди.
