< К Евреям 12 >

1 Посему и мы, имея вокруг себя такое облако свидетелей, свергнем с себя всякое бремя и запинающий нас грех, и с терпением будем проходить предстоящее нам поприще,
អតោ ហេតោរេតាវត្សាក្ឞិមេឃៃ រ្វេឞ្ដិតាះ សន្តោ វយមបិ សវ៌្វភារម៑ អាឝុពាធកំ បាបញ្ច និក្ឞិប្យាស្មាកំ គមនាយ និរូបិតេ មាគ៌េ ធៃយ៌្យេណ ធាវាម។
2 Взирая на начальника и совершителя веры, Иисуса, который, вместо предлежавшей Ему радости, претерпел крест, пренебрегши посрамление, и воссел одесную престола Божия.
យឝ្ចាស្មាកំ វិឝ្វាសស្យាគ្រេសរះ សិទ្ធិកត៌្តា ចាស្តិ តំ យីឝុំ វីក្ឞាមហៃ យតះ ស ស្វសម្មុខស្ថិតានន្ទស្យ ប្រាប្ត្យត៌្ហម៑ អបមានំ តុច្ឆីក្ឫត្យ ក្រុឝស្យ យាតនាំ សោឍវាន៑ ឦឝ្វរីយសិំហាសនស្យ ទក្ឞិណបាឝ៌្វេ សមុបវិឞ្ដវាំឝ្ច។
3 Помыслите о Претерпевшем такое над Собой поругание от грешников, чтобы вам не изнемочь и не ослабеть душами вашими.
យះ បាបិភិះ ស្វវិរុទ្ធម៑ ឯតាទ្ឫឝំ វៃបរីត្យំ សោឍវាន៑ តម៑ អាលោចយត តេន យូយំ ស្វមនះសុ ឝ្រាន្តាះ ក្លាន្តាឝ្ច ន ភវិឞ្យថ។
4 Вы еще не до крови сражались, подвизаясь против греха,
យូយំ បាបេន សហ យុធ្យន្តោៜទ្យាបិ ឝោណិតវ្យយបយ៌្យន្តំ ប្រតិរោធំ នាកុរុត។
5 И забыли утешение, которое предлагается вам, как сынам: “сын мой! не пренебрегай наказания Господня и не унывай, когда Он обличает тебя.
តថា ច បុត្រាន៑ ប្រតីវ យុឞ្មាន៑ ប្រតិ យ ឧបទេឝ ឧក្តស្តំ កិំ វិស្ម្ឫតវន្តះ? "បរេឝេន ក្ឫតាំ ឝាស្តិំ ហេ មត្បុត្រ ន តុច្ឆយ។ តេន សំភត៌្សិតឝ្ចាបិ នៃវ ក្លាម្យ កទាចន។
6 Ибо Господь кого любит, того наказывает; бьет же всякого сына, которого принимает”.
បរេឝះ ប្រីយតេ យស្មិន៑ តស្មៃ ឝាស្តិំ ទទាតិ យត៑។ យន្តុ បុត្រំ ស គ្ឫហ្លាតិ តមេវ ប្រហរត្យបិ។ "
7 Если вы терпите наказание, то Бог поступает с вами, как с сынами. Ибо есть ли какой сын, которого бы не наказывал отец?
យទិ យូយំ ឝាស្តិំ សហធ្វំ តហ៌ីឝ្វរះ បុត្រៃរិវ យុឞ្មាភិះ សាទ៌្ធំ វ្យវហរតិ យតះ បិតា យស្មៃ ឝាស្តិំ ន ទទាតិ តាទ្ឫឝះ បុត្រះ កះ?
8 Если же остаетесь без наказания, которое всем обще, то вы - незаконные дети, а не сыны.
សវ៌្វេ យស្យាះ ឝាស្តេរំឝិនោ ភវន្តិ សា យទិ យុឞ្មាកំ ន ភវតិ តហ៌ិ យូយម៑ អាត្មជា ន កិន្តុ ជារជា អាធ្វេ។
9 Притом, если мы, будучи наказываемы плотским родителями нашими, боялись их, то не гораздо ли более должны покоряться Отцу духов, чтобы жить?
អបរម៑ អស្មាកំ ឝារីរិកជន្មទាតារោៜស្មាកំ ឝាស្តិការិណោៜភវន៑ តេ ចាស្មាភិះ សម្មានិតាស្តស្មាទ៑ យ អាត្មនាំ ជនយិតា វយំ កិំ តតោៜធិកំ តស្យ វឝីភូយ ន ជីវិឞ្យាមះ?
10 Те наказывали нас по своему произволу для немногих дней; а Сей - для пользы, чтобы нам иметь участие в святости Его.
តេ ត្វល្បទិនានិ យាវត៑ ស្វមនោៜមតានុសារេណ ឝាស្តិំ ក្ឫតវន្តះ កិន្ត្វេឞោៜស្មាកំ ហិតាយ តស្យ បវិត្រតាយា អំឝិត្វាយ ចាស្មាន៑ ឝាស្តិ។
11 Всякое наказание в настоящее время кажется не радостью, а печалью; но после наученных чрез него доставляет мирный плод праведности.
ឝាស្តិឝ្ច វត៌្តមានសមយេ កេនាបិ នានន្ទជនិកា កិន្តុ ឝោកជនិកៃវ មន្យតេ តថាបិ យេ តយា វិនីយន្តេ តេភ្យះ សា បឝ្ចាត៑ ឝាន្តិយុក្តំ ធម៌្មផលំ ទទាតិ។
12 Итак укрепите опустившиеся руки и ослабшие колена
អតឯវ យូយំ ឝិថិលាន៑ ហស្តាន៑ ទុព៌្ពលានិ ជានូនិ ច សពលានិ កុរុធ្វំ។
13 И ходите прямо ногами вашими, дабы хромлющее не совратилось, а лучше исправилось.
យថា ច ទុព៌្ពលស្យ សន្ធិស្ថានំ ន ភជ្យេត ស្វស្ថំ តិឞ្ឋេត៑ តថា ស្វចរណាត៌្ហំ សរលំ មាគ៌ំ និម៌្មាត។
14 Старайтесь иметь мир со всеми и святость, без которой никто не увидит Господа.
អបរញ្ច សវ៌្វៃះ សាត៌្ហម៑ ឯក្យភាវំ យច្ច វិនា បរមេឝ្វរស្យ ទឝ៌នំ កេនាបិ ន លប្ស្យតេ តត៑ បវិត្រត្វំ ចេឞ្ដធ្វំ។
15 Наблюдайте, чтобы кто не лишился благодати Божией; чтобы какой горький корень, возникнув, не причинил вреда, и чтобы им не осквернились многие;
យថា កឝ្ចិទ៑ ឦឝ្វរស្យានុគ្រហាត៑ ន បតេត៑, យថា ច តិក្តតាយា មូលំ ប្ររុហ្យ ពាធាជនកំ ន ភវេត៑ តេន ច ពហវោៜបវិត្រា ន ភវេយុះ,
16 Чтобы не было между вами какого блудника, или нечестивца, который бы, как Исав, за одну снедь отказался от своего первородства.
យថា ច កឝ្ចិត៑ លម្បដោ វា ឯកក្ឫត្វ អាហារាត៌្ហំ ស្វីយជ្យេឞ្ឋាធិការវិក្រេតា យ ឯឞៅស្តទ្វទ៑ អធម៌្មាចារី ន ភវេត៑ តថា សាវធានា ភវត។
17 Ибо вы знаете, что после того он, желая наследовать благословение, был отвержен; не мог переменить мыслей отца, хотя и просил о том со слезами.
យតះ ស ឯឞៅះ បឝ្ចាទ៑ អាឝីវ៌្វាទាធិការី ភវិតុម៑ ឥច្ឆន្នបិ នានុគ្ឫហីត ឥតិ យូយំ ជានីថ, ស ចាឝ្រុបាតេន មត្យន្តរំ ប្រាត៌្ហយមានោៜបិ តទុបាយំ ន លេភេ។
18 Вы приступили не к горе, осязаемой и пылающей огнем, не ко тьме и мраку и буре,
អបរញ្ច ស្ប្ឫឝ្យះ បវ៌្វតះ ប្រជ្វលិតោ វហ្និះ ក្ឫឞ្ណាវណ៌ោ មេឃោ ៜន្ធការោ ឈញ្ភ្ឝ តូរីវាទ្យំ វាក្យានាំ ឝព្ទឝ្ច នៃតេឞាំ សន្និធៅ យូយម៑ អាគតាះ។
19 Не к трубному звуку и гласу глаголов, который слышавшие просили, чтобы к ним более не было продолжаемо слово,
តំ ឝព្ទំ ឝ្រុត្វា ឝ្រោតារស្តាទ្ឫឝំ សម្ភាឞណំ យត៑ បុន រ្ន ជាយតេ តត៑ ប្រាត៌្ហិតវន្តះ។
20 Ибо они не могли стерпеть того, что заповедуемо было: “если и зверь прикоснется к горе, будет побит камнями (или поражен стрелою)”;
យតះ បឝុរបិ យទិ ធរាធរំ ស្ប្ឫឝតិ តហ៌ិ ស បាឞាណាឃាតៃ រ្ហន្តវ្យ ឥត្យាទេឝំ សោឍុំ តេ នាឝក្នុវន៑។
21 И столь ужасно было это видение, что и Моисей сказал “я в страхе и трепете”.
តច្ច ទឝ៌នម៑ ឯវំ ភយានកំ យត៑ មូសសោក្តំ ភីតស្ត្រាសយុក្តឝ្ចាស្មីតិ។
22 Но вы приступили к горе Сиону и ко граду Бога живого, и к небесному Иерусалиму и тьмам Ангелов,
កិន្តុ សីយោន្បវ៌្វតោ ៜមរេឝ្វរស្យ នគរំ ស្វគ៌ស្ថយិរូឝាលមម៑ អយុតានិ ទិវ្យទូតាះ
23 К торжествующему собору и Церкви первенцев, написанных на небесах, и к Судии всех Богу, и к духам праведников, достигших совершенства,
ស្វគ៌េ លិខិតានាំ ប្រថមជាតានាម៑ ឧត្សវះ សមិតិឝ្ច សវ៌្វេឞាំ វិចារាធិបតិរីឝ្វរះ សិទ្ធីក្ឫតធាម៌្មិកានាម៑ អាត្មានោ
24 И к Ходатаю нового завета Иисусу, и к Крови кропления, говорящей лучше, нежели Авелева.
នូតននិយមស្យ មធ្យស្ថោ យីឝុះ, អបរំ ហាពិលោ រក្តាត៑ ឝ្រេយះ ប្រចារកំ ប្រោក្ឞណស្យ រក្តញ្ចៃតេឞាំ សន្និធៅ យូយម៑ អាគតាះ។
25 Смотрите, не отвратитесь и вы от говорящего. Если те, не послушавши глаголавшего на земле, не избегли наказания, то тем более не избежим мы, если отвратимся от Глаголющего с небес,
សាវធានា ភវត តំ វក្តារំ នាវជានីត យតោ ហេតោះ ប្ឫថិវីស្ថិតះ ស វក្តា យៃរវជ្ញាតស្តៃ រ្យទិ រក្ឞា នាប្រាបិ តហ៌ិ ស្វគ៌ីយវក្តុះ បរាង្មុខីភូយាស្មាភិះ កថំ រក្ឞា ប្រាប្ស្យតេ?
26 Которого глас тогда поколебал землю, и Который ныне дал такое обещание: “еще раз поколеблю не только землю, но и небо”.
តទា តស្យ រវាត៑ ប្ឫថិវី កម្បិតា កិន្ត្វិទានីំ តេនេទំ ប្រតិជ្ញាតំ យថា, "អហំ បុនរេកក្ឫត្វះ ប្ឫថិវីំ កម្បយិឞ្យាមិ កេវលំ តន្នហិ គគនមបិ កម្បយិឞ្យាមិ។ "
27 Слова “еще раз” означают изменение колеблемого, как сотворенного, чтобы пребыло непоколебимое.
ស ឯកក្ឫត្វះ ឝព្ទោ និឝ្ចលវិឞយាណាំ ស្ថិតយេ និម៌្មិតានាមិវ ចញ្ចលវស្តូនាំ ស្ថានាន្តរីករណំ ប្រកាឝយតិ។
28 Итак мы, приемля царство непоколебимое, будем хранить благодать, которою будем служить благоугодно Богу, с благоговением и страхом,
អតឯវ និឝ្ចលរាជ្យប្រាប្តៃរស្មាភិះ សោៜនុគ្រហ អាលម្ពិតវ្យោ យេន វយំ សាទរំ សភយញ្ច តុឞ្ដិជនករូបេណេឝ្វរំ សេវិតុំ ឝក្នុយាម។
29 Потому что Бог наш есть огонь поядающий.
យតោៜស្មាកម៑ ឦឝ្វរះ សំហារកោ វហ្និះ។

< К Евреям 12 >