< 2-е Коринфянам 7 >

1 Итак, возлюбленные, имея такие обетования, очистим себя от всякой скверны плоти и духа, совершая святыню в страхе Божием.
అతఏవ హే ప్రియతమాః, ఏతాదృశీః ప్రతిజ్ఞాః ప్రాప్తైరస్మాభిః శరీరాత్మనోః సర్వ్వమాలిన్యమ్ అపమృజ్యేశ్వరస్య భక్త్యా పవిత్రాచారః సాధ్యతాం|
2 Вместите нас. Мы никого не обидели, никому не повредили, ни от кого не искали корысти.
యూయమ్ అస్మాన్ గృహ్లీత| అస్మాభిః కస్యాప్యన్యాయో న కృతః కోఽపి న వఞ్చితః|
3 Не в осуждение говорю; ибо я прежде сказал, что вы в сердцах наших, так чтобы вместе и умереть и жить.
యుష్మాన్ దోషిణః కర్త్తమహం వాక్యమేతద్ వదామీతి నహి యుష్మాభిః సహ జీవనాయ మరణాయ వా వయం యుష్మాన్ స్వాన్తఃకరణై ర్ధారయామ ఇతి పూర్వ్వం మయోక్తం|
4 Я много надеюсь на вас, много хвалюсь вами; я исполнен утешением, преизобилую радостью, при всей скорби нашей.
యుష్మాన్ ప్రతి మమ మహేత్సాహో జాయతే యుష్మాన్ అధ్యహం బహు శ్లాఘే చ తేన సర్వ్వక్లేశసమయేఽహం సాన్త్వనయా పూర్ణో హర్షేణ ప్రఫుల్లితశ్చ భవామి|
5 Ибо, когда пришли мы в Македонию, плоть наша не имела никакого покоя, но мы были стеснены отовсюду: отвне - нападения, внутри - страхи.
అస్మాసు మాకిదనియాదేశమ్ ఆగతేష్వస్మాకం శరీరస్య కాచిదపి శాన్తి ర్నాభవత్ కిన్తు సర్వ్వతో బహి ర్విరోధేనాన్తశ్చ భీత్యా వయమ్ అపీడ్యామహి|
6 Но Бог, утешающий смиренных, утешил нас прибытием Тита,
కిన్తు నమ్రాణాం సాన్త్వయితా య ఈశ్వరః స తీతస్యాగమనేనాస్మాన్ అసాన్త్వయత్|
7 и не только прибытием его, но и утешением, которым он утешался о вас, пересказывая нам о вашем усердии, о вашем плаче, о вашей ревности по мне, так что я еще более обрадовался.
కేవలం తస్యాగమనేన తన్నహి కిన్తు యుష్మత్తో జాతయా తస్య సాన్త్వనయాపి, యతోఽస్మాసు యుష్మాకం హార్ద్దవిలాపాసక్తత్వేష్వస్మాకం సమీపే వర్ణితేషు మమ మహానన్దో జాతః|
8 Посему, если я опечалил вас посланием, не жалею, хотя и пожалел было; ибо вижу, что послание то опечалило вас, впрочем, на время.
అహం పత్రేణ యుష్మాన్ శోకయుక్తాన్ కృతవాన్ ఇత్యస్మాద్ అన్వతప్యే కిన్త్వధునా నానుతప్యే| తేన పత్రేణ యూయం క్షణమాత్రం శోకయుక్తీభూతా ఇతి మయా దృశ్యతే|
9 Теперь я радуюсь не потому, что вы опечалились, но что вы опечалились к покаянию; ибо опечалились ради Бога, так что нисколько не понесли от нас вреда.
ఇత్యస్మిన్ యుష్మాకం శోకేనాహం హృష్యామి తన్నహి కిన్తు మనఃపరివర్త్తనాయ యుష్మాకం శోకోఽభవద్ ఇత్యనేన హృష్యామి యతోఽస్మత్తో యుష్మాకం కాపి హాని ర్యన్న భవేత్ తదర్థం యుష్మాకమ్ ఈశ్వరీయః శోకో జాతః|
10 Ибо печаль ради Бога производит неизменное покаяние ко спасению, а печаль мирская производит смерть.
స ఈశ్వరీయః శోకః పరిత్రాణజనకం నిరనుతాపం మనఃపరివర్త్తనం సాధయతి కిన్తు సాంసారికః శోకో మృత్యుం సాధయతి|
11 Ибо то самое, что вы опечалились ради Бога, смотрите, какое произвело в вас усердие, какие извинения, какое негодование на виновного, какой страх, какое желание, какую ревность, какое взыскание! По всему вы показали себя чистыми в этом деле.
పశ్యత తేనేశ్వరీయేణ శోకేన యుష్మాకం కిం న సాధితం? యత్నో దోషప్రక్షాలనమ్ అసన్తుష్టత్వం హార్ద్దమ్ ఆసక్తత్వం ఫలదానఞ్చైతాని సర్వ్వాణి| తస్మిన్ కర్మ్మణి యూయం నిర్మ్మలా ఇతి ప్రమాణం సర్వ్వేణ ప్రకారేణ యుష్మాభి ర్దత్తం|
12 Итак, если я писал к вам, то не ради оскорбителя и не ради оскорбленного, но чтобы вам открылось попечение наше о вас пред Богом.
యేనాపరాద్ధం తస్య కృతే కింవా యస్యాపరాద్ధం తస్య కృతే మయా పత్రమ్ అలేఖి తన్నహి కిన్తు యుష్మానధ్యస్మాకం యత్నో యద్ ఈశ్వరస్య సాక్షాద్ యుష్మత్సమీపే ప్రకాశేత తదర్థమేవ|
13 Посему мы утешились утешением вашим; а еще более обрадованы мы радостью Тита, что вы все успокоили дух его.
ఉక్తకారణాద్ వయం సాన్త్వనాం ప్రాప్తాః; తాఞ్చ సాన్త్వనాం వినావరో మహాహ్లాదస్తీతస్యాహ్లాదాదస్మాభి ర్లబ్ధః, యతస్తస్యాత్మా సర్వ్వై ర్యుష్మాభిస్తృప్తః|
14 Итак я не остался в стыде, если чем-либо о вас похвалился перед ним, но как вам мы говорили все истину, так и перед Титом похвала наша оказалась истинною;
పూర్వ్వం తస్య సమీపేఽహం యుష్మాభిర్యద్ అశ్లాఘే తేన నాలజ్జే కిన్తు వయం యద్వద్ యుష్మాన్ ప్రతి సత్యభావేన సకలమ్ అభాషామహి తద్వత్ తీతస్య సమీపేఽస్మాకం శ్లాఘనమపి సత్యం జాతం|
15 и сердце его весьма расположено к вам, при воспоминании о послушании всех вас, как вы приняли его со страхом и трепетом.
యూయం కీదృక్ తస్యాజ్ఞా అపాలయత భయకమ్పాభ్యాం తం గృహీతవన్తశ్చైతస్య స్మరణాద్ యుష్మాసు తస్య స్నేహో బాహుల్యేన వర్త్తతే|
16 Итак радуюсь, что во всем могу положиться на вас.
యుష్మాస్వహం సర్వ్వమాశంసే, ఇత్యస్మిన్ మమాహ్లాదో జాయతే|

< 2-е Коринфянам 7 >