1-я Паралипоменон 14
1 И послал Хирам, царь Тирский, к Давиду послов, и кедровые деревья, и каменщиков, и плотников, чтобы построить ему дом.
Toen zond Hiram, de koning van Tyrus, boden tot David, en cederenhout, en metselaars, en timmerlieden, dat zij hem een huis bouwden.
2 Когда узнал Давид, что утвердил его Господь царем над Израилем, что вознесено высоко царство его, ради народа его Израиля,
En David merkte, dat hem de HEERE tot koning bevestigd had over Israel; want zijn koninkrijk werd ten hoogste verheven, om Zijns volks Israels wil.
3 тогда взял Давид еще жен в Иерусалиме, и родил Давид еще сыновей и дочерей.
En David nam meer vrouwen te Jeruzalem, en David gewon meer zonen en dochteren.
4 И вот имена родившихся у него в Иерусалиме: Самус, Совав, Нафан, Соломон,
Dit nu zijn de namen der kinderen, die hij te Jeruzalem had: Sammua, en Sobab, Nathan en Salomo,
5 Евеар, Елисуа, Елфалет,
En Jibchar, en Elisua, en Elpelet,
6 Ногах, Нафек, Иафиа,
En Nogah, en Nefeg, en Jafia,
7 и Елисама, Веелиада и Елифалеф.
En Elisama, en Beeljada, en Elifelet.
8 И услышали Филистимляне, что помазан Давид в царя над всем Израилем, и поднялись все Филистимляне искать Давида. И услышал Давид об этом и пошел против них.
Toen de Filistijnen hoorden, dat David tot koning gezalfd was over het ganse Israel, zo togen al de Filistijnen op om David te zoeken. Toen David dat hoorde zo toog hij uit tegen hen.
9 И Филистимляне пришли и расположились в долине Рефаимов.
Toen de Filistijnen kwamen, zo spreidden zij zich uit in de laagte van Refaim.
10 И вопросил Давид Бога, говоря: идти ли мне против Филистимлян, и предашь ли их в руки мои? И сказал ему Господь: иди, и Я предам их в руки твои.
Toen vraagde David God, zeggende: Zal ik optrekken tegen de Filistijnen, en zult Gij hen in mijn hand geven? En de HEERE zeide tot hem: Trek op, want Ik zal hen in uw hand geven.
11 И пошли они в Ваал-Перацим, и поразил их там Давид; и сказал Давид: сломил Бог врагов моих рукою моею, как прорыв воды. Посему и дали имя месту тому: Ваал-Перацим.
Toen zij nu optogen naar Baal-Perazim, zo sloeg hen David daar; en David zeide: God heeft mijn vijanden door mijn hand gescheurd, als een scheur der wateren; daarom noemden zij den naam derzelver plaats Baal-Perazim.
12 И оставили там Филистимляне богов своих, и повелел Давид, и сожжены они огнем.
En daar lieten zij hun goden; en David gebood, en zij werden met vuur verbrand.
13 И пришли опять Филистимляне и расположились по долине.
Doch de Filistijnen voeren nog voort, en zij verspreidden zich in dat dal.
14 И еще вопросил Давид Бога, и сказал ему Бог: не ходи прямо на них, уклонись от них и иди к ним со стороны тутовых дерев;
En David vraagde God nog eens; en God zeide tot hem: Gij zult niet optrekken achter hen heen; maar omsingel hen van boven, en kom tot hen tegenover de moerbezienbomen.
15 и когда услышишь шум как бы шагов на вершинах тутовых дерев, тогда вступи в битву, ибо вышел Бог пред тобою, чтобы поразить стан Филистимлян.
En het zal geschieden, als gij hoort het geruis van een gang in de toppen der moerbezienbomen, kom dan uit ten strijde; want God zal voor uw aangezicht uitgegaan zijn, om het leger der Filistijnen te slaan.
16 И сделал Давид, как повелел ему Бог; и поразили стан Филистимский, от Гаваона до Газера.
David nu deed, gelijk als hem God geboden had; en zij sloegen het heir der Filistijnen van Gibeon af tot aan Gezer.
17 И пронеслось имя Давидово по всем землям, и Господь сделал его страшным для всех народов.
Alzo ging Davids naam uit in al die landen; en de HEERE gaf Zijn verschrikking over al die heidenen.
