< Rae-fafo' Mata Feu' 10 >

1 Basa ma, au ita Lamatualain ate manaselin esa, onda mia sorga. Aon nenembotiꞌ no leleeꞌ, ma elus rereoꞌ langgan. Matan naronda onaꞌ relo, ma ei nara mbila onaꞌ ai.
I zobaczyłem innego potężnego anioła, zstępującego z nieba, ubranego w obłok, nad jego głową była tęcza, jego twarz jak słońce, a jego nogi jak słupy ognia.
2 Ana toꞌu susura anaꞌ neneluluꞌ esa mana makambembelaꞌ ena. Ana nambariiꞌ ei onan sia tasi, ma ei dꞌiin sia madꞌaꞌ ata.
W swojej ręce miał otwartą książeczkę. I postawił prawą nogę na morzu, a lewą na ziemi.
3 Ana nameli nahereꞌ, onaꞌ singa nggasi. Nameli basa ma ndelas ndukurulu nataa naꞌatututeꞌ lao hitu.
I zawołał donośnym głosem, tak jak ryczy lew. A gdy zawołał, siedem gromów odezwało się swoimi głosami.
4 Leleꞌ ndelas ndukurulu basa, ma au ae suraꞌ oꞌola nara. Te au rena haraꞌ sa mia sorga oi, “Wee! Afi mufadꞌe ndelas kahituꞌ ra oꞌola nara reu atahori, o! Afi suraꞌ saa-saa boe.”
A gdy siedem gromów przemówiło swoimi głosami, zabrałem się do pisania, lecz usłyszałem głos z nieba, który mówił do mnie: Zapieczętuj [to], co mówiło siedem gromów, i nie pisz tego.
5 Basa ma ate mana nambariiꞌ no ein seri sia tasiꞌ ma seri sia madꞌa ata, soꞌu lima onan lalai neu,
A anioł, którego widziałem stojącego na morzu i na ziemi, podniósł swoją rękę ku niebu;
6 de sumba nae, “Oꞌola ngga ia, memaꞌ tebꞌe! Au sumba endiꞌ Lamatualain naran, huu Ana sia nakandoo losa doo nduꞌu-dꞌoon! Ana mana tao lalai, raefafoꞌ no basa isi-oen. Dadꞌi rena malolole! Fai fo hita tahaniꞌ a deka-deka nema ena. (aiōn g165)
I przysiągł na tego, który żyje na wieki wieków, który stworzył niebo i to, co w nim jest, i ziemię i to, co na niej, i morze, i to, co w nim, że czasu już nie będzie; (aiōn g165)
7 Te mete ma Lamatualain ate kahitun nae fuu maꞌoan, dei fo Lamatualain tao tungga dudꞌuꞌan fo feꞌesaꞌan atahori nda rahineꞌ sa. Te Ana nafadꞌe dudꞌuꞌan naa neu mana ola-ola nara fo mana tao-ues fee Ne. Dadꞌi rena malolole, huu oꞌola ngga ia, tebꞌe.”
Lecz w dniach głosu siódmego anioła, gdy zacznie trąbić, dokona się tajemnica Boga, jak to oznajmił swoim sługom, prorokom.
8 Basa ma, haraꞌ fo au rena mia lalai a, olaꞌ seluꞌ no au nae, “Yohanis, muu sia ate fo mana nambariiꞌ ein seri sia tasi, ma seri sia madꞌaꞌ ata a. Haꞌi mala susura ana neneluluꞌ a fo mana makambembelaꞌ sia liman.”
A głos, który usłyszałem z nieba, znowu przemówił do mnie: Idź, weź tę otwartą książeczkę, która jest w ręce anioła stojącego na morzu i na ziemi.
9 Basa de au isiꞌ ate a, de oꞌe susura anaꞌ naa. Boe ma ana nafadꞌe au nae, “Haꞌi fo mua leo! Sia bafa ma na, maꞌeꞌ onaꞌ oni oeꞌ, te dei fo ana tao tei ma nanoso.”
Podszedłem więc do anioła i powiedziałem mu: Daj mi tę książeczkę. I powiedział do mnie: Weź ją i zjedz, a spowoduje gorycz w twoim brzuchu, lecz w twoich ustach będzie słodka jak miód.
10 Ana olaꞌ basa taꞌo naa, ma au simbo susura anaꞌ naa mia liman. De au ua. Sia bafa ngga maꞌeꞌ onaꞌ oni oeꞌ. Te odꞌo hendi ma, tei ngga nanoso.
I wziąłem książeczkę z ręki anioła i zjadłem ją, a była w moich ustach słodka jak miód. Lecz gdy ją zjadłem, mój brzuch napełnił się goryczą.
11 Boe ma, hambu esa denu au nae, “Musi muu mufadꞌe seluꞌ saa fo Lamatualain nae tao sia raefafoꞌ. Mufadꞌe saa mana nae dadꞌi neu basa maneꞌ ra sia raefafoꞌ ro atahori mia basa nusaꞌ, basa leo, no basa dedꞌeat ra.”
I powiedział do mnie: Musisz znowu prorokować przed wieloma ludami, narodami, językami i królami.

< Rae-fafo' Mata Feu' 10 >