< Yakobis 3 >

1 Toronoo nggare! Atahori hetar rae ranori atahori mamahereꞌ ra. Naa malole! Te misinedꞌa, dei fo Lamatualain paresaꞌ lutu-leloꞌ atahori mana ranori atahori mamahereꞌ ra. De nda sudꞌiꞌ a se bole nanori sa.
Nolite plures magistri fieri fratres mei, scientes quoniam majus judicium sumitis.
2 Basa nggita olaꞌ sala mataꞌ-mataꞌ. Te atahori mana naꞌatataaꞌ nala bafa-maan, fo nda seredꞌedꞌedꞌe sa, ana nauli nahine basa masodꞌan.
In multis enim offendimus omnes. Si quis in verbo non offendit, hic perfectus est vir: potest etiam freno circumducere totum corpus.
3 Conto onaꞌ ndara. Hita bisa lea ndara monaeꞌ suet na fo talalao e tungga hita hihiin.
Si autem equis frena in ora mittimus ad consentiendum nobis, et omne corpus illorum circumferimus.
4 Conto esa fai, ofai a. Anin monaeꞌ fuu naꞌamiminaꞌ ofai a tungga hihiin. Te uli anaꞌ o bisa tao ofai a dꞌalan tungga mana toꞌu uli a hihiin.
Ecce et naves, cum magnæ sint, et a ventis validis minentur, circumferuntur a modico gubernaculo ubi impetus dirigentis voluerit.
5 Hita bꞌafan o onaꞌ naa boe. Bafaꞌ a anadikiꞌ te tataon seli tebꞌe! Naa onaꞌ ai mbilaꞌ mbei lalangge nabasaꞌ lasi.
Ita et lingua modicum quidem membrum est, et magna exaltat. Ecce quantus ignis quam magnam silvam incendit!
6 Bafaꞌ o, onaꞌ ai mbilaꞌ boe. Hita bisa pake bafa tara fo talutu dalaꞌ naeꞌ. Bafa tara bisa tao nalutu masodꞌa tara. Deꞌulakaꞌ hetar sia raefafoꞌ ia, kalua mia atahori bafan. Nitu ra malangga monaen o pake atahori bafan fo nalalao eni ue-tataon. (Geenna g1067)
Et lingua ignis est, universitas iniquitatis. Lingua constituitur in membris nostris, quæ maculat totum corpus, et inflammat rotam nativitatis nostræ inflammata a gehenna. (Geenna g1067)
7 Atahori ramamau rita banda fui mata-mataꞌ, banda mananodoꞌ, mbuiꞌ ma uꞌu sia tasi.
Omnis enim natura bestiarum, et volucrum, et serpentium, et ceterorum domantur, et domita sunt a natura humana:
8 Te nda feꞌe hambu atahori esa namamau nala bafan sa. Te bafaꞌ a, bꞌua deꞌulakaꞌ susa neneneuliꞌ. Onaꞌ raso mana masoꞌ nisi ao-sisiꞌ fo tao nisa atahori.
linguam autem nullus hominum domare potest: inquietum malum, plena veneno mortifero.
9 No bafaꞌ esa, atahori koa-kio ma rarai-oole. Naa nda nandaa sa! Hita pake bafa tara fo koa-kio Amaꞌ Lamatualain. Ma no bafaꞌ naa boe, hita rarai-oole atahori, fo Lamatuaꞌ naꞌadadꞌiꞌ tungga mata-aon. Saa de taꞌo naa?
In ipsa benedicimus Deum et Patrem: et in ipsa maledicimus homines, qui ad similitudinem Dei facti sunt.
Ex ipso ore procedit benedictio et maledictio. Non oportet, fratres mei, hæc ita fieri.
11 Onaꞌ oemataꞌ sa, nda bisa nandali oe minaꞌ no oe masiꞌ lao esaꞌ sa.
Numquid fons de eodem foramine emanat dulcem et amaram aquam?
12 Esa fai, ndaꞌe huuꞌ a nda bisa nabꞌoa dafalandu sa. Ma mbelaꞌ nda nabꞌoa bꞌoa anggor sa, to? Te hau a nabꞌoa tungga mata-aon. Onaꞌ hita nda bisa ndui oe minaꞌ mia lifu oe masiꞌ sa.
Numquid potest, fratres mei, ficus uvas facere, aut vitis ficus? Sic neque salsa dulcem potest facere aquam.
13 Atahori dudꞌuꞌa malole ma nahine dalaꞌ tungga Lamatuaꞌ hihiin, nda bꞌole koa-bꞌoꞌu aon sa. Te ana bubꞌuluꞌ mahineꞌ naa mia Lamatuaꞌ. Hela fo natudꞌu mahinen, nendiꞌ masodꞌa ndoos na.
Quis sapiens et disciplinatus inter vos? Ostendat ex bona conversatione operationem suam in mansuetudine sapientiæ.
14 Mete ma ralam mera fo akaꞌ, muꞌututudꞌaꞌ atahori ra, na, Afiꞌ oro-ara mae, ho atahori dudꞌuꞌa maloleꞌ. Naa onaꞌ ho mana peko-lelekoꞌ. Te nesodꞌa taꞌo naa, naa nda naran ‘dudꞌuꞌa maloleꞌ’ sa. Naa, nda onda mia Lamatualain sa, te laoꞌ mia raefafoꞌ. Naa, nandaa neu atahori mana nda fee masodꞌa nara neu Lamatuaꞌ sa. Naa tungga nitu ra dꞌalan.
Quod si zelum amarum habetis, et contentiones sint in cordibus vestris: nolite gloriari, et mendaces esse adversus veritatem:
non est enim ista sapientia desursum descendens: sed terrena, animalis, diabolica.
16 Te mete ma hambu rala meraꞌ ma netofa-nehuuꞌ, na, hambu nemue-anggiꞌ, ma atahori tao deꞌulakaꞌ mataꞌ-mataꞌ.
Ubi enim zelus et contentio, ibi inconstantia et omne opus pravum.
17 Te dudꞌuꞌa maloleꞌ mana onda mia Lamatuaꞌ naa, taꞌo ia: Fefeun ana tao nggita tasodꞌa meumareꞌ. Basa ma hita nda hii netofa sa, hita hii taloe ao tara, taꞌatataaꞌ ma neneeꞌ a. Nenendin tao rala tara malole, hii tulu-fali atahori, nda to heheliꞌ a esa sa, ma nda dea-mata to atahori laen ra sa.
Quæ autem desursum est sapientia, primum quidem pudica est, deinde pacifica, modesta, suadibilis, bonis consentiens, plena misericordia et fructibus bonis, non judicans, sine simulatione.
18 Ma atahori mana natudꞌu dꞌala dꞌame nenendin maloleꞌ boe. Naa onaꞌ atahori sela fini, de dodꞌoo ma hambu mbule-bꞌoa maloleꞌ.
Fructus autem justitiæ, in pace seminatur, facientibus pacem.

< Yakobis 3 >