Ibrani 12
1 Dadꞌi hita mana tasodꞌa leleꞌ ia, taꞌo bee? Ata onaꞌ atahori mana tungga nekesesesuꞌ nenelat ra. Bei-baꞌi tara mana ramahere Lamatualain maꞌahulun, ara onaꞌ mana manilu ra rambariiꞌ rereoꞌ fo huhuar nggita. Te mete ma hita feꞌe nenepaꞌa to sala-kiluꞌ ra, naa tao nggita nda telaꞌ beꞌi sa. Naa de ata musi nggari hendi basa sala-kiluꞌ ra, naa fo ata bisa telaꞌ tahereꞌ. Huu Lamatualain tengga nala hita ena fo tungga nekesesesuꞌ ia, dadꞌi taꞌatataaꞌ fo telaꞌ takandoo losa nggaris mateꞌen a.
Skoro i my mamy wokół siebie tak wielką chmurę świadków, zrzućmy z siebie wszelki ciężar i grzech, który nas tak łatwo osacza, w cierpliwości biegnijmy w wyznaczonym nam wyścigu;
2 Boe ma telaꞌ naa afiꞌ mete dꞌii-ona, te meteꞌ a Yesus. Huu Eni mana natudꞌu dalaꞌ fo bisa tamahere neu Lamatualain. Ma dei fo Ana tulu-fali nggita fo tamahere takandoo losa babꞌasan. Misinedꞌa do hokoꞌ? Leleꞌ Yesus doidꞌoso sia hau ngganggeꞌ a, atahori raneneut E, te Ana naꞌatataaꞌ nakandoo. Huu Ana bubꞌuluꞌ nae mete ma doidꞌoson basa, dei fo Eni ralan namahoꞌo. Naa tebꞌe. Huu Ana mate de basa ma, Lamatualain soꞌu E fo endoꞌ sia Lamatualain bobꞌoa onan, de Ruꞌa se parenda raꞌabꞌue.
Patrząc na Jezusa, twórcę i dokończyciela wiary, który z powodu przygotowanej mu radości wycierpiał krzyż, nie zważając na hańbę, i zasiadł po prawicy tronu Boga.
3 Mae atahori tao deꞌulaka E o, naꞌatataaꞌ nakandooꞌ a. De ama afiꞌ liliiꞌ Yesus doidꞌoson ia, naa fo hei o miꞌitataaꞌ mikindoo, ma nda bengge sa.
Pomyślcie więc o tym, który zniósł tak wielki sprzeciw wobec siebie ze strony grzeszników, abyście nie zniechęcali się w waszych umysłach i nie ustawali.
4 Hei labꞌan dala deꞌulaka ra ena, te nda feꞌe labꞌan mihereꞌ losa raa mara sai sa. Tebꞌe, to?
Jeszcze nie stawialiście oporu aż do krwi, walcząc przeciwko grzechowi;
5 Mbei ma hei liliiꞌ Lamatualain Dedꞌea-oꞌolan fo Ana nafadꞌe neu nggi, onaꞌ amaꞌ sa olaꞌ no anan nae, “Ana ngge! Mete ma hita Lamatuan huku-doki fo nanori nggo, naa fo musodꞌa tungga dala ndoo-tetuꞌ a, na, afi mae naa nda papakeꞌ sa! Do mete ma Ana naꞌangge fo nanori nggo, na, ralam afiꞌ naꞌaana.
I zapomnieliście o napomnieniu, które jest kierowane do was jako synów: Mój synu, nie lekceważ karania Pana i nie zniechęcaj się, gdy on cię napomina.
6 Huu hita Malanggan naꞌangge ma nanori atahori fo Ana sueꞌ ra. Memaꞌ basa atahori fo Ana simbo dadꞌi anan, dei fo Ana naꞌangge fo nanori se.”
Kogo bowiem Pan miłuje, tego karze, a chłoszcze każdego, którego za syna przyjmuje.
7 De mete ma Lamatualain naꞌangge fo nanori nggi misodꞌa tungga dala ndoo-tetuꞌ a, na, miꞌitataaꞌ. Ana tao taꞌo naa, huu hei dadꞌi anan ena. Te amaꞌ musi naꞌangge fo nanori anan, losa anan nahine nasodꞌa tungga dala ndoo-tetuꞌ a.
Jeśli znosicie karanie, Bóg obchodzi się z wami jak z synami. Jaki to bowiem syn, którego ojciec nie karze?
8 De mete ma Lamatualain nda naꞌangge fo nanori nggi onaꞌ anan laen ra sa, naa sosoan nae, hei ia, nda Eni anan sa.
A jeśli jesteście bez karania, którego wszyscy są uczestnikami, wtedy jesteście bękartami, a nie synami.
9 Hita biasa fee hadꞌa-hormat neu ama bonggi tara sia raefafoꞌ ia, huu nanori nggita leleꞌ ata feꞌe anadꞌikiꞌ. Naa ndaa ena. Te lelenan fai, ata musi tao rerenaꞌ neu Lamatualain, huu Eni, hita Aman sia sorga, de Ana naꞌangge fo nanori nggita tasodꞌa tungga dala ndoo-tetun.
Poza tym nasi cieleśni ojcowie nas karali, a szanowaliśmy ich. Czyż nie tym bardziej powinniśmy poddać się Ojcu duchów, abyśmy żyli?
10 Hita ama bonggin naꞌangge fo nanori nggita noꞌ a hate mataꞌ, tungga saa fo nae maloleꞌ. Te Lamatualain nahine lenaꞌ saa fo hita parlu tanoriꞌ a. Naa de Ana naꞌangge fo nanori nggita tasodꞌa meumareꞌ onaꞌ E.
Tamci bowiem karali nas przez krótki czas według swego uznania. Ten zaś [czyni to] dla [naszego] dobra, abyśmy byli uczestnikami jego świętości.
11 Memaꞌ nda maloleꞌ sa mete ma hambu neꞌengges. Te dodꞌoo na rala tara lino-lende, huu tahine tasodꞌa tungga Lamatuaꞌ hihii-nanaun.
A żadne karanie w danej chwili nie wydaje się radosne, ale smutne. Potem jednak przynosi błogi owoc sprawiedliwości tym, którzy przez nie byli ćwiczeni.
12 Toronoo nggare! Tao miꞌidere lima mana bengge mara, ma mingganggafa ei mana mangguꞌ mara. Afiꞌ melaꞌ penggo-panggi, te melaꞌ no ndoos mikindoo, fo atahori mamahereꞌ mana male-maꞌaꞌ ra, maꞌadꞌere baliꞌ fo relaꞌ rakandoo boe. Hei musi tao manggate rala mara ma miꞌitataaꞌ mikindoo ma mimihere neu Kristus.
Dlatego wyprostujcie opadłe ręce i omdlałe kolana.
Prostujcie ścieżki dla waszych stóp, aby to, co chrome, nie zeszło z drogi, ale raczej zostało uzdrowione.
14 Toronoo mana mimihere neu Kristus! Hei musi mihehereꞌ fo misodꞌa dame mo basa atahori. Ma mihehere fo misodꞌa meumareꞌ. Te atahori nda meumareꞌ sa, nda bisa nita Lamatualain sa.
Dążcie do pokoju ze wszystkimi i do świętości, bez której nikt nie ujrzy Pana.
15 Esa huhuar esa, naa fo afiꞌ losa hei ruma dinggoꞌ ao mara de nda mimedꞌa mita Lamatualain rala malolen sa. Minea matalolole fo afiꞌ hela esa o namedꞌa rala meraꞌ sia taladꞌa mara boe. Te naa onaꞌ raso mana meruꞌ, mana tao nalutu atahori hetar.
Uważajcie, żeby nikt nie pozbawił się łaski Boga, żeby jakiś korzeń goryczy, wyrastając, nie wyrządził szkody i aby przez niego nie skalało się wielu;
16 Ma besa-bꞌesa, ma minea fo ruma afiꞌ tao leli. Boe ma besa-bꞌesa ma minea fo masodꞌa mara afiꞌ dinggoꞌ hela Lamatualain, onaꞌ Esau. Esau naa, baꞌi Isak ana ulun. Faiꞌ sa, Esau baliꞌ no ndoen. De ana noꞌe nanaat pinggaꞌ sa mia odꞌin Yakob, de bae nendiꞌ hak ulun.
Żeby nie było żadnego rozpustnika lub bezbożnika jak Ezaw, który za jedną potrawę sprzedał swoje pierworodztwo.
17 Te nda dooꞌ sa ma, ata bubꞌuluꞌ Esau fale ralan boe. Huu leleꞌ ama Isak noꞌe Lamatuaꞌ fo fee papala-babꞌanggiꞌ ana uluꞌ neu e, Isak nda bisa noꞌe sa ena, huu Esau fee hendi parsumaꞌ a hak na. Naa de mae ana nggae ei-ei o, ana nda hambu baliꞌ saa fo ana nggari hendiꞌ maꞌahulun sa ena.
Wiecie przecież, że potem, gdy chciał odziedziczyć błogosławieństwo, został odrzucony. Nie znalazł bowiem miejsca na pokutę, choć ze łzami jej szukał.
18 Taꞌo ia, toronoo nggara e! hita o bisa tema tisiꞌ Lamatualain matan, tungga dala feuꞌ fo Ana soi fee neu nggita. Te lele uluꞌ a bei-baꞌi tara nda feꞌe bisa taꞌo naa sa. Huu leleꞌ Lamatualain hengge-nee hehelu-fufulin no se, ara deka ro leteꞌ sa, naran Sinai. Sia leteꞌ naa ata ai a mbila. Hambu sanggu-anin boe. Ma Leteꞌ a hatu kibꞌu-kibꞌuꞌ, de ramatau rae mate.
Bo nie podeszliście do góry, która da się dotknąć i płonącej ogniem, do mroku, ciemności i burzy;
19 Ara o rena maꞌoa liin, boe ma rena Lamatuaꞌ haran manaseliꞌ a mia leteꞌ naa. Rena Lamatuaꞌ oꞌolan ma, ara bau ramatau, de roꞌe baꞌi Musa rae, “Aduu! Hai nda miꞌitataaꞌ rena haraꞌ ia sa ena”!
Ani do dźwięku trąby i [takiego] głosu słów, że ci, którzy go słyszeli, prosili, aby już do nich nie mówiono;
20 Memaꞌ ara nda raꞌatataaꞌ sa ena, huu saa fo Lamatuaꞌ parendaꞌ naa, beran seli. Huu Ana nafadꞌe nae, “Esa o nda bole tabꞌu leteꞌ ia sa boe! Mae atahori do, banda o! Huu se tabꞌu leteꞌ ia, musi honda se rendiꞌ fatu losa mate.”
(Nie mogli bowiem znieść tego rozkazu: Gdyby nawet zwierzę dotknęło góry, będzie ukamienowane lub przebite strzałą.
21 Saa fo ara rita sia leteꞌ naa, memaꞌ nemetaus tebꞌe. Losa baꞌi Musa o nggeꞌe-nggeꞌe boe.
A tak straszne było to zjawisko, [że] Mojżesz powiedział: Jestem przerażony i drżę; )
22 Te ia na dalaꞌ nisiꞌ Lamatuaꞌ nenesoiꞌ ena, de ata bisa ola-olaꞌ mataꞌ to E. Ia na hita tema sia leteꞌ sa, naran Sion. Sia naa hambu kota Yerusalem. Nda kota Yerusalem sia raefafoꞌ sa, te kota Yerusalem feuꞌ sia sorga, naeni Lamatualain mamana leleo-luluꞌun. Sia naa, hambu Lamatuaꞌ ate nara hetar, losa rifon-rifon, ara akaꞌ feta-dote raꞌabꞌubꞌue.
Lecz podeszliście do góry Syjon i do miasta Boga żywego, [do] niebiańskiego Jeruzalem i do niezliczonej rzeszy aniołów;
23 Kota naa o, dadꞌi mamana neꞌebꞌuet mia basa atahori mana ramahere neu Kristus ena. Huu Lamatuaꞌ tao susura fo suraꞌ nala nara nara esa-esaꞌ sia sorga ena. Lamatualain o sia naa boe, dei fo Ana mana paresaꞌ ma timba-tai basa atahori masodꞌan. Basa atahori lele uluꞌ fo Lamatualain simbo se no maloleꞌ, raꞌabꞌubꞌue sia naa boe, huu ramahere neu E. Ara dadꞌi matetuꞌ-manadꞌaiꞌ sia naa ena.
Na powszechne zebranie, do zgromadzenia pierworodnych, którzy są zapisani w niebie, [do] Boga, sędziego wszystkich, [do] duchów sprawiedliwych uczynionych doskonałymi;
24 Yesus o sia naa boe, fo dadꞌi lelete fee Lamatualain no atahori. Yesus mate raan nandali, fo Lamatualain hengge-nee hehelu-fufuli feuꞌ no nggita. Naa de Yesus raan, tao maꞌasufu Lamatualain ralan. Te ia feaꞌ no Habel raan sia Dudꞌuit Fefeuꞌ a. Huu leleꞌ Kaen nisa Habel, Habel raan mana mandaliꞌ naa, tao Lamatualain namanasa, de Ana fee huku-dokiꞌ neu Kaen.
I do pośrednika nowego przymierza, Jezusa, do krwi, którą się kropi, a która mówi lepsze rzeczy niż [krew] Abla.
25 Pasa ndiki mara malolole fo rena saa fo Lamatualain nae olaꞌ fee nggi. Afiꞌ tao onaꞌ bei-baꞌi tara, fo nda simbo baꞌi Musa oꞌolan sa, leleꞌ ana dadꞌi Lamatualain mana ola-olan mia raefafoꞌ ia. Basa ma Lamatuaꞌ fee huku-dꞌokiꞌ neu se. Ona bee fai hita! Mete ma hita nda nau rena oꞌolan mia sorga sa, dei fo Ana huku-doki nggita beran lenaꞌ.
Uważajcie, abyście nie odtrącili tego, który przemawia. Jeśli bowiem tamci nie uniknęli [kary], odtrąciwszy tego, który na ziemi mówił, tym bardziej my, jeśli odwrócimy się od tego, który [przemawia] z nieba;
26 Leleꞌ bei-baꞌi tara rambariiꞌ mia lete Sinai, Lamatuaꞌ hara manaselin, tao rae a nanggonggaꞌ. Ia na, Ana helu-fuli nae, “Dei fo Au tao rae a nanggongga lao esa fai, te nda akaꞌ rae a nanggongga sa, huu lalai a o, nanggongga tungga boe.”
Którego głos wstrząsnął wówczas ziemią, a teraz obiecuje, mówiąc: Jeszcze raz wstrząsnę nie tylko ziemią, ale i niebem.
27 Leleꞌ Lamatuaꞌ olaꞌ nae, Eni nae tao nanggongga basaꞌ e “lao esa fai”, sosoan nae, Lamatuaꞌ nae uli-fae basa saa fo Eni tao sia lalai no raefafoꞌ ia, losa nda mana maꞌatataaꞌ ra sa, mopo hendi se. Te huu mana maꞌatataaꞌ ra, dei fo rahani rakandoo.
A słowa „jeszcze raz” ukazują usunięcie tego, co się chwieje, jako tego, co stworzone, aby pozostało to, co się nie chwieje.
28 Lamatualain toꞌu parendaꞌ sia sorga. Naa nda bisa nambalutu sa. Sofeꞌ no mole-dame. Huu nae simbo nggi fo dadꞌi atahorin sia naa, de, ima fo toꞌe makasi neu E, beꞌutee neu E, ma tananaru E huu manaselin!
Dlatego otrzymując królestwo niezachwiane, miejmy łaskę, przez którą [możemy] służyć Bogu tak, jak mu się to podoba, z czcią i bojaźnią.
29 Te ata musi besa-bꞌesa, te Lamatualain nasan, onaꞌ ai a hotu hendi basaꞌ e losa babꞌasan.
Nasz Bóg bowiem jest ogniem trawiącym.
