Dud'uit Fefeu' a 12
1 Leleꞌ naa, LAMATUALAIN olaꞌ no Abram nae, “Abram! Lao hela bobꞌonggi ma, ama ma ume na, ma kambo ma. Misiꞌ mamanaꞌ esa, dei fo Au utudꞌu neu nggo.
၁ထာဝရဘုရားသည်လည်း အာဗြံကို ခေါ်တော်မူ၍၊ သင်၏ပြည်နှင့်တကွ အမျိုးသားချင်းပေါက်ဘော် များထဲက ထွက်ပြီးလျှင်၊ ငါပြလတံ့သော ပြည်သို့ သွားလော့။
2 Dei fo Au fee papala-babꞌanggiꞌ neu nggo. Tititi-nonosi mara, boe ramaheta, dadꞌi leo manaseliꞌ losa atahori ra rahine nara ma. Ma ho dadꞌi papala-babꞌanggiꞌ soaꞌ neu atahori feaꞌ.
၂ငါသည် သင့်ကို လူမျိုးကြီးဖြစ်စေမည်။ ငါ ကောင်းကြီးပေး၍ သင်၏နာမကို ကြီးမြတ်စေမည်။ သင် သည် ကောင်းကြီးခံရသောသူ ဖြစ်လိမ့်မည်။
3 Dei fo Au fee papala-babꞌanggiꞌ neu atahori mana fee papala-babꞌanggiꞌ neu nggo. Te Au huku-doki atahori mana fee huku-dokiꞌ neu nggo. Rena malolole! Dei fo basa leo sia raefafoꞌ hambu papala-babꞌanggiꞌ laoꞌ mia nggo.”
၃သင့်ကို ကောင်းကြီးပေးသောသူကို ငါကောင်းကြီးပေးမည်။ သင့်ကို ကျိန်ဆဲသောသူကို ငါကျိန်ဆဲမည်။ သင်အားဖြင့်လည်း လူမျိုးအပေါင်းတို့သည် ကောင်းကြီးမင်္ဂလာကို ခံရကြလိမ့်မည်ဟု မိန့်တော်မူ၏။
4 Abram too hitu nulu lima ma, ana no sao na Sarai, ma odꞌi na anan Lot, ma basa hata-heto na, no basa atahori mana ue-tao nara fo ana hambu mia kambo Haran. Basa ma, ara lao hela Haran, de risiꞌ mamanaꞌ fo LAMATUALAIN nafadꞌe neu e. Ara laoꞌ rakandoo, losa mamanaꞌ esa, naran Kanaꞌan.
၄ထိုသို့ ထာဝရဘုရား မိန့်တော်မူသည်အတိုင်း၊ အာဗြံထွက်သွား၍ လောတလည်းလိုက်လေ၏။ အာဗြံ သည် ခါရန်မြို့မှ ထွက်သွားသောအခါ အသက်ခုနစ်ဆယ်ငါးနှစ်ရှိ၏။
၅အာဗြံသည် မယားစာရဲ၊ အစ်ကိုသားလောတနှင့်၊ ဥစ္စာရတတ်သမျှကို၎င်း၊ ခါရန်မြို့၌ရသော လူတို့ကို ၎င်း၊ ယူပြီးလျှင် ခါနာန်ပြည်သို့ ရောက်ခြင်းငှါ၊ ထွက်သွား၍၊ ထိုပြည်သို့ ရောက်ကြ၏။
6 Losa naa, Abram lao rereoꞌ rae naa, losa deka no kamboꞌ esa, naran Sikem. De ara leo raꞌatataaꞌ deka no hau huu ineꞌ esa sia More. Leleꞌ naa, atahori Kanaꞌan ra feꞌe leo sia naa.
၆အာဗြံသည် ထိုပြည်ကို ရှောင်သွား၍ ရှိခင်အရပ်၊ မောရသပိတ်ပင်သို့ ရောက်လေ၏။ ထိုအခါ၊ ခါနာန်အမျိုးသားတို့သည် ထိုပြည်၌ ရှိကြရ၏။
7 LAMATUALAIN natudꞌu Aon neu Abram sia naa. Ana nae, “Au fee nusaꞌ ia neu tititi-nonosi ma.” Basa ma Abram lutu mbatu mei tutunu-hohotuꞌ soaꞌ neu LAMATUALAIN, mana natudꞌu Aon sia naa.
၇ထာဝရဘုရားသည် အာဗြံအားထင်ရှား၍၊ ဤပြည်ကို သင်၏အမျိုးအနွယ်အား ငါပေးမည်ဟု မိန့်တော်မူ၏။ ထိုသို့ထင်ရှားတော်မူသော ထာဝရဘုရားဘို့၊ ထိုအရပ်၌၊ ယဇ်ပလ္လင်ကို တည်လေ၏။
8 Basa ma, Abram se lali risiꞌ leteꞌ sia ona, de leo raꞌatataaꞌ sia kambo Betel no kambo Ai taladꞌa nara. Ana o lutu mbatu mei tutunu-hohotuꞌ esa, de beꞌutee neu LAMATUALAIN sia naa.
၈ထိုအရပ်မှ သွားပြန်၍၊ ဗေသလမြို့အရှေ့၌ ရှိသော တောင်သို့ ပြောင်းသဖြင့်၊ ဗေသလမြို့အရှေ့၊ အာဣမြို့ အနောက်စပ်ကြားမှာ တဲကိုဆောက်၍၊ ထာဝရဘုရားသို့ ယဇ်ပလ္လင်ကို တည်ပြီးလျှင်၊ ထာဝရဘုရား၏ နာမတော်ကို ပဌာနပြု၏။
9 Basa naa ma, ana lali-laliꞌ mamanaꞌ, losa rae Negeb sia Kanaꞌan seriꞌ ona.
၉အာဗြံသည် ခရီးသွားလျက်၊ ပြောင်းလျက်၊ တောင်မျက်နှာသို့ ရောက်လေ၏။
10 Faiꞌ sa boe, ndoe-laꞌas manaseliꞌ mia rae Kanaꞌan. Naa de Abram se lao rakandoo risiꞌ seriꞌ ona, losa nusa Masir. Ara leo raꞌatataaꞌ sia naa.
၁၀ထို့နောက်၊ ခါနာန်ပြည်၌ အစားခေါင်းပါးခြင်းဖြစ်၏။ အလွန်အစားခေါင်းပါးသောကြောင့်၊ အာဗြံသည် အဲဂုတ္တပြည်၌ တည်းခိုးခြင်းငှါ သွားလေ၏။
11 Ara rae risiꞌ nusa Masir rala reu ma, nafadꞌe sao na Sarai nae, “Sarai. Ho ia, meulau ma seli.
၁၁အဲဂုတ္တုပြည်နှင့်နီးသောအခါ၊ မိမိမယားစာရဲကို၊ သင်သည် အဆင်းလှသော မိန်းမဖြစ်သည်ကို ငါသိ၏။
12 Te mete ma atahori Masir ra rita ho meulau ma ia, ara tao risa au, huu au ia, ho sao ma. No taꞌo naa, ara sao rala nggo.
၁၂အဲဂုတ္တုလူတို့သည် သင့်ကိုမြင်သောအခါ၊ ဤမိန်းမသည် သူ၏မယားဖြစ်၏ဟုဆိုလျက်၊ ငါ့ကိုသတ်၍ သင့်ကို အသက်ချမ်းသာပေးလိမ့်မည်။
13 De malole lenaꞌ, mufadꞌe se mae, au ia, ho aꞌa ma. Naa fo, ara nda tati-mbau risa au sa, te ara maloleꞌ ro au, huu ho.”
၁၃သို့ဖြစ်၍ သင်သည် ငါ့နှမဖြစ်ကြောင်းကို ပြောပါလော့။ သို့ပြောလျှင် သင့်အတွက် ငါကောင်းစား လိမ့်မည်။ သင်၏ကျေးဇူးအားဖြင့် ငါအသကချမ်းသာ ရလိမ့်မည်ဟု ဆို၏။
14 De Abram se losa Masir ma, atahori ra rita inaꞌ a meulau na seli.
၁၄အာဗြံသည် အဲဂုတ္တပြည်သို့ ရောက်သောအခါ၊ သူ၏မယားသည် အလွန်အဆင်းလှသည်ကို အဲဂုတ္တုလူတို့သည် မြင်ကြ၏။
15 Pagau mane Masir ra rita e ma, ara koa inaꞌ meulau na mia maneꞌ a mata na. Basa ma, ara rendi e nisiꞌ maneꞌ a ume na.
၁၅ဖါရောဘုရင်၏မှူးတော်မတ်တို့လည်း မြင်၍၊ ရှေ့တော်၌ ချီးမွမ်းပြီးလျှင်၊ နန်းတော်သို့သွင်းရကြ၏။
16 De maneꞌ a malolole no Abram, huu Sarai. Ana fee mudꞌaꞌ Abram bibꞌi lombo, hiek, sapi, keledei, no banda onta. Ana o fee ate touꞌ ma inaꞌ boe.
၁၆ဖာရောဘုရင်သည် ထိုမိန်းမအတွက် အာဗြံ၌ ကျေးဇူးပြုသဖြင့်၊ သူသည် သိုး၊ နွား၊ မြည်းထီး၊ မြည်းမ၊ ကျွန်ယောက်ျား၊ ကျွန်မိန်းမ၊ ကုလားအုပ်များနှင့်ကြွယ်ဝ၏။
17 Te huu maneꞌ a haꞌi nala atahori sao na nisiꞌ ume na, naa de LAMATUALAIN huku-doki mataꞌ-mataꞌ neu e no atahori nara.
၁၇ထာဝရဘုရားသည် အာဗြံ၏ မယားစာရဲအတွက်ကြောင့်၊ ဖါရောဘုရင်မှစ၍ နန်းတော်သားတို့ကို ကြီးသော ဘေးဒဏ်ဖြင့် ဆုံးမတော်မူ၏။
18 Dei de maneꞌ a noꞌe Abram ma natane nae, “Abram! Ho tao au taꞌo bee ia? Saa de nda mufadꞌe mae, inaꞌ ia, sao ma sa!?
၁၈ဖါရောဘုရင်သည်လည်း အာဗြံကိုခေါ်၍၊ သင်သည်ငါ၌ ပြုသောအမှုကား အဘယ်သို့နည်း။ သူသည် သင်၏မယားဖြစ်ကြောင်းကို၊ ငါအား အဘယ်ကြောင့် မပြောသနည်း။
19 Te mae odꞌi ma! Helaꞌ a mbei na, au sao ala e! Sie, haꞌi mendi e! Dinggoꞌ hela mata ngga!”
၁၉ငါသည် သူ့ကို သိမ်းပိုက်စေခြင်းငှါ၊ သူသည် ငါ့နှမဖြစ်သည်ဟု အဘယ်ကြောင့်ဆိုသနည်း။ သင်၏ မယားကို ယခုယူ၍သွားလော့ဟု အမိန့်ရှိ၏။
20 Basa ma maneꞌ a parenda pagau nara, fo oi hendi Abram, no sao na, ma sudꞌiꞌ a saa nara mia nusaꞌ naa.
၂၀ထိုသို့အာဗြံအမှုကို စီရင်၍၊ မိမိလူတို့အား မှာထားသဖြင့်၊ သူတို့သည် အာဗြံ၌ရှိသမျှသော ဥစ္စာနှင့် တကွ၊ သမီးမောင်နှံတို့ကို လွှတ်လိုက်ကြ၏။
