< Ded'enu' ra Dud'uin 26 >
1 Basa naa ma, mane Agripa denu Paulus oi, “Musulaꞌe ao ma leo. Basa hai mae rena nggo ena.” Boe ma Paulus lo lima na, ma olaꞌ nae,
Zatem Agrypa rzekł do Pawła: Pozwala ci się, abyś mówił sam od siebie. Tedy Paweł wyciągnąwszy rękę, taką sprawę dał:
2 “Ama mane Agripa nenefee hadꞌat. Au umuhoꞌo, huu amaꞌ fee au ufadꞌe neu amaꞌ se, basa dalaꞌ saa fo atahori Yahudi ra rapepenggo neu auꞌ a.
Na to wszystko, z czego mię obwiniają Żydowie, królu Agrypo! poczytam się być za szczęśliwego, iż dziś mam odpowiadać przed tobą.
3 Au bubꞌuluꞌ amaꞌ nahine tebꞌe, hai atahori Yahudi ra adat ma, ma hai masodꞌa mate-mori mara. Dadꞌi au oꞌe amaꞌ rena malolole.
A zwłaszcza, żeś ty powiadom tych wszystkich, które są między Żydami, zwyczajów i sporów; przetoż cię proszę, żebyś mię cierpliwie posłuchał.
4 Eniꞌ a aꞌana ngga, ara ranori au tungga adat atahori Yahudi ra. Fefeu na, ranori au mia kamboꞌ ngga; basa ma uma sakola seluꞌ mia Yerusalem. Atahori Yahudi mana sia Yerusalem ra, bubꞌuluꞌ au masodꞌa ngga, ma rahine au no maloleꞌ.
Co się tedy tknie żywota mego od młodości, jaki był od początku między narodem moim w Jeruzalemie, wiedzą wszyscy Żydowie,
5 Mete ma malangga agama ra nau, ara bisa dui oi sira rahine au mia doo na neu. Te au ia, masoꞌ partei agama Farisi boe. Basa atahori bubꞌuluꞌ, hai atahori Farisi ia ra, mana toꞌu mihereꞌ atahori Yahudi ra atoran agama na.
Będąc mi świadkami z dawna, (gdyby świadectwo wydać chcieli), iż według najdoskonalszej sekty nabożeństwa naszego żyłem, będąc Faryzeuszem.
6 Au, o basa atahori Israꞌel leo kasanahulu ruaꞌ ra, mihani Lamatualain tao tungga hehelu-fufuli Na. Ana tao hehelu-fufuliꞌ naa eniꞌ a maꞌahulu na no hita bei-baꞌi nara. Naa de, losa ia basa hai hule-oꞌe hatuꞌ-rerelon fo Lamatualain tao natetu hehelu-fufuliꞌ naa leo. Hehelu-fufuliꞌ naa oi, dei fo Lamatualain tao nasodꞌa baliꞌ atahori mates ra. Ama mane Agripa nenefee hadꞌat. Huu au umehere ae, dei fo Lamatualain tao nasodꞌa baliꞌ atahori mates, naa de ara radꞌedꞌea ro au. Au ae utane: taꞌo bee de hei ruma nda nau mimihere mae Lamatualain bisa tao nasodꞌa baliꞌ atahori mates ra sa? Ana bisa!
A teraz o nadzieję onej obietnicy, ojcom od Boga uczynionej, stoję przed sądem;
Której dwanaście naszych pokoleń ustawicznie dniem i nocą służąc Bogu, mają nadzieję dostąpić; o tę nadzieję skarżą na mię Żydowie, o królu Agrypo!
Cóż za rzecz do wiary niepodobną u siebie sądzicie, że Bóg umarłe wzbudza?
9 Dalahulu na, memaꞌ au sudꞌiꞌ a tao sa, fo labꞌan uhereꞌ basa atahori mana tungga Yesus, atahori Nasaret a.
Mnieć się wprawdzie samemu zdało, żem był powinien przeciwko imieniowi Jezusa Nazareńskiego wiele przeciwnych rzeczy czynić.
10 Leleꞌ naa, malangga agama Yahudi malangga ra fee koasa neu au, fo uu tao uꞌusususaꞌ Yesus atahori nara sia bee-bꞌee. Au toꞌu se, ma nore o se Yerusalem rema, fo tao se bui rala reu. Au o tungga uꞌetuꞌ hukun isa ruma. Au masoꞌ ume hule-oꞌeꞌ ra, fo tao doidꞌoso se. Ma uꞌususuuꞌ se fo rasadea Yesus. Au uu oi se lao hetar no nasaat. Sadꞌi au rena atahori mana ramahere Yesus sia bee, mae losa nusa feaꞌ o, au uu oi se!”
Com też czynił w Jeruzalemie i wielem ja świętych sadzał do więzienia, wziąwszy moc od przedniejszych kapłanów; a gdy mieli być zabijani, wotowałem przeciwko nim.
I po wszystkich bóżnicach częstokroć je trapiąc, przymuszałem bluźnić, a nader wściekle przeciwko nim postępując, prześladowałem je aż i do obcych miast.
12 Boe ma Paulus olaꞌ nakandoo nae, “Lao esa, malangga agama Yahudi malangga ra fee susura koasa neu au fo uu oi Yesus atahori nara sia kota Damsik. Boe ma, au o uu boe.
W czem, gdym też do Damaszku jechał, mając władzę i zlecenie od przedniejszych kapłanów,
13 Ama mane Agripa! Leleꞌ hai feꞌe sia dalaꞌ, mbei ma reorendu na, aiboiꞌ ma, manggareloꞌ sa mia lalai a ronda na seli, delo dai au o nonoo nggara.
W południe, w drodze będąc, widziałem; o królu! światłość z nieba, jaśniejszą nad jasność słoneczną, która oświeciła mnie i tych, którzy jechali ze mną.
14 Basa hai miꞌiloli, huu manggerelo na seli. Au rena haraꞌ esa olaꞌ no au, nendiꞌ dedꞌea Aram oi, ‘We Saul! Taꞌo bee de ho akaꞌ tao doidꞌoso Au mukundooꞌ a? Susa neu nggo, mete ma ho akaꞌ a labꞌan Au hihii Ngga.’
A gdyśmy wszyscy upadli na ziemię, usłyszałem głos mówiący do siebie, a mówiący żydowskim językiem: Saulu! Saulu! przeczże mię prześladujesz? trudno tobie przeciwko ościeniowi wierzgać.
15 Au rena haraꞌ naa, te nda ita atahori na sa. De au utane ae, ‘Malangga mana olaꞌ ia, seka e?’ Haraaꞌ naa nataa oi, ‘Au ia, Yesus, fo ho tao doidꞌoso mukundondooꞌ a.
A jam rzekł: Ktoś jest, Panie? A on rzekł: Jam jest Jezus, którego ty prześladujesz.
16 Saul! Fela leo! Au utudꞌu ao ngga neu ho ia, fo dadꞌi Au atahori namahere ngga. Ho musi muu mufadꞌe basa atahori ra, saa fo mita mia Au faiꞌ ia. Dei fo Au utudꞌu seluꞌ fai, mata-feuꞌ ra, fo bisa muu mufadꞌe atahori ra.
Ale wstań, a stań na nogach twoich; gdyżem ci się dlatego pokazał, abym cię uczynił sługą i świadkiem tak tych rzeczy, któreś widział, jako i innych, w których ci się pokażę.
17 Dei fo ho hambu sususaꞌ mataꞌ-mataꞌ. Te au unea nggo mia atahori mana rae raꞌasususaꞌ ho ra, mae mia atahori Yahudi, do mia atahori feaꞌ ra. Tebꞌe! Au denu nggo misiꞌ atahori nda Yahudi ra sa.
Wyrywając cię od tego ludu i od pogan, do których cię teraz posyłam,
18 Muu tao mulaa mata nara, fo rahine, ma rasodꞌa sia manggareloꞌ a. Naa fo, ara lao hela sira dala masodꞌa sala nara. Ho o musi mutudꞌu se dala masodꞌa ndos, ma mboꞌi se mia nitu ra malangga na koasa na, fo mendi se risiꞌ Lamatualain. No taꞌo naa, Lamatualain fee ambon neu sala nara. Ma ara o dadꞌi Lamatualain atahori Nara, onaꞌ atahori feaꞌ fo Ana tengga nalaꞌ ra, huu ramahere Au. Au ufadꞌe ho baꞌu a naa ena, Saul.’”
Ku otworzeniu oczu ich, aby się nawrócili z ciemności do światłości, a z mocy szatańskiej do Boga, aby tak wzięli odpuszczenie grzechów i dział między poświęconymi przez wiarę, która jest w mię.
19 Basa naa ma, Paulus olaꞌ nakandoo oi, “Ama maneꞌ. Ue-tataos fo au simbo mia sorga naa, au ue-tao ena. Ma au o feꞌe ue-tao e, nda uꞌudꞌedꞌeaꞌ mbei saꞌ boe, losa faiꞌ ia.
Przetoż, o królu Agrypo! nie byłem nieposłusznym temu niebieskiemu widzeniu.
20 Fefeu na au ufadꞌe Yesus Dala Masodꞌa Na neu atahori Yahudi ra sia Damsik. Basa de au uma ufadꞌe atahori Yahudi mana sia Yerusalem, ma basa nusaꞌ Yudea. Basa ma, au lao ndule atahori nda Yahudi ra nusa nara. Au olaꞌ relo-relo neu basa se, fo ara lao hela dala masodꞌa sala nara, ma fee ao nara neu Lamatualain. Ara musi tao malole sia masodꞌa nara neu atahori feaꞌ, fo dadꞌi bukti oi sira dadꞌi atahori feuꞌ ena sia Lamatuaꞌ.
Ale najprzód tym, którzy są w Damaszku i w Jeruzalemie, i we wszystkiej krainie Judzkiej, i poganom opowiadałem, aby pokutowali i nawrócili się do Boga, czyniąc uczynki godne pokuty.
21 Huu au ue-tao taꞌo naa, atahori Yahudi ra toꞌu au mia Ume Hule-oꞌe Huuꞌ sia Yerusalem. Ara o rae tao risa au boe.
Dla tych rzeczy Żydowie w kościele mię pojmawszy, chcieli mię zabić.
22 Te Lamatualain tulu-fali au. Naa de, au feꞌe usodꞌa losa ia. Huu naa, au feꞌe umburiꞌ sia ia, fo dui-bꞌengga fee basa atahori anak-moko, soꞌal Yesus Dala Masodꞌa Na. Saa fo au ufadꞌeꞌ ia, ndaa no basa saa fo baꞌi Musa no Lamatualain mana ola-ola Nara ranori eniꞌ a maꞌahulu na.
Ale za pomocą Bożą jeszcze aż do dnia tego stoję, świadcząc i małemu, i wielkiemu, nic nie mówiąc oprócz tego, co opowiedzieli prorocy i Mojżesz, że się stać miało;
23 Ara ranori soꞌal Kristus, atahori fo Lamatualain helu nae fee nemaꞌ a. Oi, Ana musi doidꞌoso, fo mate, te basa naa, Ana dadꞌi atahori fo Lamatualain nafefela naꞌahuluꞌ a. Dei fo Ana mana fee manggareloꞌ neu atahori Yahudi ra, no atahori feaꞌ sia raefafoꞌ ia.”
To jest, iż Chrystus miał cierpieć, a będąc pierwszym z zmartwychwstania opowiadać miał światłość ludowi temu i poganom.
24 Paulus feꞌe olaꞌ ue-tatao na ma, Festus olaꞌ nggero dedꞌea na nahereꞌ oi, “He! Paulus! Mbei ma ho mamuluꞌ. Muhine naeꞌ seli, de tao uta ma nda matetuꞌ sa.”
To gdy on ku obronie swojej powiedział, rzekł Festus głosem wielkim: Szalejesz Pawle! wielka nauka przywodzi cię do szaleństwa.
25 Te Paulus nataa oi, “Ama hofernor nenefee hadꞌat. Au nda umulu sa. Basa saa fo au olaꞌ ia, memaꞌ tebꞌe. Au nda ander-ander sa.
Ale on rzekł: Nie szaleję, najmożniejszy Feście! aleć prawdziwe i zdrowe słowa powiadam.
26 Ama Mane Agripa nahine saa fo au ufadꞌeꞌ ia, memaꞌ tebꞌe. Naa de, au umburani olaꞌ relo-relo. Au umuhere ama maneꞌ rena basa ia ra ena, huu saa fo mana dadꞌi ena, nda dadꞌi sia mamana maꞌafuniꞌ sa. Oi, Yesus mana mateꞌ naa, nasodꞌa baliꞌ ena. Basa atahori o, bubꞌuluꞌ ena.
Wie bowiem i król o tych rzeczach, przed którym bezpiecznie mówię, gdyż nie tuszę, aby co z tych rzeczy u niego było tajno, ponieważ się to nie w kącie działo.
27 Mia dalahulu na, Lamatualain mana ola-ola Nara rafadꞌe basa ena. Au umburani uꞌuheheeꞌ ae, ama maneꞌ o namahere mana ola-olaꞌ naa ra oꞌola nara, to?”
Wierzysz, królu Agrypo! prorokom? Wiem, iż wierzysz.
28 Te mane Agripa olaꞌ nggero nae, “Weh! Paulus! Nda dooꞌ sa te, ho mae tao au dadꞌi atahori Kristen!”
Zatem Agrypa rzekł do Pawła: Mało byś mnie nie namówił, żebym został chrześcijaninem.
29 Paulus nataa nae, “Taꞌo ia, amaꞌ. Au hule-oꞌe neu Lamatualain, fo dooꞌ, do losaꞌ o, nda akaꞌ a ama maneꞌ sa, te basa atahori mana rena neu au oꞌola ngga ia, bisa dadꞌi Yesus atahori nara, onaꞌ au. Te sadꞌi amaꞌ se afiꞌ dadꞌi atahori nda nenemboꞌit, onaꞌ au ia sa.”
Ale Paweł rzekł: Życzyłbym od Boga, aby i w mału, i w wielu, nie tylko ty, ale i wszyscy, którzy mię dziś słuchają, stali się takimi, jakim i ja jest, oprócz tych związek.
30 Paulus olaꞌ basa ma, mane Agripa no feto na Bernike, ma hofernor Festus, ro basa atahori monaen ra, fela rambariiꞌ de baliꞌ.
A gdy on to rzekł, wstał król i starosta, i Bernice, i ci, którzy siedzieli z nim.
31 Ara lao dea reu ma, ara ola-olaꞌ oi, “Atahori ia nda tao salaꞌ nandaa no hukun mate sa. Ma nda nandaa tao e bui rala neu sa!”
A ustąpiwszy na stronę, rzekli jedni do drugich, mówiąc: Nic godnego śmierci albo więzienia nie czyni ten człowiek.
32 Boe ma mane Agripa nafadꞌe hofernor Festus oi, “Kasian o! Atahori ia noꞌe hene nisiꞌ mamana nggenggero huuꞌ a sia Roma. Hokoꞌ naa, dedꞌeat ia basa ena, ma ana o neneꞌmboꞌit ena.”
Lecz Agrypa rzekł do Festa: Mógł ten człowiek być uwolniony, by był do cesarza nie apelował.