< 2 Korintus 8 >

1 Toronoo susue nggara, e! Hai nau fo ama mihine Lamatuaꞌ rala malolen, fo Ana natudꞌu basa neu atahori saraniꞌ sia profinsi Makedonia ra.
Notam autem facimus vobis, fratres, gratiam Dei, quæ data est in Ecclesiis Macedoniæ:
2 Te mae ara hambu susa-sonaꞌ naen seli o, rala nara ramahoꞌo rakandooꞌ a. Naa de, mae ara toꞌa-taa o, ara feꞌe fee doiꞌ naeꞌ no rala teme-aoꞌ, fo tulu-fali atahori mamahereꞌ laen mana hambu sususa-sosonaꞌ ra sia Yerusalem
quod in multo experimento tribulationis abundantia gaudii ipsorum fuit, et altissima paupertas eorum abundavit in divitias simplicitatis eorum:
3 Au bisa dui ae, ara fee basa saa fo ara bisa fee. Ma ara fee lenaꞌ naa boe. Esa nda naꞌaꞌsusuuꞌ se sa boe.
quia secundum virtutem testimonium illis reddo, et supra virtutem voluntarii fuerunt,
4 Ara mana roꞌe no tebꞌe-tebꞌeꞌ fo hai soi dalaꞌ soaꞌ neu se. No taꞌo naa, ara bisa tulu-fali atahori mamahereꞌ mana hambu sususa-sosonaꞌ sia Yerusalem.
cum multa exhortatione obsecrantes nos gratiam, et communicationem ministerii, quod fit in Sanctos.
5 Dalahulun, hai mimihena ara nau tao taꞌo ia, te saa fo ara taoꞌ naa, lenaꞌ mia saa fo hai mimihenaꞌ a! Kaesan, ara fee ao nara neu hita Lamatuan. Boe ma, ara olaꞌ fai rae, “Hai mae fee ao mara fo tulu-fali nggi, huu naa tungga Lamatuaꞌ hihii-nanaun.”
Et non sicut speravimus, sed semetipsos dederunt primum Domino, deinde nobis per voluntatem Dei,
6 Huu atahori saraniꞌ mana sia Makedonia ra ratudꞌu taꞌo naa, naa de hai moꞌe fo Titus baliꞌ neu nggi sia Korintus, naa fo ama bisa tulu-fali Lamatuaꞌ atahorin mana hambu susa-sonaꞌ sia Yerusalem. Te dalahulun ana mana mulai kumbu doiꞌ fee neu se. Ma aleꞌ ia o, hai hule fo ana tao naꞌadaiꞌ hei ue-tatao mara fo tulu-fali atahori boe.
ita ut rogaremus Titum: ut quemadmodum cœpit, ita et perficiat in vobis etiam gratiam istam.
7 Hei ue-tatao mara soaꞌ neu Lamatuaꞌ malolen seli. Conto onaꞌ: hei nemehere mara manggatee; hei oꞌola malole mara; hei mihine naeꞌ soꞌal Lamatuaꞌ; hei manggate mara, seli; ma hei sue mala hai seli. Naa de au nau fo ama tulu-fali Lamatuaꞌ atahorin mana hambu sususa-sosonaꞌ no fee se doiꞌ naeꞌ.
Sed sicut in omnibus abundatis fide, et sermone, et scientia, et omni solicitudine, insuper et charitate vestra in nos, ut et in hac gratia abundetis.
8 Au nda parenda nggi sia Korintus fo fee doiꞌ naeꞌ sa, te au ae sobꞌa nggi. Te atahori saraniꞌ mana sia Makedonia ra rae tulu-fali se ena. Dadꞌi no taꞌo ia hei bisa mitudꞌu mae hei sue tebꞌe-tebꞌeꞌ atahori mana susa-sonaꞌ ra.
Non quasi imperans dico: sed per aliorum solicitudinem, etiam vestræ charitatis ingenium bonum comprobans.
9 Te hei bubꞌuluꞌ mae, hita Lamatuan Yesus Kristus, natudꞌu rala malolen neu nggi ena. Dalahulun Ana onaꞌ atahori mamasuꞌiꞌ. Te Ana nau dadꞌi atahori hata-taaꞌ fo tulu-fali nggi, naa fo ama bisa mimisuꞌi sia dalaꞌ hetar.
Scitis enim gratiam Domini nostri Iesu Christi, quoniam propter vos egenus factus est, cum esset dives, ut illius inopia vos divites essetis.
10 Hei mulai kumbu doiꞌ fee se eniꞌ a too mana laoꞌ naa ena. Hei nda fee akaꞌ doiꞌ sa, te ama tulu-fali mia rala mara boe. Dadꞌi tungga au, ama musi tao taꞌo ia:
Et consilium in hoc do: hoc enim vobis utile est, qui non solum facere, sed et velle cœpistis ab anno priore:
11 Dalahulun hei mae tulu-fali Lamatuaꞌ atahorin mana hambu susa-sonaꞌ sia Yerusalem. Dadꞌi ia naa, fee mibasaꞌ saa fo hei miꞌetuꞌ basa mae tulu-fali mendiꞌ. Ma hei beꞌi fee baꞌu saa, na, fee leo. Te sadꞌi, fee no rala nemehoꞌot.
nunc vero et facto perficite: ut quemadmodum promptus est animus voluntatis, ita sit et perficiendi ex eo, quod habetis.
12 Huu mete ma hita fee no rala nemehoꞌot tungga bebeꞌi tara tae fee baꞌu saa na, naa o maloleꞌ boe. Siaꞌ a hita e. Huu atahori mana fee no neꞌesusuuꞌ, na naa mana naꞌasususaꞌ e.
Si enim voluntas prompta est, secundum id, quod habet, accepta est, non secundum id, quod non habet.
13 Au nda uꞌena masud tao umubera nggi sa, naa fo atahori laen ra ramanggafa. Te Au masud ngga, basa nggita lemba-doi sususa-sosonaꞌ naa ona esaꞌ.
Non enim ut aliis sit remissio, vobis autem tribulatio, sed ex æqualitate.
14 Te aleꞌ ia hei hambu lenaꞌ, ma sira nda hambu dai sa. Dei fo ara bisa bala-bꞌae boe, mete ma hei nda hambu dai sa. No taꞌo naa ata bisa lemba-doi belaꞌ.
In præsenti tempore vestra abundantia illorum inopiam suppleat: ut et illorum abundantia vestræ inopiæ sit supplementum, ut fiat æqualitas, sicut scriptum est:
15 Naa onaꞌ Lamatuaꞌ Susura Meumaren suraꞌ nae, “Atahori mana hambu naeꞌ nda hambu lenaꞌ sira parlu na sa. Ma atahori mana hambu mbeiꞌ a, nda toꞌa-taa mia sira parlu na sa.
Qui multum non abundavit: et qui modicum, non minoravit.
16 Au oꞌe makasi mbali Lamatualain, huu Eni mana kokoe-nanasi Titus fo nau tulu-fali nggi, onaꞌ au nau tulu-fali nggi boe.
Gratias autem Deo, qui dedit eandem solicitudinem pro vobis in corde Titi,
17 Memaꞌ hai moꞌe fo neti seꞌu nggi. Te, Eni o hii-nau aon boe. Dadꞌi ana nau neti tulu-fali nggi, nda huu au oꞌe sa.
quoniam exhortationem quidem suscepit: sed cum solicitior esset, sua voluntate profectus est ad vos.
18 Te nda neu mesaꞌ ne sa. Huu hai o denu toronoo ma esa neu namaloloꞌ no e. Basa atahori saraniꞌ mana sia ia ra rahine atahori ia ena, huu ana tao-ues nitaꞌ mamaten dui-bꞌengga neu atahori soꞌal Lamatuaꞌ Hara-lii Malolen.
Misimus etiam cum illo fratrem, cuius laus est in Evangelio per omnes Ecclesias:
19 Atahori Saraniꞌ ra malangga nara o pili rala e fo laoꞌ namaloloꞌ no hai boe, fo tulun hai toꞌu tutulu-fafaliꞌ ra. Hai milalao ue-tataos ia, fo mitudꞌu hita Lamatuan manaselin, ma tao maloleꞌ fee atahori mana susa-sonaꞌ sia Yerusalem.
non solum autem, sed et ordinatus est ab Ecclesiis comes peregrinationis nostræ in hanc gratiam, quæ ministratur a nobis ad Domini gloriam, et destinatam voluntatem nostram:
20 Hai sangga dalaꞌ fo tao ndoo-tetuꞌ a, naa fo nda hambu atahori raꞌasasalaꞌ hai rae, hai nda tao no matetuꞌ sa leleꞌ mendi doiꞌ fee neu atahori mana parluꞌ ra.
devitantes hoc, ne quis nos vituperet in hac plenitudine, quæ ministratur a nobis.
21 Huu hai duduꞌa losa no maloleꞌ fo tao ndoo-tetuꞌ mia hai rala ndoos ma sia Lamatualain matan, boe ma sia atahori matan boe.
Providemus enim bona non solum coram Deo, sed etiam coram hominibus.
22 Naa, hai o denu toronooꞌ esa fai fo neu namaloloꞌ no Titus se fo rendi doiꞌ naa. Hai paresaꞌ e lao hetar ena. De hai bubꞌuluꞌ ana nau ue-tao no manggateeꞌ fee nggi. Ana manggate onaꞌ naa, huu ana bubꞌuluꞌ oi, hei tao ndoo-tetuꞌ.
Misimus autem cum illis et fratrem nostrum, quem probavimus in multis sæpe solicitum esse: nunc autem multo solicitiorem, confidentia multa in vos,
23 Mete ma hambu atahori ratane soꞌal Titus, na, mifadꞌe se mae, Titus naa, au toronoo ngga mana tao ues no au nakandooꞌ a fee nggi. Atahori mamahereꞌ sia mamanaꞌ laen o pili rala sira atahorin ena, fo ara tungga se rendi doiꞌ ia ra risiꞌ Yerusalem. Ara raꞌabꞌue fo rae reu ena. Titus naꞌabꞌue no se boe. Dei fo basa se ratudꞌu Kristus manaselin onaꞌ naa.
sive pro Tito, qui est socius meus, et in vos adiutor, sive fratres nostri, Apostoli Ecclesiarum, gloria Christi.
24 Dadꞌi hei musi mitudꞌu susue mara neu atahori mana nendi doiꞌ naa. Boe ma mitudꞌu neu se, saa de hai hiiꞌ a olaꞌ koao soꞌal nggi. No taꞌo naa, atahori mamahereꞌ mia atahori sarani sia bee-bꞌee bubꞌuluꞌ tebꞌe rae, hei sue-lai se boe.
Ostensionem ergo, quæ est charitatis vestræ, et nostræ gloriæ pro vobis, in illos ostendite in faciem Ecclesiarum.

< 2 Korintus 8 >