< Faptele 12 >
1 În vremea aceea, regele Irod și-a întins mâinile ca să asuprească pe unii din adunare.
ตสฺมินฺ สมเย เหโรทฺราโช มณฺฑลฺยา: กิยชฺชเนโภฺย ทุ: ขํ ทาตุํ ปฺรารภตฺฯ
2 Și a ucis cu sabia pe Iacov, fratele lui Ioan.
วิเศษโต โยหน: โสทรํ ยากูพํ กรวาลาฆาเตนฺ หตวานฺฯ
3 Când a văzut că aceasta a fost pe placul iudeilor, s-a apucat să prindă și pe Petru. Acest lucru se întâmpla în zilele azimilor.
ตสฺมาทฺ ยิหูทียา: สนฺตุษฺฏา อภวนฺ อิติ วิชฺญาย ส ปิตรมปิ ธรฺตฺตุํ คตวานฺฯ
4 După ce l-a arestat, l-a băgat în închisoare și l-a predat la patru escadroane de câte patru soldați fiecare, ca să-l păzească, cu intenția de a-l scoate în fața poporului după Paști.
ตทา กิณฺวศูนฺยปูโปตฺสวสมย อุปาติษฺฏตฺ; อต อุตฺสเว คเต สติ โลกานำ สมกฺษํ ตํ พหิราเนยฺยามีติ มนสิ สฺถิรีกฺฤตฺย ส ตํ ธารยิตฺวา รกฺษฺณารฺถมฺ เยษามฺ เอไกกสํเฆ จตฺวาโร ชนา: สนฺติ เตษำ จตุรฺณำ รกฺษกสํฆานำ สมีเป ตํ สมรฺปฺย การายำ สฺถาปิตวานฺฯ
5 Petru era deci ținut în închisoare, dar adunarea se ruga neîncetat lui Dumnezeu pentru el.
กินฺตุํ ปิตรสฺย การาสฺถิติการณาตฺ มณฺฑลฺยา โลกา อวิศฺรามมฺ อีศฺวรสฺย สมีเป ปฺรารฺถยนฺตฯ
6 În noaptea în care Irod era pe cale să-l scoată afară, Petru dormea între doi soldați, legat cu două lanțuri. Gărzile din fața ușii păzeau închisoarea.
อนนฺตรํ เหโรทิ ตํ พหิรานายิตุํ อุทฺยเต สติ ตสฺยำ ราเตฺรา ปิตโร รกฺษกทฺวยมธฺยสฺถาเน ศฺฤงฺขลทฺวเยน พทฺธฺว: สนฺ นิทฺริต อาสีตฺ, เทาวาริกาศฺจ การายา: สมฺมุเข ติษฺฐนโต ทฺวารมฺ อรกฺษิษุ: ฯ
7 Și iată că un înger al Domnului stătea lângă el, și o lumină strălucea în chilie. L-a lovit pe Petru peste o parte și l-a trezit, spunându-i: “Ridică-te repede!”. Lanțurile i-au căzut de pe mâini.
เอตสฺมินฺ สมเย ปรเมศฺวรสฺย ทูเต สมุปสฺถิเต การา ทีปฺติมตี ชาตา; ตต: ส ทูต: ปิตรสฺย กุกฺษาวาวาตํ กฺฤตฺวา ตํ ชาครยิตฺวา ภาษิตวานฺ ตูรฺณมุตฺติษฺฐ; ตตสฺตสฺย หสฺตสฺถศฺฤงฺขลทฺวยํ คลตฺ ปติตํฯ
8 Îngerul i-a spus: “Îmbracă-te și pune-ți sandalele”. Așa a făcut el. El i-a spus: “Pune-ți mantia și urmează-mă”.
ส ทูตสฺตมวทตฺ, พทฺธกฏิ: สนฺ ปาทโย: ปาทุเก อรฺปย; เตน ตถา กฺฤเต สติ ทูตสฺตมฺ อุกฺตวานฺ คาตฺรียวสฺตฺรํ คาเตฺร นิธาย มม ปศฺจาทฺ เอหิฯ
9 Și el a ieșit și l-a urmat. El nu știa că ceea ce făcea îngerul era real, ci credea că a văzut o viziune.
ตต: ปิตรสฺตสฺย ปศฺจาทฺ วฺรชน พหิรคจฺฉตฺ, กินฺตุ ทูเตน กรฺมฺไมตตฺ กฺฤตมิติ สตฺยมชฺญาตฺวา สฺวปฺนทรฺศนํ ชฺญาตวานฺฯ
10 După ce au trecut de prima și de a doua gardă, au ajuns la poarta de fier care duce în cetate, care li s-a deschis singură. Au ieșit și au coborât pe o stradă, și imediat îngerul s-a îndepărtat de el.
อิตฺถํ เตา ปฺรถมำ ทฺวิตียาญฺจ การำ ลงฺฆิตฺวา เยน เลาหนิรฺมฺมิตทฺวาเรณ นครํ คมฺยเต ตตฺสมีปํ ปฺราปฺนุตำ; ตตสฺตสฺย กวาฏํ สฺวยํ มุกฺตมภวตฺ ตตเสฺตา ตตฺสฺถานาทฺ พหิ รฺภูตฺวา มารฺไคกสฺย สีมำ ยาวทฺ คเตา; ตโต'กสฺมาตฺ ส ทูต: ปิตรํ ตฺยกฺตวานฺฯ
11 După ce și-a revenit, Petru a zis: “Acum știu cu adevărat că Domnul a trimis pe îngerul Său și m-a izbăvit din mâna lui Irod și de tot ce aștepta poporul iudeu.”
ตทา ส เจตนำ ปฺราปฺย กถิตวานฺ นิชทูตํ ปฺรหิตฺย ปรเมศฺวโร เหโรโท หสฺตาทฺ ยิหูทียโลกานำ สรฺวฺวาศายาศฺจ มำ สมุทฺธฺฤตวานฺ อิตฺยหํ นิศฺจยํ ชฺญาตวานฺฯ
12 Gândindu-se la aceasta, a venit la casa Mariei, mama lui Ioan, zis Marcu, unde erau mulți adunați și se rugau.
ส วิวิจฺย มารฺกนามฺรา วิขฺยาตสฺย โยหโน มาตุ รฺมริยโม ยสฺมินฺ คฺฤเห พหว: สมฺภูย ปฺรารฺถยนฺต ตนฺนิเวศนํ คต: ฯ
13 Când Petru a bătut la ușa porții, o slujnică pe nume Rodica a venit să răspundă.
ปิตเรณ พหิรฺทฺวาร อาหเต สติ โรทานามา พาลิกา ทฺรษฺฏุํ คตาฯ
14 Când a recunoscut vocea lui Petru, nu a deschis poarta de bucurie, ci a alergat înăuntru și a anunțat că Petru stătea în fața porții.
ตต: ปิตรสฺย สฺวรํ ศฺรุวา สา หรฺษยุกฺตา สตี ทฺวารํ น โมจยิตฺวา ปิตโร ทฺวาเร ติษฺฐตีติ วารฺตฺตำ วกฺตุมฺ อภฺยนฺตรํ ธาวิตฺวา คตวตีฯ
15 Ei i-au zis: “Ești nebună!” Dar ea insista că așa este. Ei au spus: “Este îngerul lui.”
เต ปฺราโวจนฺ ตฺวมุนฺมตฺตา ชาตาสิ กินฺตุ สา มุหุรฺมุหุรุกฺตวตี สตฺยเมไวตตฺฯ
16 Dar Petru a continuat să bată la ușă. După ce au deschis, l-au văzut și au rămas uimiți.
ตทา เต กถิตวนฺตสฺตรฺหิ ตสฺย ทูโต ภเวตฺฯ
17 Dar el, făcându-le semn cu mâna să tacă, le-a povestit cum l-a scos Domnul din închisoare. Și a zis: “Spuneți aceste lucruri lui Iacov și fraților”. Apoi a plecat și s-a dus în alt loc.
ปิตโร ทฺวารมาหตวานฺ เอตสฺมินฺนนฺตเร ทฺวารํ โมจยิตฺวา ปิตรํ ทฺฤษฺฏฺวา วิสฺมยํ ปฺราปฺตา: ฯ
18 Și cum s-a făcut ziuă, nu mică era agitația printre ostași despre ce se întâmplase cu Petru.
ตต: ปิตโร นิ: ศพฺทํ สฺถาตุํ ตานฺ ปฺรติ หเสฺตน สงฺเกตํ กฺฤตฺวา ปรเมศฺวโร เยน ปฺรกาเรณ ตํ การายา อุทฺธฺฤตฺยานีตวานฺ ตสฺย วฺฤตฺตานฺตํ ตานชฺญาปยตฺ, ยูยํ คตฺวา ยากุพํ ภฺราตฺฤคณญฺจ วารฺตฺตาเมตำ วทเตตฺยุกฺตา สฺถานานฺตรํ ปฺรสฺถิตวานฺฯ
19 După ce Irod l-a căutat și nu l-a găsit, a cercetat gărzile, apoi a poruncit să fie omorât. S-a coborât din Iudeea în Cezareea și a rămas acolo.
ปฺรภาเต สติ ปิตร: กฺว คต อิตฺยตฺร รกฺษกาณำ มเธฺย มหานฺ กลโห ชาต: ฯ
20 Irod era foarte mânios pe poporul din Tir și din Sidon. Aceștia au venit de comun acord la el și, făcându-l prieten pe Blastus, ajutorul personal al regelui, i-au cerut pace, pentru că țara lor depindea de țara regelui pentru hrană.
เหโรทฺ พหุ มฺฤคยิตฺวา ตโสฺยทฺเทเศ น ปฺราปฺเต สติ รกฺษกานฺ สํปฺฤจฺฉฺย เตษำ ปฺราณานฺ หนฺตุมฺ อาทิษฺฏวานฺฯ
21 În ziua stabilită, Irod s-a îmbrăcat în haine regale, s-a așezat pe tron și le-a ținut un discurs.
ปศฺจาตฺ ส ยิหูทียปฺรเทศาตฺ ไกสริยานครํ คตฺวา ตตฺราวาติษฺฐตฺฯ
22 Poporul a strigat: “Vocea unui zeu, și nu a unui om!”
โสรสีโทนเทศโย โรฺลเกโภฺย เหโรทิ ยุยุตฺเสา สติ เต สรฺวฺว เอกมนฺตฺรณา: สนฺตสฺตสฺย สมีป อุปสฺถาย ลฺวาสฺตนามานํ ตสฺย วสฺตฺรคฺฤหาธีศํ สหายํ กฺฤตฺวา เหโรทา สารฺทฺธํ สนฺธึ ปฺรารฺถยนฺต ยตสฺตสฺย ราชฺโญ เทเศน เตษำ เทศียานำ ภรณมฺ อภวตฺํ
23 Imediat, un înger al Domnului l-a lovit, pentru că nu i-a dat slavă lui Dumnezeu. Apoi a fost mâncat de viermi și a murit.
อต: กุตฺรจินฺ นิรุปิตทิเน เหโรทฺ ราชกียํ ปริจฺฉทํ ปริธาย สึหาสเน สมุปวิศฺย ตานฺ ปฺรติ กถามฺ อุกฺตวานฺฯ
24 Dar cuvântul lui Dumnezeu creștea și se înmulțea.
ตโต โลกา อุจฺไจ: การํ ปฺรตฺยวทนฺ, เอษ มนุชรโว น หิ, อีศฺวรียรว: ฯ
25 Barnaba și Saul s-au întors la Ierusalim, după ce și-au împlinit slujba, luând cu ei și pe Ioan, numit Marcu.
ตทา เหโรทฺ อีศฺวรสฺย สมฺมานํ นากโรตฺ; ตสฺมาทฺเธโต: ปรเมศฺวรสฺย ทูโต หฐาตฺ ตํ ปฺราหรตฺ เตไนว ส กีไฏ: กฺษีณ: สนฺ ปฺราณานฺ อชหาตฺฯ กินฺตฺวีศฺวรสฺย กถา เทศํ วฺยาปฺย ปฺรพลาภวตฺฯ ตต: ปรํ พรฺณพฺพาเศาเลา ยสฺย กรฺมฺมโณ ภารํ ปฺราปฺนุตำ ตาภฺยำ ตสฺมินฺ สมฺปาทิเต สติ มารฺกนามฺนา วิขฺยาโต โย โยหนฺ ตํ สงฺคินํ กฺฤตฺวา ยิรูศาลมฺนคราตฺ ปฺรตฺยาคเตาฯ