2 Corinteni 10

1 Eu, Pavel, vă rog cu smerenia și blândețea lui Hristos, eu, care, în prezența voastră, sunt smerit între voi, dar, lipsind, sunt îndrăzneț față de voi.

Еу, Павел, вэ рог, прин блындеця ши бунэтатя луй Христос – еу, чел „смерит кынд сунт де фацэ ын мижлокул востру ши плин де ындрэзнялэ ымпотрива воастрэ кынд сунт департе” –

2 Da, vă rog ca, atunci când sunt prezent, să nu-mi arăt curajul cu încrederea cu care intenționez să fiu îndrăzneț împotriva unora, care ne consideră că umblăm după trup.

вэ рог, дар, сэ ну мэ фачець ка, атунч кынд вой фи де фацэ, сэ алерг ку хотэрыре ла ындрэзняла ачея пе каре ам де гынд с-о ынтребуинцез ымпотрива унора каре ышь ынкипуе кэ ной сунтем мынаць де фиря пэмынтяскэ.

3 Căci, deși umblăm în carne, nu ne luptăm după carne;

Мэкар кэ трэим ын фиря пэмынтяскэ, тотушь ну не луптэм кэлэузиць де фиря пэмынтяскэ.

4 căci armele luptei noastre nu sunt din carne, ci puternice înaintea lui Dumnezeu pentru dărâmarea întăriturilor,

Кэч армеле ку каре не луптэм ной ну сунт супусе фирий пэмынтешть, чи сунт путерниче, ынтэрите де Думнезеу ка сэ сурпе ынтэритуриле.

5 dărâmând închipuirile și orice înălțime care se ridică împotriva cunoașterii lui Dumnezeu și aducând orice gând în captivitate pentru supunerea lui Hristos,

Ной рэстурнэм изводириле минций ши орьче ынэлциме каре се ридикэ ымпотрива куноштинцей луй Думнезеу, ши орьче гынд ыл фачем роб аскултэрий де Христос.

6 și fiind gata să răzbune orice neascultare, când supunerea voastră va fi deplină.

Ындатэ че се ва сэвырши аскултаря ачаста дин партя воастрэ, сунтем гата сэ педепсим орьче неаскултаре.

7 Privești lucrurile doar așa cum apar în fața ta? Dacă cineva se încrede în sine însuși că este al lui Hristos, să se gândească iarăși cu sine însuși că, după cum el este al lui Hristos, tot așa și noi suntem ai lui Hristos.

Ла ынфэцишаре вэ уйтаць? Дакэ чинева креде кэ „есте ал луй Христос”, сэ айбэ ын ведере кэ, дупэ кум ел есте ал луй Христос, тот аша сунтем ши ной.

8 Căci chiar dacă mă laud oarecum din belșug cu privire la autoritatea noastră, pe care Domnul a dat-o pentru a vă zidi și nu pentru a vă doborî, nu mă voi rușina,

Ши кяр дакэ м-аш лэуда чева май мулт ку стэпыниря пе каре мь-а дат-о Домнул пентру зидиря воастрэ, яр ну пентру дэрымаря воастрэ, тот ну мь-ар фи рушине.

9 ca să nu pară că vreau să vă îngrozesc prin scrisorile mele.

Зик аша, ка сэ ну се парэ кэ вряу сэ вэ ынфрикошез прин епистолеле меле.

10 Căci “scrisorile lui”, spun ei, “sunt grele și puternice, dar prezența lui trupească este slabă, iar vorbirea lui este disprețuită”.

„Де фапт”, зик ей, „епистолеле луй сунт ку греутате ши плине де путере, дар кынд есте де фацэ ел ынсушь, есте моале, ши кувынтул луй н-аре ничо греутате.”

11 O astfel de persoană să se gândească la acest lucru: ceea ce suntem prin scrisori în cuvânt când suntem absenți, așa suntem și în fapte când suntem prezenți.

Чине жудекэ аша сэ фие ынкрединцат кэ, аша кум сунтем ын ворбэ ын епистолеле ноастре, кынд ну сунтем де фацэ, тот аша вом фи ши ын фаптэ, кынд вом фи де фацэ!

12 Căci nu îndrăznim să ne numărăm sau să ne comparăm cu unii dintre cei ce se recomandă. Dar ei înșiși, măsurându-se pe ei înșiși și comparându-se cu ei înșiși, sunt fără pricepere.

Негрешит, н-авем ындрэзняла сэ не пунем алэтурь сау ын рындул унора дин ачея каре се лаудэ сингурь. Дар ей, прин фаптул кэ се мэсоарэ ку ей ыншишь ши се пун алэтурь ей ку ей ыншишь, сунт фэрэ причепере.

13 Noi însă nu ne vom lăuda dincolo de limitele cuvenite, ci în limitele cu care ne-a rânduit Dumnezeu, care ajung până la voi.

Ной ынсэ ну не лэудэм динколо де мэсура ноастрэ, чи ын мэсура марӂинилор пе каре ле-а ынсемнат Думнезеу кымпулуй ностру ка сэ ажунӂем пынэ ла вой.

14 Căci nu ne întindem prea mult, ca și cum nu am ajunge până la voi. Căci am ajuns până la voi cu Vestea cea Bună a lui Hristos,

Ну не ынтиндем пря мулт, ка ши кынд н-ам фи ажунс пынэ ла вой, кэч, ын адевэр, пынэ ла вой ам ажунс ын Евангелия луй Христос.

15 fără să ne lăudăm dincolo de limitele cuvenite, în lucrarea altora, ci având nădejdea că, pe măsură ce crește credința voastră, vom fi măriți din belșug de voi în sfera noastră de influență,

Ну не лэудэм песте мэсура ноастрэ, адикэ ну не лэудэм ку остенелиле алтуя, чи авем нэдеждя кэ, дакэ крединца воастрэ креште, ва креште ши кымпул ностру де лукру ынтре вой, неспус де мулт, дупэ мэсура ноастрэ.

16 astfel încât să propovăduim Vestea cea Bună chiar și în părțile de dincolo de voi, nu să ne lăudăm cu ceea ce a făcut deja altcineva.

Аша кэ вом путя проповэдуи Евангелия ши ын цинутуриле каре сунт динколо де ал востру, фэрэ сэ интрэм ын кымпул де лукру ал алтуя, ка сэ не лэудэм ку лукрэрь фэкуте де-а гата.

17 ci “cel care se laudă, să se laude în Domnul”.

Чи „орьчине се лаудэ сэ се лауде ын Домнул”.

18 Căci nu cel care se laudă pe sine este aprobat, ci cel pe care îl laudă Domnul.

Пентру кэ ну чине се лаудэ сингур ва фи примит, чи ачела пе каре Домнул ыл лаудэ.