< ЦЕФАНИЯ 1 >

1 Кувынтул Домнулуй каре а фост спус луй Цефания, фиул луй Куши, фиул луй Гедалия, фиул луй Амария, фиул луй Езекия, пе время луй Иосия, фиул луй Амон, ымпэратул луй Иуда.
Амонниң оғли Йосия Йәһудаға падиша болған вақитларда, Һәзәкияниң чәвриси, Амарияниң әвриси, Гәдалияниң нәвриси, Кушиниң оғли Зәфанияға йәткән Пәрвәрдигарниң сөзи: —
2 „Вой нимичи тотул де пе фаца пэмынтулуй”, зиче Домнул.
Мән йәр йүзидин һәммини қурутуветимән, — дәйду Пәрвәрдигар;
3 „Вой нимичи оамений ши вителе, пэсэриле черулуй ши пештий мэрий, петреле де потикнире ши пе чей рэй ымпреунэ ку еле; вой нимичи ку десэвыршире пе оамень де пе фаца пэмынтулуй”, зиче Домнул.
— Инсан һәм һайванни қурутуветимән, Асмандики учар-қанатлар һәм деңиздики белиқларни, Барлиқ путликашаңларни рәзил адәмләр билән тәң қурутуветимән, Инсанийәтни йәр йүзидин үзүп ташлаймән, — дәйду Пәрвәрдигар.
4 „Ымь вой ынтинде мына ымпотрива луй Иуда ши ымпотрива тутурор локуиторилор Иерусалимулуй; вой нимичи ку десэвыршире дин локул ачеста рэмэшицеле луй Баал, нумеле служиторилор сэй ши преоций ымпреунэ ку ей,
— Шуниң билән Мән Йәһуда үстигә, Барлиқ Йерусалимдикиләр үстигә қолумни созимән; Мошу йәрдә «Баал»ниң қалдуғини, «Қемар»ларниң намини каһинлар билән биллә үзүп ташлаймән;
5 пе чей че се ынкинэ пе акоперишурь ынаинтя оштирий черурилор, пе чей че се ынкинэ журынд пе Домнул, дар каре журэ ши пе ымпэратул лор, Малкам,
Шундақла өгүздә туруп асмандики җисимларға баш уридиғанларни, Пәрвәрдигарға баш уруп, шундақла Униң нами билән қәсәм қилип туруп, «Малкам»ниң нами биләнму қәсәм қилидиғанларни,
6 пе чей че с-ау абэтут де ла Домнул ши пе чей че ну каутэ пе Домнул, нич ну ынтрябэ де Ел.”
Пәрвәрдигардин тәзгәнләрни, Пәрвәрдигарни издимәйдиған яки Униңдин йол соримиғанларниму үзүп ташлаймән.
7 Тэчере ынаинтя Домнулуй Думнезеу! Кэч зиуа Домнулуй есте апроапе, кэч Домнул а прегэтит жертфа, Шь-а сфинцит оаспеций.
Рәб Пәрвәрдигарниң һозури алдида сүкүт қилиңлар; Чүнки Пәрвәрдигарниң күни йеқиндур; Чүнки Пәрвәрдигар қурбанлиқни тәйярлиди, У меһманларни «таһарәт қилдуруп» һалал қилди;
8 „Ын зиуа жертфей Домнулуй, вой педепси пе воевозий ши пе фиий ымпэратулуй ши пе тоць чей че поартэ хайне стрэине.
Пәрвәрдигарниң қурбанлиғиниң күнидә шундақ болидуки, Мән әмирләрни, падишаларниң оғуллирини вә ят әлләрниң кийимлирини кийивалғанларниң һәммисини җазалаймән;
9 Ын зиуа ачея, вой педепси ши пе тоць чей че сар песте праг, пе чей че умплу де силничие ши де ыншелэчуне каса стэпынулуй лор.
Шу күни Мән босуғидин дәссимәй атлайдиғанларни, Йәни зулум-зораванлиқ һәм алдамчилиққа тайинип, ғоҗайинлириниң өйлирини толдуридиғанларни җазалаймән.
10 Ын зиуа ачея”, зиче Домнул, „се вор аузи стригэте де жале ла Поарта Пештилор, урлете ын чялалтэ махала а четэций ши ун маре прэпэд пе дялурь.
Шу күнидә, — дәйду Пәрвәрдигар, «Белиқ дәрвазиси»дин «Вайдад», «Иккинчи мәһәллә»дин һөкирәшләр, Дөң-егизликләрдин ғайәт зор «гум-гум» қилип вәйран қилинған авазлар аңлиниду.
11 Вэитаци-вэ, локуиторь дин Мактеш! Кэч тоць чей че фак негоц сунт нимичиць, тоць чей ынкэркаць ку арӂинт сунт нимичиць ку десэвыршире.
«Һөкирәңлар, и «Ойманлиқ мәһәллиси»дикиләр; Чүнки «содигәр хәлиқ»ниң һәммиси қиличланди, Күмүч билән чиңдалғанлар қирилди!»
12 Ын время ачея, вой скормони Иерусалимул ку фелинаре ши вой педепси пе тоць оамений каре се бизуе пе дрождииле лор ши зик ын инима лор: ‘Домнул ну ва фаче нич бине, нич рэу!’
— Вә шу чағда шундақ болидуки, Мән Йерусалимни чирағлар билән ахтуримән, Арзаңлири үстидә тинған шараптәк турған әндишисиз адәмләрни, Йәни көңлидә: «Пәрвәрдигар һеч яхшилиқни қилмайду, яманлиқниму қилмайду» дегәнләрни җазалаймән.
13 Авериле лор вор фи де жаф ши каселе лор вор фи пустиите; вор зиди касе, ши ну ле вор локуи, вор сэди вий, ши ну вор бя вин дин еле.”
Әнди байлиқлири олҗа, Өйлири бәрбат болиду; Улар өйләрни салғини билән, Уларда турмайду; Үзүмзарларни бәрпа қилғини билән, Уларниң шарабини ичмәйду.
14 Зиуа чя маре а Домнулуй есте апроапе, есте апроапе ши вине ын грабэ маре! Да, есте апроапе зиуа чя амарникэ а Домнулуй, ши витязул ципэ ку амар.
Пәрвәрдигарниң улуқ күни йеқиндур; Бәрһәқ йеқиндур, интайин тез йетип келиду; Аңла, Пәрвәрдигарниң күниниң садаси! Йетип кәлгәндә палванму әләмлик вақирайду.
15 Зиуа ачея есте о зи де мыние, о зи де неказ ши де гроазэ, о зи де пустиире ши де нимичире, о зи де ынтунерик ши де негурэ, о зи де норь ши де ынтунечиме,
Шу күни қәһр елип келидиған бир күн, Күлпәтлик һәм дәрд-әләмлик бир күн, Вәйранчилиқ һәм бәрбатлиқ чүшидиған бир күн, Зулмәтлик һәм сүрлүк бир күн, Булутлар һәм қап-қараңғулуқ билән қапланған бир күн,
16 о зи ын каре вор рэсуна трымбица ши стригэтеле де рэзбой ымпотрива четэцилор ынтэрите ши а турнурилор ыналте.
Истиһкамлашқан шәһәрләргә, сепилниң егиз потәйлиригә һуҗум қилидиған, Канай челинидиған, агаһ сигнали көтирилидиған бир күн болиду.
17 „Атунч вой пуне пе оамень ла стрымтоаре ши вор быжбыи ка ниште орбь, пентру кэ ау пэкэтуит ымпотрива Домнулуй; де ачея ле вой вэрса сынӂеле ка прафул ши карня, ка гуноюл!”
Мән адәмләр үстигә күлпәтләрни чүшүримән, — Улар қариғулардәк жүриду; Чүнки улар Пәрвәрдигарға қарши гуна қилди; Уларниң қанлири топа-чаңдәк, Уларниң үчәй-қеринлири поқтәк төкүлиду;
18 Нич арӂинтул, нич аурул лор ну ва путя сэ-й избэвяскэ ын зиуа мынией Домнулуй, чи тоатэ цара ва фи мистуитэ де фокул ӂелозией Луй, кэч ва нимичи деодатэ пе тоць локуиторий цэрий.
Пәрвәрдигарниң қәһри чүшкән күнидә алтун-күмүчлири уларни қутқузалмайду; Бәлки пүткүл җаһан Униң ғәзәп оти тәрипидин йәветилиду; Чүнки У барлиқ йәр йүзидикиләрниң үстигә мутләқ бир һалакәт, дәһшәтлик бир һалакәт чүшүриду.

< ЦЕФАНИЯ 1 >